به مناسبت گرامیداشت چهل سالگی دفاع مقدس ایسنای همدان درنظر دارد زندگینامه و وصیت‌نامه شهدای گردان مخابرات را انتشار دهد. شهید «حسین روزرخ» ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۴۷ در شهرستان تویسرکان و در خانواده‌ای مذهبی و ساده‌زیست به دنیا آمد. پدرش محمد نام داشت. سال ۱۳۵۴ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و تا سال سوم مقطع متوسطه ادامه تحصیل داد و پس از آن روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

در سال‌های انقلاب کودکی بیش نبود اما دوشادوش دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی شهرستان تویسرکان در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت. پس از پیروزی انقلاب به نهاد نوپای بسیج مستضعفین پیوست و همزمان با تحصیل، مشغول خدمت به خانواده محرومان و مستضعفان جامعه شد.

در سال‌های دفاع مقدس به صورت داوطلبانه روانه جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد تا از مرزهای ایران در برابر تهاجم وحشیانه رژیم بعث عراق دفاع کند. در مناطق مختلف عملیاتی حضور یافت و همراه با دیگر همرزمان و همسنگران خود حماسه ها آفرید.

سرانجام پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا در ششم مرداد ماه سال ۱۳۶۷ و در سن ۲۰ سالگی در روستای چارزبر اسلام آباد غرب هنگام درگیری با منافقین کوردل بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. پیکر پاک و مطهرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند تا زیارتگاه عاشقان و دلدادگان باشد.

به گزارش ایسنا، در ادامه فرازی از وصیت‌نامه بسیجی شهید «حسین روزرخ» را می خوانیم: هم اکنون که آماده شده ایم به عملیات برویم بر خود لازم دانستم جملاتی به عنوان وصیت بنویسم تا شاید خداوند از گناهانم بگذرد و در کنار دوستانم که از من سبقت گرفتند و به جوار حق تعالی پیوستند، قرار دهد.

وصیت ها شده است یاران حضرت مهدی(عج) که شهید شدند، بهترین وصیت ها را کرده اند و فکر نمی کنم مطلبی مانده باشد و دوست دارم وصیت من همان وصیت برادر بزرگوار شهید «سیدمجید اعتماد شیخ الاسلامی» باشد و جملاتی که می گویم از خودم نیست و از نصایح بزرگان است که به مرور زمان به من رسیده است.

اول: تقوا داشته باشید که اگر تقوا باشد، شجاعت، ایثار، استقامت، سخاوت، شهامت، صداقت و ... عملی می شود و اگر نباشد اگرچه شجاعت و استقامتی باشد، کاذب است. پس در قوی کردن و بهتر کردن و محکم تر کردن آن کوشا باشید.

دوم: خودتان را دریابید و درباره موقعیت و وضعیت خود فکر کنید که به فرموده مولایمان علی(ع) یک ساعت فکر کردن از ۷۰ سال عبادت بهتر است.

سوم: در پوشانیدن عیوب یکدیگر کوشش کنید و همچنین در اشکار کردن خوبی ها کوشا باشید.

چهارم: در برنامه های یومیه خود حتماً برنامه ریزی کنید که عمر خیلی سریع می گذرد و دقت کنید که ضرر نکنید.

پنجم: واجبات را انجام دهید(بادقت) و از محرمات دوری کنید و به اعمال مستحبی هم بیشتر برسید.

ششم: بعضی از افراد هستند که به کتب شعر و دیگر کتاب ها اهمیت والاتر از قرآن قائل می شوند، خواهش می کنم با قرآن مأنوس شوید، با جماعت باشید(در دعاها، نمازها، اعمال خیر و ...) که ید الله مع الجماعه.

هفتم: آنها که می توانستند به جبهه بیایند و نیامدند و از امر ولایت فقیه سرپیچی کردند، در آخرت چه جوابی برای پیامبر خدا و شهداء دارند، بروند توبه کنند تا ان شاالله خداوند از سر تقصیراتشان بگذرد.

هشتم: دعاها را فراموش نکنید، مخصوصا دعای کمیل، توسل، دعای روز سه شنبه، دعای سمات، دعای ندبه، دعای صباح، مناجات خمس عشر، مناجات علی(ع) در مسجد کوفه، مناجات شعبانیه که الدعا سلاح المؤمن.

نهم: در وضو گرفتن و در خواندن نماز دقت کنید و سعی کنید که نماز باعث تحولی برای شما باشد که الصلوه عمود الدین.

دهم: و همواره خداوندی که از رگ گردن به شما نزدیک تر است، به یاد داشته باشید و مرگ را در نظر داشته باشید و اعمالتان را تنها برای رضای خداوند انجام دهید تا در قیامت به جنت داخل شوید.

انتهای پیام