به گزارش ایسنا، شاید تله‌کابین را برای طاق‌بستان، آش خاله‌ای می‌بینند که به پای این محوطه تاریخی است و باید حتما در همین منطقه ساخته شود، چه با مصوباتی که گاهی یکی را نمی‌بینند و چه قوانینی که چون قانون‌اند باید به پای‌شان بایستند!
اما شاید اگر قبل از شروع مقایسه‌ها برای تله‌کابین گنجنامه همدان با طرحی که برای تله‌کابین طاق‌بستان دارند، قدری بررسی‌ها را بیشتر می‌کردند و همه ابعاد آن را از نظر می‌گذراندند، به این ضرب‌المثل قدیمی ایمان می‌آوردند که «آزموده را آزمودن خطاست» و حرکت بیل‌های مکانیکی را برای هزینه‌های میلیاردی و نصبِ پایه‌هایی را که ممکن است چند صباح دیگر مانند تجربه چند سال گذشته در پارک کوهستان کرمانشاه به حال خود رها شوند، دست‌کم قدری به تعویق می‌انداختند.
سعید طلوعی - شهردار کرمانشاه - اما آن‌قدر با اطمینان از پروژه احداث تله‌کابین و آسیبی که هیچ‌گاه به طاق بستان وارد نمی‌کند، حرف می‌زند که دست‌ِ‌کم باید داستانِ تجربه «سرای دلگشا» و حریم کاخ جهانی گلستان و ارتفاعِ «برجِ جهان‌نما» در حریمِ میدان جهانی نقش‌جهان را خوانده باشید که قدری به نگاهِ تردید به گفته‌هایش گوش کنید و اما و اگر به ذهن بیاورید.
آقای مونسان هم طرح را دید، پسندید و با آن موافقت کرد؟
سعید طلوعی - شهردار کرمانشاه -، نقش تله‌کابین را در جذب گردشگر آن‌قدر قوی می‌داند که معتقد است به واسطه ویژگی‌های خاصش نمی‌توان آن را هر جایی احداث کرد.
او در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر این‌که «تله کابین» ویژگی‌های خاص خود را دارد و حتما باید در نقطه‌ای احداث شود که علاوه بر در دسترس‌بودن برای مردم به عنوان جاذبه‌ای گردشگری، در کوهستان و کوه نصب شود، از همان ابتدا احتمال تکرار این پروژه را در بیستونِ جهانی کمتر می‌کند و اظهار می‌کند: ویژگی تله‌کابین می‌طلبد که در محدوده شهری در کرمانشاه نصب شود. از سوی دیگر در گذشته مبدا و مقصد تله‌کابین جای دیگری بود، بنابراین طرح نخست را تغییر دادیم تا از محدوده طرح میراث فرهنگی خارج شود.
او در ادامه به پروسه ۲۰ ساله این طرحِ گردشگری اشاره می‌کند که به دلایل متعددی تا کنون به تاخیر افتاده و می‌گوید: آخرین بار اواسط سال گذشته، در دیداری که با علی‌اصغر مونسان - وزیر میراث فرهنگی- و مصری - نماینده مردم کرمانشاه در مجلس - داشتیم توانستیم مجوزی را که سال‌های گذشته برای کرمانشاه مشکل ایجاد می‌کرد بگیریم.
شهردار کرمانشاه در پاسخ به پرسش که آیا وزیر میراث فرهنگی نقشه‌ها و مجوز را دیده و امضا کرده است، بیان می‌کند: ممکن است زیردستان یا معاونان او امضا کرده باشند، اما ما مجوز را داریم، معاون میراث فرهنگی وزارتخانه و نماینده مردم کرمانشاه در مجلس و معاون استاندار آن را امضا کرده‌اند. در آن صورت‌جلسه به مجوزهای قبلی صادرشده از سوی میراث فرهنگی اشاره و تاکید شده است.
