محمدجعفر یاحقی در آیین رونمایی «دیوان قدسی» که در سازمان مرکزی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: مرحوم غلامرضا قدسی مشهدی با چهار تن از شخصیت‌های ادبی خراسان همچون احمد کمال‌پور، محمد قهرمان، ذبیح الله صاحبکار و علی باقرزاده جزو حلقه پنج تن شهر بودند که این توفیق بزرگی برای خراسان لحاظ می‌شود. 

وی ادامه داد: قدسی، فرد پژوهش اندوخته‌ای بود و در مشاغل مختلف و در موقعیت‌های خاص فرهنگی و سیاسی قرار داشت. آموزه‌ها و آموخته‌هایی داشت که کمتر در آن روزگار برای کسی دیگر اتفاق می‌افتاد. قدسی بخشی از عمر خود را صرف کارآفرینی کرد.

یا حقی بیان کرد: مبارزات سیاسی از وجهه مشخص این شاعر است. مبارزات سیاسی در اشعار او با تلمیح و کنایه و با شعارهایی انعکاس پیدا کرده است و دروس اشعار او، آموزه‌های انقلابی و دینی به شمار می‌رود. تجربیاتی که شادروان قدسی در زندگی‌اش به دست آورده است، شعرش را از نظر فنی و تکنیکی در سطح بالایی قرار داده و تمام او، حسن و زیبایی است.

این استاد ادبیات فارسی اظهار کرد: شعر قدسی از نظر تحول اندیشه‌ها مورد توجه قرار دارد. حضور قدسی در مجامع مختلف علمی، ادبی، دینی و مبارزاتی در دوره‌های مختلف زندگی، بخصوص در ایامی که زندانی بود باعث شد ذهنش سرشار از مضمون شود. بنابراین اگر ما بخواهیم مضامین متنوع شعر قدسی را مشاهده کنیم، متوجه خواهیم شد که بسیار رنگارنگ است و هر سلیقه‌ای را نیز تامین می‌کند.

وی گفت: از نظر قالب و فرم‌های ادبی، تمام قالب‌های ادبی معروف اشعار فارسی در همین دیوان قدسی بسیار شایسته و مناسب به چاپ دوباره رسیده است. غزلیات موجود با مضامین متنوع اخلاقی، اجتماعی و حماسی در دیوان قدسی دیده می‌شود. قصیده و دو بیتی‌های خاصی در اشعار قدسی مشاهده می‌شود که دستاوردهای او در مبارزات را در دیوانش نشان می‌دهد. بنابراین شعر قدسی شعر امروز و روزگار ما تلقی می‌شود و هدف این مرد بزرگ، این است که پیامش را به هم‌نسلان خود و آینده برساند.

ادبیات استاد قدسی از جنس شاهنامه است

مجتبی محمودی مهماندوست، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی منطقه شرق کشور اظهار کرد: برای شادروان قدسی هر کاری در توان است، باید انجام شود. هفته کتاب از ۲۴ تا ۳۰ آبان‌ ماه با شعار خواندن برای همدلی اسم‌گذاری و این شعار به عنوان سرلوحه هفته کتاب در کشور مطرح شد.

وی با اشاره به نقش ادبیات حماسی در حراست از جغرافیای ملی، بیان کرد: امروزه بیش از هر زمان دیگری ما به ادبیات شاهنامه، «ایران ای مرز پر گوهر» نیاز داریم. به ادبیاتی نیاز داریم که باعث امید و نویدبخش باشد و دل مردم را گرم کند. هر آن چیزی که باعث یاس و ناامیدی باشد محکوم خواهد شد. ادبیات قدسی از جنس شاهنامه است.

فرزانه قدسی در ادامه برنامه اظهار کرد: اشعار دیوان قدسی در مجلات و نشریات متعددی منتشر شده و شهرت خود را به دست آورده است. قدسی در زمینه‌های اجتماعی، شعرش را به کار گرفت. اشعار ایشان با دقت زیاد از کتاب‌ها، دفترها و کاغذهای یادداشت گردآوری و مطرح شده است.

وی ادامه داد: خواهرم نرگس قدسی و مهرداد اوستا به تهران رفتند و پیشنهاد مقدمه کتاب دیوان قدسی را به استاد دادند که ایشان با کمال میل قبول کرد. دیوان قدسی با چاپ جدید بعد از گذشت سال‌ها محقق شد. اشعار جدیدی که به دست آمده بود در دیوان قدسی گنجانده شد. دیوان قدسی با دید پژوهشی و علمی به چاپ رسید. در حین کار صاحب خیال در غزلیات قدسی نیز بررسی شد. استعاره با فراوانی ۱۱۴۹، مجاز با فراوانی ۳۴۴ و کنایه با فراوانی ۱۳۱۴ به دست آمد و انواع ویرایش اعمال شد. مثنویات و غزلیات ناتمام و تک بیت‌ها طبقه بندی و تغییرات آن در بخش پایانی آورده شد.     

قدسی بیان کرد: عکس‌ها با کیفیت بالا در بخش تصاویر و با سعی در شناسایی افراد اضافه شد. اسناد معتبری برای تاسیس انجمن فردوسی در سال ۱۳۲۵ به همت غلامرضا قدسی (موسس این انجمن) برای مطالعه پژوهشگران در دسترس قرار گرفت. اینجانب مسئولیت چاپ دیوان قدسی را برعهده گرفتم و از همراهی خانواده بهره بردم. چاپ سریع دیوان قدسی را لطف پروردگار می‌دانم. هدف از این سرمایه‌گذاری ادبی، فرهنگی و معنوی در دسترس قرار دادن دیوان قدسی برای مخاطب، چه خاص و چه عام است.

استاد قدسی در آغاز انقلاب یک تنه ایستادگی و مبارزه کرد

محمدحسین ساکت، نویسنده، مترجم و پژوهشگر نیز بیان کرد: من افتخار آشنایی با مرحوم قدسی را داشته و همراه او بوده‌ام. همواره از گفتار و دیوان این بزرگوار بهره‌مند می‌شدم. من از تربت حیدریه به مشهد که می‌آمدم، تمام دلخوشی‌ام شرکت در انجمن‌های ادبی بزرگواران بود. مرحوم قدسی برخی از اشعار من را تصحیح می‌کرد و از این جهت استاد شعر من بود.

وی ادامه داد: ایشان در وفاداری و دست‌ و دل بازی بی‌نظیر بود. شاعر اصولا آیینه و بازتاب‌ اجتماع است. 

این پژوهشگر افزود: استاد مرحوم قدسی، همیشه تنها بود و با تمام شلوغی اطرافش و اصحاب خمسه، رنج‌هایی خاص در چهره و چشم ایشان بود و کسی که با رنج‌ها آشنا بود می‌توانست این موضوع را درک کند.

انتهای پیام