مسعود ملکی در گفت‌وگو با ایسنا به مناسبت روز جهانی پسوریازیس درباره‌ این بیماری اظهار کرد: پسوریازیس انواع مختلفی دارد ولی گونه‌ای که مردم بیشتر با آن آشنایی دارند، نوعی است که در زمان قدیم به آن سوده خشکه می‌گفتند. این بیماری به علت پدیده‌ خودایمنی و بد عمل کردن سیستم ایمنی تغییراتی در پوست ایجاد می‌کند که به صورت ضایعاتی قرمز رنگ پدیدار شده و روی آن‌ها با پوسته‌های سفید رنگی به نام پلاک پوشانده می‌شود. به  دلیل سفید بودن این پوسته‌ها، عرب‌ زبان‌ها به این بیماری صدف یا صدفیه می‌گویند.

این متخصص پوست ادامه‌ داد: این بیماری می‌تواند محدود بوده و فقط برروی زانو، آرنج و پوست سر ایجاد شود و یا گسترده شده و بیشتر نواحی بدن را درگیر کند. در مجموع این بیماری خطرناک نیست و مشکل اساسی برای شخص بیمار ایجاد نمی‌کند فقط تنها مسئله‌ای که ممکن است در گروهی از افراد به خصوص بالغین به‌وجود بیاورد، این‌است که مشکلات مفصلی مانند التهاب یا ورم مفصلی برای انگشتان دست، آرنج، زانو یا کمر ایجاد  کرده و یا فقط به صورت دردهای مفصلی بروز پیدا می‌کند.

وی افزود: طبیعتا از نظر ظاهری هم به دلیل ریزش پوسته‌ها یا تفاوت شکل آن با پوست بدن، ممکن است این موضوع برای بیمار رنج‌آور باشد. معمولا این ضایعه خارش زیادی ندارد، اما در بعضی موارد امکان خارش شدید هم وجود دارد که بیمار را اذیت می‌کند.

ملکی با بیان این‌که اصولا پسوریازیس سیر طولانی دارد، خاطرنشان کرد:  در مواردی ممکن است چندین سال این بیماری ادامه پیدا کند یا خود به خود بهبود یابد. علت اصلی بیماری ناشناخته بوده اما در پیدایش آن، استرس به عنوان عامل محرک شناخته شده ‌است. در اطفال نیز  بعضی میکروب‌ها و گلودردهای میکروبی تحریک‌کننده این بیماری هستند.

این متخصص پوست بیان‌کرد: بعضی از داروها مانند داروهایی که برای بیماری‌های قلبی و عروقی، فشارخون و مالاریا استفاده می‌شود، می‌تواند موجب ایجاد یا تشدید این بیماری شود. از دیگر عواملی که موجب تحریک و تشدید پسوریازیس می‌شود می‌توان به قرارگرفتن در معرض آفتاب شدید و صدمه‌های ناشی از بریدن، سوختن و خراشیده‌شدن پوست اشاره کرد.

وی با اشاره به این‌که پسوریازیس انواع دیگری هم دارد، افزود: گاهی اوقات این بیماری به صورت جوش‌های چرکی که از نظر پزشکی به آن‌ها پوستول گفته می‌شود، خود را نشان می‌دهد که این نمونه، خود نیز انواعی دارد که هم می‌تواند محدود به کف دست و پا باشد و هم به گونه‌های مختلف در سطح بدن پدیدار شود.

ملکی درباره‌ی راه‌های پیشگیری و درمان پسوریازیس گفت: راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری، داشتن زندگی سالم و طبیعی است. بیمارانی وجود دارند که فقط با تغییر سبک زندگی بهبود یافتند. آمادگی بیماری در بدن فرد همیشه وجود دارد و بسته به این‌که چگونه زندگی کند، پسوریازیس در بدن او پیدا یا نهان می‌شود. این بیماری به روش‌های مختلف خوراکی، تزریقی، موضعی و نوردرمانی قابل درمان بوده و باتوجه به وضعیت بیمار و بیماری‌های زمینه‌ای او شیوه مناسب درمان توسط پزشک تعیین می‌شود.

این متخصص پوست درخصوص شیوع این بیماری خاطرنشان‌کرد: شیوع پسوریازیس در بین زنان و مردان به یک میزان است. به طور میانگین دو درصد از مردم جهان به این بیماری مبتلا هستند اما در بعضی مناطق مثل کشورهای اسکاندیناوی بیشتر و در برخی کشورها نیز کمتر دیده می‌شود. در مورد ایران آمارگیری علمی و دقیقی انجام نشده است.

وی گفت: بیماران پسوریازیسی باید مراقب باشند که افکار و تجربه‌های منفی را به یکدیگر تلقین نکنند. این بیماری بسته به شکل آن، روش‌ درمانی متفاوتی دارد و دلیلی ندارد اگر بیماری از سبک درمانش نتیجه نگرفت، این موضوع برای دیگری هم صدق کند. به دلیل اینکه پسوریازیس یک بیماری سایکولوژیست است و رابطه مستقیمی با حالات روحی روانی فرد دارد، مثبت‌اندیشی و داشتن انگیزه و امید به درمان و لطف خداوند در کنار تلاش برای درمان بسیار مهم است.

ملکی درباره وضعیت دارو و درمان بیماری فوق در ایران اظهار کرد: ما در ایران داروهای خوبی برای درمان پسوریازیس در دسترس داریم؛ برای مثال داروهای بیولوژیک که روش درمان جدیدی هستند، در دنیا با قیمت زیاد به فروش می‌رسد اما در ایران این داروها تولید شده و پوشش بیمه‌ای نیز دارند. خوشبختانه علی‌رغم تحریم‌ها به همت پزشکان و مخترعینی که در این زمینه تلاش می‌کنند شرایط نسبتا قابل قبولی داریم. نوردرمانی هم در بیمارستان‌های امام رضا (ع) و قائم (عج) داریم و آماده‌ ارائه خدمات به بیماران هستیم.

 این متخصص پوست افزود: ورزش کردن، رفتن به دل طبیعت، کتاب خواندن، انجام کارهای هنری و معنویت و ارتباط با خدا که از اصول یافتن آرامش است می‌تواند به بهبود روحیه و به‌تبع درمان بیمار کمک کند.

انتهای پیام