طلوعی در پاسخ به سوال مجدد ایسنا که وزیر میراث فرهنگی طرحِ تله‌کابین را دیده و تایید کرده که معاون او آن را امضا کرده باشد، اظهار می‌کند: این طرح‌ها صدها بار رفته و برگشته است، همه‌چیز در یک جلسه تایید نمی‌شود. ما یک گیر در میراث فرهنگی داریم و نظرات بسیار متفاوت هستند. در ۱۰۰ کیلومتر آن طرف‌تر می‌گویند شاید چهار استخوان درآورده باشند، این‌ها حدسیات است. آن‌چه اکنون برای ما وجود دارد، طاق‌بستان و حریم آن است که معتقدیم رعایت کرده‌ایم، بنابراین تا امروز کارهایی که کرده‌ایم به درستی بوده و کاملا در چهارچوب قوانین و مقررات انجام شده است.
چرا همه تمرکز تامین زیرساخت‌ها سهم طاق‌بستان شد؟
او به پیگیری‌های مدیریت شهری برای جذبِ سرمایه‌گذار در این مدت اشاره می‌کند و می‌گوید: باید کسی این پروژه را می‌گرفت که توانایی انجام آن را داشته باشد. ایستگاه‌هایی که برای مبدا و مقصد تله‌کابین انتخاب شدند قسمتِ بالایی بیمارستان امام حسین (ع)، در ضلعِ غربی پارک کوهستان و مقصدِ آن در دشت کاهو که در ارتفاع قرار دارد، انتخاب شدند.
او به تهیه حدود ۲۹ تا ۳۰ هکتار فضای تفریحگاهی در دشت کاهو مانند مجتمع‌های فرهنگی، ورزشی، سرویس‌های بهداشتی، کافی‌شاپ‌های متعدد و حتی درمانگاه برای کامل کردن پروژه گردشگری تله‌کابین اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: با امضای سرمایه‌گذار برای آغازِ اجرای طرح، پروسه قانونی آن آغاز شد که به دلیل اهمیتِ پروژه، به سرعت روند مجوزها طی شد و اکنون پیمانکار در شُرفِ زدنِ فونداسیونِ پاورها و پایه‌های تله‌کابین است. حتی پیمانکار در سفری به اتریش، کابین‌هایِ تله‌کابین را خریداری کرده که اکنون امکانات لازم برای راه‌اندازی تجهیزات آماده است.
طلوعی با ابراز رضایت از "سرعتِ بالا و روحیه جهادی که برای آغاز کارِ احداث تله‌کابین با وجود همه مشکلات و موانع ایجاد شده" تاکید می‌کند: خوشبختانه اکنون مشکل خاصی نیست و براساس زمان‌بندی، ۲۲ بهمن امسال خط را از مبدا تا مقصد به نتیجه می‌رسانیم و بحث‌های جانبی در دشت کاهو و موارد دیگر بعدا کار می‌شوند.
او اضافه می‌کند: افزایش تعداد تاورپایه‌ها در طول مسیر از ۹ عدد به ۳۰ عدد رسیده است. در واقع طرح را از اتریش تغییر دادند، اما مسیر همان مسیر است و فقط به دلیلِ تقویت مسیر، پایه‌ها در فواصل طولانی‌تری نصب می‌شوند.
شهردار کرمانشاه اما بار دیگر در پاسخ به تکرار این پرسش که «چرا تمرکز برای ایجاد زیرساخت‌های گردشگری را فقط به سمت طاق‌بستان برده‌اید؟» باز هم می‌گوید که «ویژگی‌های طاق‌بستان برای احداث یک تله‌کابین این فضا را می‌طلبید. فانفار (فضای شهربازی در حریم درجه یک طاق‌بستان که بعد از تخریب گودبرداری شده تا باردیگر ساخته شود) متعلق به حدود ۵۰ سال قبل است که دیگر هیچ‌کدام از استانداردها را نداشته و فرسوده شده بود، بنابراین باید آن را به استانداردهای روز جهانی متصل می‌کردیم. در این میان تنها وسیله دارای ارتفاع، چرخ و فلک است که آن هم قاعدتا به دلیل ویژگی‌های خاص این وسیله است.»
