دکتر پیمان دوستی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه رابطه میان فرسودگی شغلی کارمندان و کاهش عملکرد سازمان‌ها منجر به انجام پژوهش‌هایی در این باره شده است، اظهار کرد: با وجود اینکه این پژوهش ها در سال های گذشته و قبل از پاندمی کرونا ویروس انجام شده‌اند، اما طی مصاحبه هایی که اینجانب با برخی کارمندان سازمان های مختلف داشته‌ام، تقریبا بخش قابل توجهی از افراد دور کار و افرادی که مشغول خدمت در محل کار هستند، نشانه هایی از فرسودگی شغلی را دارند.

وی ادامه داد: شاید دلیل آن این است که در دوران پاندمی کرونا، باید به دنبال رد پای متغیرهای دیگری نیز برای بروز فرسودگی شغلی باشیم. برای مثال، محدود شدن تعاملات بین فردی، تغییر سبک زندگی، محدود شدن تفریح ها، فشارهای اقتصادی وارد شده به برخی سازمان ها و حتی به گفته برخی کارمندان استفاده طولانی مدت از ماسک در محل خدمت و دیگر موارد ممکن است از عواملی باشند که تاب آوری ما را پایین آورده و افراد احساس فرسودگی شغلی بیشتری را نسبت به گذشته تجربه کنند.

به گفته‌ی دوستی، فرسودگی شغلی به معنای خستگی مفرط ناشی از درگیری طولانی مدت در چالش های شغلی است و هنگامی که میزان این چالش ها فراتر از میزان تاب آوری افراد باشد، فرسودگی شغلی بروز می‌کند. همچنین فرسودگی شغلی در زمانی که کارمندان دارای استرس شغلی، نارضایتی شغلی، احساس بی عدالتی و احساس عدم درک متقابل هستند، بیشتر دیده می‌شود. درواقع فرسودگی شغلی نوعی خستگی جسمی، هیجانی و روانی است که در اثر فشار کار طولانی مدت و سخت ایجاد می شود.

این روانشناس درباره آثار فرسودگی شغلی بر روی افراد گفت: برخی آسیب های جسمی ناشی از فرسودگی شغلی شامل سردرد، تهوع، کم خوابی، تغییرات در عادات غذایی و برخی آسیب های هیجانی و روانی آن شامل احساس افسردگی، درماندگی، و نگرش منفی نسبت به خود، شغل، سازمان و به طور کلی زندگی است.

وی معتقد است که برای رفع مشکل مربوط به فرسودگی شغلی، شاید بتوان دو سهم را یکی برای سازمان ها و دیگری برای کارمندان در نظر گرفت. برای مثال، سازمان ها می توانند با ایجاد شرایطی برای تفریح یا استراحت کارمندان، ایجاد انگیزه، ایجاد تنوع در محیط کار مانند تغییر چیدمان،ایجاد تعامل دوسویه بین مدیران و کارمندان و حذف ساعات اضافه کاری در کاهش فرسودگی شغلی گامی بردارند.

دوستی افزود: سازمان‌ها می‌توانند با کاهش حجم کاری کارمندان، برگزاری انواع دوره های روانشناختی مربوط به افزایش تاب آوری، یادگیری مهارت های زندگی و دیگر دوره های روان شناختی و نهایتا استفاده از حضور روانشناسان در محیط سازمان به کاهش فرسودگی شغلی کارمندان کمک کنند.

این روانشناس با اشاره به سهم کارمندان در کاهش فرسودگی شغلی، افزود: کارمندان می توانند از راهکارهایی مانند افزایش آگاهی و دانش خود از کار، ایجاد تعامل مناسب با همکاران، ابتکار و خلاقیت در نحوه انجام کار و ... فرسودگی شغلی را کاهش دهند، همچنین افراد باید توجه داشته باشند که  تلاش در جهت منطبق شدن با شرایط فعلی زندگی، به شکلی که نیاز به تفریح، نیاز به روابط بین فردی و دیگر نیازهای اساسی آنها ارضا شود، می‌تواند در شرایط پاندمی کرونا مفید واقع شود.

انتهای پیام