ابراهیم صادقی در گفت و گو با ایسنا، علت ایجاد بیماری لثه و پوسیدگی دندان را عاملی مشترک دانست و اظهار کرد: از این عامل به نام پلاک باکتریال یاد می‌شود، پس از هر بار مسواک زدن یک لعاب از بزاق دهان روی دندان تشکیل شده، کم‌کم بر روی این لعاب بقایای خوراکی‌ها و میکروب‌های دهان تجمع کرده و آرام آرام شروع به فعل و انفعال می‌کنند، پس از مصرف موادغذایی شیرین توسط باکتری‌ها در روی این پلاک سموم و اسیدهایی ایجاد شده که در واقع این اسیدها باعث از بین بردن مینای دندان و ایجاد پوسیدگی می‌شود و آن سموم و توکسین‌ها سبب از بین رفتن بافت نگهدارنده دندان یعنی استخوان و بافت نرم اطراف دندان (لثه) می‌شود.

وی با بیان اینکه توکسین‌ها به مرور لثه را ملتهب می‌کنند، افزود: پس از التهاب درون لثه خون جمع شده و از سطح قله دندان تخریب صورت گرفته، لثه تحلیل می‌رود و دندان شروع به لق‌شدگی و کندگی می‌کند، به مجموع این فرآیند ایجاد جرم گفته شده که با وسایلی مخصوص از سوی دندانپزشک، جرم را از اطراف دندان کنده و سطح دندان عاری از جرم می‌شود.

این جراح و دندانپزشک با بیان اینکه بیماری لثه علائم متعددی دارد، تصریح کرد: این نشانه‌ها تغییر رنگ بافت لثه از صورتی مرجانی به سمت قرمز تیره پرخون، تغییر بوی دهان، تشکیل بافت سفت اطراف دندان، تحلیل و پایین رفتن استخوان اطراف دندان، خونریزی (هنگام مسواک زدن و مواد غذایی محکم)، تغییر شکل بافت لثه و ... است، اما اگر به‌طور کلی بررسی شود تغییرات اولیه در بافت نرم شروع شده و تا رسیدن به استخوان و از بین رفتن آن و در نهایت افتادن دندان ادامه می‌یابد.

ارتباط بیماری لثه و بیماری قلبی

صادقی اظهار کرد: مطالعات و تحقیقاتی ارتباط بین بیماری لثه و بیماری قلبی و دیگر بیماری‌ها را اثبات کرده به‌طوری که  وجود بیماری‌های لثه شرایط بیماری‌های عمومی را بدتر می‌کند، بنابراین توصیه می‌شود افرادی که بیماری‌های قلبی یا زمینه‌ای دارند به سلامت دهان و دندان خود اهمیت دهند.

وی یکی از دلایل اهمیت ندادن مردم به موضوع دهان و دندان را نبود آگاهی دانست و بیان کرد: رسانه‌های عمومی، کتب درسی یا آموزش‌های همگانی باید به این مسئله اهمیت دهند، فرهنگ مراقبت از دهان در گذشته در تاریخ ما ضعیف است، دندان بافت محکم و سختی است و تا رسیدن به مراحل درد افراد احساس نیاز برای مراجعه به دندانپزشکی نمی‌کنند و گاهی دندان پوسیدگی داشته اما علایمی ندارد، گران بودن درمان‌های دندانپزشکی نیز  بر این امر تاثیرگذار است.

این جراح و دندانپزشک با اشاره به اینکه مواد فلزی ( آمالگام) که سابقه‌ای طولانی برای ترمیم کردن دندان دارد در واقع ترکیبی از چند فلز و در بستری از جیوه است، گفت: این صحیح است که درجاتی از جیوه وارد خون می‌شود، اما در حد بسیار کم است و باید دانست که بیشترین کسانی که در معرض جیوه هستند متخصصان ترمیمی یا دندانپزشکان عمومی بوده که اقدام به تعویض ترمیم‌های آمالگام قدیمی می‌کنند، یعنی با تراشیدن آن از دهان بیمار و ایجاد بخار جیوه، این عنصر استنشاق شده و خود پزشک بیشترین جیوه وارد بدنش می‌شود.

صادقی خاطرنشان کرد: در متون و روش‌های نوین دندانپزشکی به علت پیشرفت کردن مواد سفید یا کامپوزیت‌ها و استفاده از سرامیک‌ها ( ترمیم‌های چینی) این مواد جایگزین مواد فلزی قدیمی شده و در کشورهای غربی آمالگام کاملا منسوخ شده و در شرایط سخت کار با آمالگام توصیه می‌شود، اما در کشور ما همچنان آمالگام حرف اول را می‌زند، البته موجی در میان دندانپزشکان آغاز شده که کم‌کم به سمت استفاده از مواد سفید می‌روند.

انتهای پیام