او با تاکید بر این‌که در بخش مبدأ تله‌کابین، پارکینگ پیش‌بینی شده است، ادامه می‌دهد: در ایستگاه دوم یعنی مقصد که در دشت کاهو تعبیه شده، همه تسهیلات را جا می‌دهیم، از سوی دیگر همه تجهیزات قابل نصب در این بخش حتی سازه مُتِل، به صورت چوبی است، یعنی فضای طرحِ تهیه‌شده نیاز به خاکبرداری آن‌چنانی ندارد و سرمایه‌گذار همه چیز را به صورت سنتی دیده است. در واقع همه چیزهای طراحی‌شده در آن بخش فقط برای جذب توریست تعبیه نشده‌اند، بلکه تلاش کرده‌ایم تا یک مدل جدید از دنیا را به این منطقه بیاوریم.
طلوعی چند بار بر این نکته تاکید می‌کند و سعی دارد بگوید قرار نیست هیچ پایه بتنی برای تله‌کابین روی تنِ دشت برای همیشه زخم بگذارد و آسیبی به محیط زیست وارد شود؛ چیزی که تجربه خلاف آن را ثابت کرده است.
آثار باستانی برای ما فعلا طاق‌بستان است که حریم آن را هم رعایت کرده‌ایم
او نسبت به همه پروژه آگاه است و از همه اقدامات سرمایه‌گذار گرفته تا دیگر دستگاه‌ها برای تکمیل این پروژه حرف می‌زند، اما زمانی که درباره لزوم توقف کار تا زمانِ اعلامِ نظرِ نهایی کارشناس باستان‌شناسِ میراث فرهنگی سوال می‌کنم، آن را بی‌اهمیت جلوه می‌دهد و می‌گوید: من نمی‌دانم کارشناسِ میراث فرهنگی آن بالا رفته است یا خیر؟ اما آن بالا آثاری وجود ندارد، ممکن است همین‌جا (با اشاره به دفتر سرمایه‌گذاری شهرداری کرمانشاه و محل مصاحبه) نیز آثاری داشته باشد، اما ما به چشم نمی‌بینیم. چیزی که می‌بینیم فعلا طاق‌بستان است. ممکن است هر جا که حفاری می‌کنیم آثار باستانی به دست آوردیم، نمی‌توانیم بگوییم چون این اتفاق احتمالا رخ می‌دهد، پس نباید کاری کرد، اما در حال حاضر خبری از آثار تاریخی وجود نیست. آثار باستانی ما فعلا طاق‌بستان است و از آن بالا چیزی به ما گزارش نشده است. اگر هم آن‌جا اثر باشد، ساخت‌وسازهای ما سازه‌های سبک و چوبی هستند و قابل حمل و جمع‌آوری.
شهردار کرمانشاه اما به این نکته اشاره نمی‌کند که آیا پایه‌های بتنی تله‌کابین و آن همه سازه سنگینی که برای نصب تله‌کابین به دشت کاهو منتقل می‌شوند نیز قابل جمع‌آوری هستند و در صورت لزوم به سرعت جمع‌آوری می‌شوند یا خیر؟ با این وجود تاکید می‌کند: ما طبیعت را به هم نمی‌زنیم، هر گاه به این نکته رسیدند که آن‌جا اثری است، امکان جمع‌آوری هم داریم.
۱۸۰ میلیارد هزینه احداثِ تله‌کابینی که شاید حذف شود
بر اساس بند سوم صورت‌جلسه سوم خرداد که برای این طرح در استانداری کرمانشاه روی آن بحث و حتی منتشر شده است، حاضران در جلسه بر این نکته تاکید کرده‌اند که «در صورتی‌که برای ثبت جهانی طاق‌بستان، یونسکو با تله‌کابین مخالفت کند و آن را مانعی برای ثبت جهانی بداند، آن سازه و همه تجهیزاتش به طور کامل حذف می‌شود.» با توجه به تایید حاضران در جلسه که گفته شد به صورت آنلاین آن را امضا کرده‌اند، به نظر می‌رسد همه آن‌ها روزه شک‌داری گرفته‌اند که هر لحظه امکان باطل شدنش وجود دارد.
