ناصر کوشان با اعلام این خبر به ایسنا گفت: تحقیق انجام گرفته پیرامون تئاتر اصفهان در این کتاب از نمایش «سیاه‌بازی» که ما در اصفهان به آن «بقال‌بازی» و «تخت حوضی» می‌گوییم، شروع‌شده و تا زمانی که تئاتر غیر سنتی، به شیوه و اسلوب اروپایی در خانه سیمون یا همان باشگاه ارامنه جلفا اجراشده، ادامه پیداکرده است.
وی ادامه داد: در کتاب «تاریخ تئاتر اصفهان» صرف‌نظر از مقدمات، با آگاهی از نارسایی‌ها و کمبودها، در حد بضاعت و دانش اندکم کوشیده‌ام که مراحل گوناگون تحول و دگرگونی نمایش را از دورۀ صفویه تا عصر انقلاب مشروطه و انقلاب ۵۷ در چهارده بخش بنویسم و این کتاب در واقع نسخۀ کامل‌تری از کتاب پیشین من با نام «تاریخ تئاتر در اصفهان» است.
این پژوهشگر و هنرمند باسابقۀ تئاتر اصفهان خاطر نشان کرد: آنچه امروز می‌تواند مورد توجه و استفاده اهالی تئاتر قرار بگیرد، ضرورت شناخت نمایش‌های شادی‌آور سنتی است؛ محصولی از فرهنگ‌سازان فروتنی که بی‌ادعا با کمترین امکانات فنی، بدون داشتن مدرک و آموزش علمی، با تجربه‌های خودجوش و شور و شوق فراوان، چه‌بسا ناآگاه و به‌طور غریزی اما عاشقانه بازیگری می‌کردند.
کوشان، که فصلی از کتاب خود را به زندگی و آثار ارحام صدر اختصاص داده، گفت: در سیر تاریخ نمایش اصفهان، ناصر فرهمند و رضا ارحام صدر، هر دو بداهه گوی برجسته‌ای بوده، روی هجو و کمدی کارکرده و هر دو به نقطه‌ای رسیده بوده‌اند که هر بازیگری باید دلقکِ خاص خودش را بازی می‌کرده است؛ چه به قول ارحام «هر بازیگری باید با بال‌های خودش بپرد».
نویسندۀ کتاب «تاریخ تئاتر در اصفهان» افزود: در کتابی که نشر افراز به‌زودی آن را منتشر خواهد کرد، پنج نمایشنامه از گروه هنری ارحام که توسط ممیزان و خندان نوشته‌شده بود را نیز بازنویسی و با نگاهی تازه تحلیل کرده‌ام که فکر می‌کنم نه تنها برای خوانندگان و جامعۀ دوستدار نمایش بلکه برای دانشجویان پویای علاقه‌مند به تئاتر نیز جالب باشد.
این پژوهشگر تصریح کرد: ازآنجا که بعد از انقلاب، تئاتر سنتی ما به شکل و قالبی که در گذشته داشتیم دیگر ادامه پیدا نکرد، فصلی که بنده برای تحقیق در تئاتر سنتی بازکرده بودم، با این کتاب جدید بسته می‌شود اما در مورد بهره‌گیری‌هایی که می‌توان از اسلوب تکنیک تئاتر بداهه یا کمدی انتقادی گذشته اصفهان داشت، در آینده درس گفتارهایی را خواهم نوشت.
انتهای پیام
نظرات