به گزارش ایسنا، در طول چند سال گذشته فعالان میراثی در صفحه‌های شخصی خود در فضای مجازی نسبت به تخریب این بنای تاریخی در خیابان جمهوری و در همسایگی هتل و کافه نادری هشدار داده بودند، همان سال‌هایی که دستگاهی دولتی قصد داشت حیاط کافه نادری را کوچکتر کرده و آن‌طرفش را به مزایده بگذارد یا زمانی که ساختمانی قاجاری در مجاورت این دو بنای تاریخی را تخریب کردند، اما هیچ کدام از این هشدارها به نتیجه نرسیدند و نه تنها میراث فرهنگی خود را درگیر شناسایی و ثبت این بنای قدیمی که می‌توانست بخشی از تاریخ گذشته‌ تهران باشد، نکرد بلکه مدیریت شهری هم با صدور مجوز تخریبش آن را با خاک یکسان کرد.

بنایی که در طول پنج سال تخریب شد

مهدی شادکام - دانش‌آموخته ایران‌شناسی و فعال میراث فرهنگی - در گفت‌وگو با ایسنا توضیح می‌دهد: در سال ۱۳۹۴ تخریب‌هایی در داخل این بنا انجام شد، اما با نامه‌نگاری‌های انجام‌شده با شهرداری تخریب در آن زمان متوقف شد.

او با بیان این‌که این بنای تاریخی در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده است، ادامه می‌دهد: ادونتیست‌ها از دهه ۴۰ به بعد در ایران فعالیتی نداشتند و تحت نظارت شورای خلیفه‌گری هم نبودند، از سوی دیگر معماری این بنا متعلق به پهلوی دوم است، شاید به همین دلیل و نزدیکی زمان ساخت آن میراث فرهنگی سراغ این بنای تاریخی نرفته است.

او خریداری این کلیسای قدیمی توسط مالکی شخصی را عامل دیگری برای تخریب آن می‌داند و می‌گوید: بعد از تخریب کلیت فضای داخلی کلیسا در سال ۱۳۹۴ و با توجه به توقف کار در آن زمان، به نظر می‌رسد تخریب دیگر بخش‌ها از داخل به صورت تدریجی انجام شد تا از بیرون مشخص نباشد و دو شب قبل دیواره بیرونی و صلیب هشت‌متری آن نیز تخریب شد، تا تنها نشانه‌های باقی‌مانده این اثر نیز از بین برود.

او درباره معماری این کلیسا نیز توضیح می‌دهد: معماری مدرن این کلیسا  متعلق به ادونتیست‌ها که شاخه‌ای از پروتستانیسم حساب می‌شوند متعلق به عصر پهلوی دوم است و در سال ۱۳۲۸ ساخته شده، البته معمار آن مشخص نیست، اما یکی از نمادهای معماری نوین دوره پهلوی دوم بود. همچنین صلیب سیمانی که در نمای بیرونی بنا و با ارتفاع هشت متر ساخته شده بود، یکی از بزرگترین صلیب‌های کلیساهای ایران محسوب می‌شد.

شهرداری منطقه از تخریب کلیسا اطلاعی نداشت؟

از سوی دیگر شهرام شهریار در چند گزارش از زمان تخریب خانه ماوثاله و بعد از آن آغاز تخریب این کلیسای قدیمی، درباره‌ وضعیت این بناها توضیح داده بود؛ او در آخرین گزارش خود در سایت سفرنویس این‌طور نوشت: «خطر تخریب و موضوع خرابکاری شبانه از طرف تارنمای سفرنویس چند روز قبل به مدیران میراث تهران اعلام شده بود که پاسخ مناسبی دریافت نشد و پیرو پیگیری از شهردار منطقه ۱۲ مبنی بر این‌که آیا منطقه مجوزی برای تخریب کلیسای ادونتیست‌ها صادر کرده است، آقای سعادتی اعلام کردند؛ اتفاق جدیدی نیافتاده است!

اما داستان تخریب کلیسای ادونتیست‌ها از سال ۱۳۹۴ آغاز شد، مالکِ عمارتِ جنوبِ غربی کلیسا، پس از خرید چند عمارت پیرامونی قصد برج‌سازی در خیابان جمهوری را داشت. یکی از خانه‌های خریداری‌شده که دقیقا در جنوب کلیسا قرار داشت خانه تاریخی قاجاری ماوثاله بود که در طرح تفصیلی شهر تهران به عنوان اثر ارزشمند معرفی شده بود که در همان سال ۱۳۹۴ تخریب شد.

با انتشار خبر تخریب خانه ماوثاله، کار تخریب کلیسای ادونتیست‌ها به تاخیر افتاد. اما مالک بعد از چند ماه شبانه داخل کلیسا را کاملا تخریب کرد. محراب، گچ‌بری‌های مزین به ۱۰ فرمان حضرت موسی و تزئینات داخلی کلیسای ادونتیست‌ها تخریب شد و طبق اظهارات افراد محلی، مالک درصدد تخریب شبانه این کلیسا برآمد.»

انتهای پیام