به گزارش ایسنا، بیش از ۲ ماه اعتصاب پراکنده کارگران خدمات شهری، «بیرمنگام» را به زانو درآورده و این شهر را در آستانه بدل شدن به یک زباله‌دانی بزرگ قرار داده است.

یک سالمند ساکن شرق بیرمنگام به روزنامه «دیلی میل» می‌گوید: «دیگر جرأت نمی‌کنم برای بازی در حیاط خانه به نوه‌هایم اجازه بدهم. موش‌ها همه جا هستند. به بزرگی گربه‌اند. اولش فقط عجیب بود، اما حالا خطرناک شده است.»

کیسه‌های زباله سیاه در گوشه خیابان‌ها تا ارتفاع ۲ متر روی هم تلنبار شده‌اند؛ محتویات آن‌ها روی پیاده‌رو پخش شده و مردم، از جمله کودکان مجبورند با عبور از داخل خیابان، خود را در معرض خودروها قرار دهند. باقی‌ماندن غذاهای فاسد، شهر را به محل تجمع موش‌ها تبدیل کرده و ساکنان نسبت به امنیت خود نگران هستند.

یکی از ساکنان بیرمنگام به دیلی‌میل گفت: «اینجا مثل یک زندان شده، اما به‌جای میله‌های آهنی، ما با کیسه‌های زباله محاصره شده‌ایم. چیزی مثل این را از سال ۱۹۷۸ به بعد ندیده‌ایم.»

در ۱۹۷۸ هم خیابان‌های بریتانیا پر از کیسه‌های زباله، جعبه‌های میوه، بطری‌های شیر و کارتن‌هایی شد که در اثر اعتصاب کارگران شهرداری جمع‌آوری نشده بودند. در آن زمان صدها هزار کارگر بخش دولتی در اعتراض به دستمزدهای ناچیز و تورم سرسام‌آور، اعتصاب کردند. اکنون، ۴۷ سال بعد، این بحران ممکن است حتی بدتر شود.

بیش از یک میلیون ساکن بیرمنگام که از این اعتصاب‌ها آسیب دیده‌اند، هنوز چشم‌اندازی برای بهبود اوضاع نمی‌بینند. در ساعت ۶ صبح روز سه‌شنبه، حدود ۴۰۰ کارگر خدمات شهری دور جدیدی از اعتصاب را آغاز کردند و آن را «اعتصاب نامحدود و فراگیر» نامیدند.

به گزارش دیلی‌میل، داستان این بحران از سپتامبر ۲۰۲۳ آغاز شد، زمانی که شورای شهر بیرمنگام، که تحت کنترل حزب کارگر اداره می‌شود، عملاً اعلام ورشکستگی کرد. این شورا به دلیل پرداخت غرامت به کارکنان معترضی که شکایت‌های مربوط به تبعیض در پرداخت حقوق را مطرح کرده بودند، با بدهی ۷۶۰ میلیون پوندی مواجه بود.

سپس، در فوریه ۲۰۲۴، اعلام شد که در یک بازه زمانی ۲ ساله، بودجه ۳۰۰ میلیون پوند کاهش می‌یابد و مالیات شهری ۲۱ درصد افزایش خواهد یافت. مانند تمام بخش‌های تحت مدیریت شورا، کارگران خدمات شهری نیز ملزم به پذیرش کاهش مزایا شدند، از جمله تغییر در مسیرهای جمع‌آوری زباله، کاهش اضافه‌کاری و حذف کمک‌هزینه‌های شیفت‌های شبانه.

اما تنش‌ها زمانی به اوج رسید که شورای شهر در اواخر سال ۲۰۲۳ تصمیم گرفت پست‌های «افسران نظارت و ایمنی جمع‌آوری زباله» را حذف کند. اتحادیه Unite که نماینده کارگران شهرداری است، اعلام کرد که این تصمیم منجر به کاهش ۸۰۰۰ پوندی حقوق حدود ۱۵۰ کارگر خواهد شد؛ ادعایی که شورای شهر بیرمنگام آن را رد کرده است. همین تصمیم بود که یک جنگ را آغاز کرد.

در ۶ ژانویه ۲۰۲۴، ۳۵۰ کارگر شهرداری اولین اعتصاب خود را آغاز کردند و بیرمنگام را در آشفتگی فرو بردند. در اوایل فوریه، بحران شدت گرفت، زیرا اعضای شورای شهر، افزایش ۵.۷ درصدی حقوق خود را تصویب کردند، اقدامی که خشم عمومی را شعله‌ور کرد. در ۱۲ فوریه، کارگران معترض، مقابل ساختمان شورای شهر تجمع کردند؛ اما در آن زمان، هیچ‌کس نمی‌دانست که این اعتراضات به یک بحران ملی تبدیل خواهد شد.

به گزارش رسانه انگلیسی، درگیری بین کارگران خدمات شهری و شورای شهر بیرمنگام نشانی از فروکش‌کردن ندارد و در این میان، ساکنان شهر بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند.

حتی کسب‌وکارهایی مانند سوپرمارکت‌ها هم از این وضعیت آسیب دیده‌اند. یکی از مغازه‌داران می‌گوید: «شاید مسخره به نظر برسد، اما من فکر می‌کنم مردم به‌دلیل بوی بد، کمتر از خانه خارج می‌شوند! انگلیس به چه روزی افتاده است!»

از سوی دیگر، این وضعیت باعث شده تا مردم زباله‌های بیشتری در سطح شهر انداخته و آن را آلوده‌تر کنند، زیرا می‌دانند اگر زباله‌ها را در مکان‌های مشخص‌شده برای تخلیه زباله قرار دهند نیز کسی برای تخلیه آن نخواهد آمد.

در این گزارش آمده است: «نگرانی مردم به حدی رسیده که یک طومار اعتراضی برای الزام شورای شهر به اتخاذ یک اقدام فوری برای حل مشکلات جاری، بیش از ۵۰۰۰ امضا جمع کرده است، آن هم تنها در چهار هفته.»

رسانه انگلیسی هشدار داده است که اگر چهار هفته دیگر هم بگذرد و این بحران حل نشود، بخش‌هایی از بیرمنگام عملاً به یک فاضلاب روباز تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام