به گزارش مدیکال نیوز، همان عوامل بیوشیمیایی که هنگام مواجه با تهدید، پاسخ "جنگ یا گریز" را تحریک می‌کنند، می‌توانند به پیشرفت سلول‌های تومور کمک کنند. گروهی از محققان مرکز جامع سرطان روزول پارک در حال بررسی راه‌هایی برای برهم زدن این پویایی هستند تا درمان‌های سرطان موثرتر باشند. آخرین کار آنها که امروز در مجله‌ای از انجمن تحقیقات سرطان آمریکا Clinical Cancer Research منتشرشده است، حاکی از آن است، دارویی که به‌طور گسترده برای کنترل فشارخون تجویز می‌شود، می‌تواند پاسخ بیماران به ایمونوتراپی یا ایمن درمانی سرطان را بهبود بخشد.

نشریه جدید گزارشی از نتایج اولین آزمایش بالینی آینده‌نگر را نشان می‌دهد که پروپرانولول بتا بلاکر (یک ترکیب مصنوعی که به‌عنوان مسدودکننده بتا عمل می‌کند و عمدتا در درمان آریتمی قلبی استفاده می‌شود) در ترکیب با پمبرولیزوماب (نوعی آنتی‌بادی انسانی که در ایمن درمانی سرطان استفاده می‌شود) که بانام Keytruda یک روش ایمونوتراپی برای کمک به مبارزه با برخی سرطان‌ها نیز شناخته می‌شود، بی‌خطر است و این به درمانی استاندارد برای بیماران تازه تشخیص داده‌شده با ملانومای پیشرفته یا متاستاتیک (تومور سیاه مرتبط با سرطان پوست) تبدیل‌شده است. محققان همچنین مدارک اولیه را مستند می‌کنند که این دو دارو با همکاری یکدیگر، سیستم ایمنی بدن را در برابر سلول‌های تومور درگیر می‌کنند.

شیپرا گاندی، پزشک، استادیار انکولوژی در روزول پارک و محقق اصلی این مطالعه جدید می‌گوید: ما می‌دانیم که استرس می‌تواند تاثیرات منفی قابل‌توجهی بر سلامتی بگذارد، اما میزان تأثیر استرس بر نتیجه سرطان درمانی به‌هیچ‌وجه قابل‌درک نیست. بنابراین بر اساس کار پیش بالینی و جذاب همکارمان، دکتر الیزابت رپاسکی که نقش استرس آدرنرژیک را در پاسخ ایمنی به سرطان مستند می‌کند، تلاش کردیم تا این رابطه را بهتر درک کنیم و پیامدهای آن را در درمان سرطان بررسی کنیم.

در یک مطالعه کوچک مرحله نخست در روزول پارک، به بیماران مبتلابه ملانوم متاستاتیک تازه تشخیص داده‌شده، علاوه بر درمان استاندارد با بازدارنده ضد PD-۱ پمبرولیزوماب (مهارکننده‌های PD-۱ گروهی از داروهای ضد سرطان بازدارنده هستند که فعالیت پروتئین‌های موجود در سطح سلول‌ها را مسدود می‌کنند)، دوزهای افزایشی پروپرانولول داده شد که توانایی هورمون‌های استرس را در تعامل با سلول‌ها مسدود می‌کنند. گروه تحقیقاتی گزارش کرد که این ترکیب بی‌خطر است و شواهد اولیه‌ای از فعالیت امیدوارکننده را نشان می‌دهد و پاسخ‌های ضد سرطانی بالاتر از حد انتظار را فقط با درمان استاندارد ثابت می‌کند.

یافته‌ها همچنین پیشنهاد می‌کنند که کاهش استرس می‌تواند یک مولفه مهم برای دستیابی به تحریک بهینه سیستم ایمنی بدن بیمار و کاهش رشد تومور باشد.

مانو پاندی، دانشجوی پزشکی هماتولوژی و آنکولوژی و همکار در روزول پارک و محقق ارشد مقاله جدید گفت: "در تغییر کاربرد پروپرانولول که  دهه‌ها در درمان یا پیشگیری از بیماری‌هایی ازجمله سردرد میگرنی و مشکلات مختلف قلبی مورداستفاده قرارگرفته است، در این مطالعه در مورد ملانوم، به درک مهمی در مورد چگونگی کنترل استرس در افراد مبتلابه سرطان دست‌یافته‌ایم. واقعا چه کسی می‌تواند با میزان خطرناکی از استرس روحی و جسمی مرتبط با تشخیص و درمان سرطان روبرو شود. "

لازم به ذکر است: تحقیقات بیشتری برای تایید یافته‌های این گروه تحقیقاتی لازم است. به همین دلیل یک مطالعه بزرگتر در این روش در روزول پارک و سه مرکز سرطان در حال انجام است.

انتهای پیام