از سوی دیگر، شهردار کرمانشاه هزینه اجرایی کردن این پروژه توسط سرمایه‌گذار در شش ماه گذشته و از مبدأ تا مقصد را حدود ۱۸۰ میلیارد تومان برآورد می‌کند.
طلوعی اما در پاسخ به این پرسش که چرا باید چنین طرحی را مطرح کنید و در شرایط کنونی کشور هزینه به این هنگفتی را برای پروژه‌ای خرج کنید که احتمال از بین رفتن این همه سرمایه را دارد، در حالی‌که می‌توان با آن دست‌کم بخش زیادی از زیرساخت‌های گردشگری استان را تقویت کرد، می‌گوید: اطلاعی از آن ندارم و این بند را قبول ندارم.
او تله‌کابین نصب‌شده در «گنجنامه همدان» را الگوی خوبی برای این طرح می‌داند و می‌گوید: موقعیت انتخاب‌شده برای تله‌کابین طاق‌بستان حدود هزار متر با محوطه فاصله دارد، مسافت زیادی است، در حالی که برای گنجنامه با فاصله کمتری این اتفاق افتاده است. ما در کرمانشاه حریم را رعایت کرده‌ایم.
استاندار امروزِ کرمانشاه و تله‌کابین گنجنامه
هر چند خبرنگار ایسنا تلاش کرد که در زمان حضور در کرمانشاه با هوشنگ بازوند - استاندار کرمانشاه - نیز صحبت کند، اما موفق نشد و در تماس‌ِ بعدی با روابط عمومی استانداری، موضوع به سالاری - معاون استاندار - ارجاع داده شد، اما امکان گفت‌وگوی تلفنی با او نیز مهیا نشد. با این وجود بازوند در مصاحبه با یک سایتِ بومی در کرمانشاه، خود را جایِ کارشناسانِ میراثی گذاشت و نظرش را این‌طور بیان کرد: تا امروز دو مجوز برای تله‌کابین گرفته‌ایم. این بحث ۲۰ سال است که ورد زبان است که باید درست شود. نخست یک بخش خصوصی مراجعه کرد که کار را انجام دهد، آمادگی هم داشت که حتی مانند آن را در کرمان نیز ایجاد کند، پیشنهاد من این بود که بخش خصوصی به تنهایی این کار را انجام دهد، اما شهرداری اصرار کرد که ما نیز به عنوان بخش دولتی شریک شویم، با آن سرمایه‌گذار صحبت کردم، اما وی تمایلی برای شریک شدن با شهرداری نداشت. شهرداری یک سرمایه‌گذار دیگر آورد و مجوزهای لازم به او داده شد. از سوی دیگر بعید می‌دانم چون کار کارشناسی شده، این نگرانی باشد که پروژه تله‌کابین مانع ثبت جهانی طاق‌بستان شود، چون فاصله خیلی زیاد است.»
او به حضورش در همدان به عنوان معاون استاندار همدان در حدود ۱۷ سال قبل اشاره می‌کند که تله‌کابین گنجنامه در همان زمان اجرایی شده و می‌گوید: اگر طاق‌بستان را با گنجنامه مقایسه کنیم، فاصله زیادتر است، تله‌کابین آن‌جا با کتیبه گنجنامه حدود ۱۵۰ متر فاصله دارد و این‌جا در طاق‌بستان فاصله‌ای حدود ۷۰۰ متری داریم. از سوی دیگر دره گنجنامه نیز برای ثبت جهانی در دستور کار بود، اما تا جایی که می‌دانم مانعی برای جهانی شدن آن هم نبود.
صحبت‌های مسئولانی که می‌خواهند طاق‌بستانی را که آرزوی جهانی شدن دارد با تله‌کابین به پایین بکشند
انتهای پیام
نظرات