ماندانا دهقان در گفتگو با ایسنا درباره ی اینکه در حین تمرین در جاده  از امنیت برخوردار است یا نه، بیان کرد: واقعیت این است که اصلا امنیت نداریم و خیلی اتفاق می افتد که در حین تمرین توسط رانندگان مورد آزار و اذیت قرار بگیریم. ممکن است در یک روز دو، سه مرتبه شاهد چنین اتفاقی باشیم. در برخی از شهرها این مسئله بیشتر  و در برخی شهر ها کمتر است. برخی از رانندگان فکر می کنند ما برای تفریح با دوچرخه در جاده هستیم و سعی می کنند با خودروی خود ما را اذیت کنند.

 او ادامه داد: در دور مجموعه آزادی چند روز پیش مشکلی برایم پیش آمد و جرثقیل اداره برق من را اذیت کرد و ماشین را به سمتی که من بودم هدایت کرد و نزدیک بود با من تصادف کند و من هم با پلیس 110 تماس گرفتم. راننده حتی عصبانی و طلبکار شد که اصلا شما اینجا چه کار دارید اما بعدا که پلیس حق را به من داد، معذرت خواهی کرد و گفت من را دیده و نمی خواسته به من بزند. همسرم در تمام تمرینات به عنوان اسکورت همراهم است اما باز هم چنین مشکلاتی دارم. اگریک دوچرخه سوار تنها باشد که هر روز دارد با جانش بازی می کند. 

دهقان در مورد نحوه فرهنگ سازی برای احترام گذاشتن به دوچرخه سواران در جاده ها گفت: صدا  و سیما خیلی می تواند موثر باشد اما حتی زیرنویس هم انجام نمی شود. خیلی از رانندگان به ما اعتراض دارند که در جاده چه کار می کنید و به پارک بروید. در تصور آنها نمی گنجد که ما 100 تا 150 کیلومتر در روز تمرین داریم و در پارک امکان تمرین کردن وجود ندارد. در کشورهای دیگر جهان هم رکابزنان در جاده تمرین می کنند حالا برخی کشورها جاده مخصوص دوچرخه دارند مثل امارات. اما برخی کشورها هم جاده مخصوص برای  دوچرخه سواران ندارند اما تابلوهایی نصب شده یا فرهنگ سازی شده و خود مردم رعایت می کنند. اما در ایران رانندگان معترض هستند که جاده برای آنها است و ما نباید در جاده تمرین کنیم.

 او افزود:در مورد بستن کمربند ایمنی هم سالها کار شد تا فرهنگ سازی انجام گرفت و اکنون همه هنگام رانندگی کمربند ایمنی را می بندند بنابراین احترام به دوچرخه سواران و رعایت فاصله ایمنی هم باید سالها کار شود و با یکبار گفتن چیزی درست نمی شود. در سطح شهر تهران یا برخی شهرهای دیگر تابلوهایی نصب شده اما این کافی نیست و تاثیری که صدا و سیما می تواند بگذارد خیلی بیشتر است چون به هر حال 60-70 میلیون مخاطب دارد.

لژیونر دوچرخه سواری ایران در مورد تامین هزینه های خود در شرایط تعطیلی مسابقات و اردوها تاکید کرد:صفر تا 100 هزینه های من با همسرم است. هزینه تجهیزات هم با توجه به افزایش قیمت دلار خیلی گران شده و اصلا دوچرخه سواری خیلی سخت شده است. پولمان دیگر به خرید مکمل هم نمی رسد. قیمت تیوپ چینی 100 هزار تومان شده است و همه دیگر به فکر کنار گذاشتن دوچرخه سواری هستند. بحث کرونا هم تمام شود در لیگ یک میلیون هم قرارداد نداریم. باز مردان شرایط بهتری دارند و انگار ما رایگان رکاب می زنیم.   

 انتهای پیام