دکتر امیر ملک زاده در گفت وگو با ایسنا در خصوص افتتاح دومین مرکز فناوری‌های نوین در دانشگاه فردوسی مشهد، عنوان کرد: سال‌هاست که نقشه جامع علمی کشور تدوین شده و براساس این نقشه فرآیند پیشرفت علمی در کشور رصد می‌شود. در این نقشه در بخش فناوری، فناوری‌های اولویت‌دار مورد نظر، فناوری‌های نوین و پیشرفته است که شامل نانو تکنولوژی، بیو تکنولوژی، آی‌تی و علوم شناختی است. این چهار فناوری اولویت کشور ماست و حرکت مطلوب کشور و چشم انداز نظام بر رشد این فناوری‌ها است.

وی افزود: این فناوری‌ها در تمام حوزه‌ها قابل کاربرد است. برای مثال کاربرد نانو و بایو در کشاورزی یا  کاربرد آی‌تی در کشاورزی یا در حوزه‌های دیگری از جمله کاربرد نانو در همه صنایع مانند حوزه مواد و مواد پیشرفته و غیره کاربردی است. تکنولوژی‌ها به نوعی فراگیر هستند و در همه حوزه‌ها قابل کاربرداند. لذا اگر این فناوری‌ها  بر اساس پیش‌بینی‌ها  و بر اساس نقشه جامع پیش روند در آینده مبنای توسعه کشور محسوب می‌شوند. 

مدیر توسعه و انتقال فناوری دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد: زیر ساخت‌هایی که در دانشگاه فردوسی فراهم شده به نوعی برای توسعه فناوری‌ها و تکنولوژی، اولویت‌ کشور است. دانشگاه سال‌هاست که به زمینه تکنولوژی یا فناوری‌ها توجه ویژه‌ای کرده است، زیرا زیر ساخت‌های مأموریت‌گرا کمتر بوده و هر چه بوده، بیشتر در حوزه آموزشی و پژوهشی بوده است،  به همین علت مراکز فناوری پیشرفته  زیر ساخت‌هایی است که برای رسیدن به چهار تکنولوژی در حال فعالیت‌اند و توسعه آن‌ها مدنظر است.

ملک زاده بیان کرد: در مراکز فناوری  نوین سه شبکه مستقر است که اولین آن شبکه نوآوری است و کار آن حمایت از نوآوری‌ها برای کاربرد این تکنولوژی‌ها در زمینه‌های مورد نیاز کشور است و شتاب‌دهنده‌ها و  آزمایشگاه‌های نوآوری در این شبکه مستقر هستند و از نوآوری‌های اساتید، دانشجویان و سایر نخبگان حمایت می‌کند. شبکه دوم، شبکه همکار دانشگاه است که در واقع در شبکه همکار واحدهای تحقیق و توسعه صنایع در مراکز مستقر می‌شوند.

وی افزود: درمراکز، فناوری پیشرفته تدارک دیده شده است که واحد تحقیق و توسعه صنعتی که می‌خواهد کابرد فناوری‌های نوین را در ماموریت خود توسعه دهد، در این مراکز مستقر شوند. در این مدل به جای اینکه دانشگاه در محیط صنعت وارد شود دانشگاه در جای خودش قرار گرفته و صنعت در دانشگاه مستقر می‌شود  و به  صنعت فضاهایی داده می‌شود  تا با دانشگاه همکاری کند.

 مدیر توسعه و انتقال فناوری دانشگاه فردوسی بیان کرد: شبکه سوم، شبکه آزمایشگاه‌های R&D (تحقیق و توسعه) است. این آزمایشگاه با تجهیزات بالا و مدرنی تجهیز شده است که فقط به صنایع خدمت می‌نمایند و در خدمت نوآوری و تحقیقات و توسعه صنایع هستند و با آزمایشگاهای دانشکده‌ها که خدمات آموزشی و پژوهشی می‌دهند و در دسترس دانشجویان و اساتید قراردارند بسیار متفاوت‌اند. صنایع مستقر یا غیر مستقر در این مراکز به راحتی می‌توانند از خدمات و ظرفیت‌های آزمایشگاهی در دانشگاه استفاده کنند و  برای اجرای طرح‌های خود با این آزمایشگاه‌ها همکاری کنند.

مدیر توسعه و انتقال فناوری دانشگاه فردوسی مشهد در مورد چگونگی همکاری مراکز فناوری نوین با اساتید و دانشجویان، خاطرنشان کرد: با ورود صنعت به دانشگاه، دسترسی مستقیم به اساتید، دانشجویان و ظرفیت‌های دانشگاه بیشتر می‌شود. از طرفی دیگر صنعت،  دستاوردها، نوآوری‌ها و خروجی از پژوهش‌ها را که به کارش آمده رصد کرده و از این خروجی‌ها برای انتقال به صنعت استفاده می‌کند.

ملک زاده عنوان کرد: دانشجویان و اساتید ما نیز  در مراکز فناوری‌های پیشرفته هم از طریق ارتباط با واحدهای R&D در این مراکز به تقاضای واقعی صنعت پاسخ می‌دهند و  هم از طریق مراکز نوآوری اگر ایده داشته باشند از طریق آزمایشگاه نوآوری و شتاب دهنده‌ها که در این مراکز فناوری‌های پیشرفته مستقر هستند از آنها حمایت شده و ایده به محصول تبدیل می‌شود.

وی ادامه داد: وقتی از واحد R&D صحبت می‌کنیم شرکت‌هایی هستند که در مرز تکنولوژی کار مطالعاتی و پژوهشی انجام می‌دهند و به نوعی دانش بنیان هستند، اما شرکتی ممکن است شرکت فعال و خوبی باشد ولی دانش بنیان نباشد و  واحد R&D قوی داشته باشد. شرکت‌هایی می‌توانند در این مرکز مستقر شوند که رزومه مناسبی داشته و حداقل امتیاز را کسب نمایند و شرط حضور و تداوم همکاری برای این شرکت‌ها در مرکز فناوری‌های نوین این است که حتما این حضور منتهی به فعالیت‌های تحقیق و توسعه شود  و همکاری بین اساتید و دانشجوها و این شرکت‌ها را برای موضوعی نو داشته باشیم اگر اینگونه نباشد بعد از ۶ ماه از مرکز خارج می‌شوند.

انتهای پیام