به گزارش ایسنا، او در ابتدای یادداشت خود نوشته است: «در جهان به طنزپردازان جایزه‌های مهم روزنامه‌نگاری، هنری و ادبی می‌دهند. تنها یکی از این جوایز جایزه بسیار پرارزش پولیتزر است. در هلند هر ساله به بهترین هنرمندان، متفکران و فرهنگیان سراسر دنیا جوایز بسیار ارزنده‌ای اهدا می‌کنند که به جایزه نوبل هلندی معروف شده است. در سال ۲۰۰۵ میلادی از ۱۰ نفر برندگان این جایزه‌ها، هشت نفرشان از طنزپردازان جهان بودند و جایزه‌ی اول آن که یک صد هزار یورو بود به یک کاریکاتوریست آفریقایی داده شد. در آمریکا به آرت بو خوالد که در ایران هم بسیار معروف بود جایزه پولیتزر دادند و او را به عضویت آکادمی هنرها و ادبیات آمریکا برگزیدند. به کاریکاتوریست تندروی معروف پال کانراد سه بار جایزه پولیتزر دادند.
یکی از مجله‌های فکاهی آمریکا "Mad Magazine " که در سال فقط ۸ شماره منتشر می‌شود، حدود ۲ میلیون تیراژ دارد و در دهمین سال انتشارش در مجلس سنای آمریکا گفته شد: به مناسبت دهمین سال انتشار مجله Mad، دهه‌ی گذشته را باید دهه‌ی Mad بنامیم.»
او اظهار کرده است: «در بیش از یک صد سال پیش، در منطقه قفقاز در شمال ایران (محل کشورهای فعلی آذربایجان و گرجستان و...) روزنامه طنزآمیز گرانقدر ایرانی ملانصرالدین فقط ۲۰ سال منتشر شده است. مدیر و سردبیر آن ایرانی بوده‌اند. اغلب مطالب آن نیز درباره ایران و ایرانیان مهاجر مقیم قفقاز و انقلاب مشروطیت ایران بود و بیش از نیمی از نسخه‌های آن در ایران به فروش می‌رسیده است. پس از تعطیلی روزنامه ملانصرالدین و فوت مدیر و سردبیر آن، کشور گرجستان چاپخانه آن را موزه کرد و کشور همسایه ما آذربایجان علاوه بر اینکه منزل مدیر آن را موزه کرد، ۴ مجسمه بسیار بزرگ شادروان جلیل محمد قلی‌زاده، ناشر و مدیر آن و شادروان میرزا علی‌اکبر صابر، طنزسرا و سردبیر روزنامه ملانصرالدین را ساخته و در شهرهای مختلف باکو و نخجوان در مقابل بناهای یادبود آنان نصب کرده است.»
توفیق با برشمردن ویژگی‌های نشریه فکاهی «توفیق» و جایگاه آن در دنیای مطبوعات و میان مردم، خاطرنشان کرده است: روزنامه فکاهی و طنزآمیز توفیق آنقدر در دل مردم جای داشته و ملی و مردمی و محبوب بوده که اکنون با وجود گذشت نیم قرن از توقیف و تعطیلی آن، هنوز نام آن بر بسیاری از قلم‌ها و زبان ها جاریست ... آن وقت هنگامی که حسن توفیق مدیر این روزنامه محبوب در میگذرد، با کمال تاسف و بسیار متاسفانه رئیس شورای شهر تهران ـ که به‌عنوان نماینده‌ی مردم باید حافظ آبرو و افتخارات شهر تهران باشد ـ برای "تجلیل!" از او دستور می‌دهد جنازه‌اش را در "یک سوم یک قبر" دفن کنند! ...
توفیق در بخش پایانی یادداشت خود، اظهار کرده است: «هنگامی که برای رفع این بی‌حرمتی به جنازه برادرم از ایشان تقاضا می‌کنم که تا انتقال جنازه‌ی برادرم به آرامگاهی مستقل، دستور فوری صادر کنند که از دفن جنازه دیگری بر روی جنازه ایشان، اکیدا خودداری کنند، برای اینکه نتوانیم جنازه را به‌جای دیگری انتقال دهیم، برخلاف تقاضای من و برخلاف قانون بدون رضایت ورثه برادرم، فورا جنازه دیگری را بر روی جنازه برادرم دفن می‌کنند!...علاوه بر همه‌ی این بی‌حرمتی‌ها، رئیس محترم شورای شهر تهران- با همه پیگیری های ما- حتی جواب نامه بسیار مؤدبانه بنده را هم نمی‌دهند. این درد را معلوم نیست به که باید گفت؟»
* مطالب درج شده در این گزارش نظر خانواده متوفی (حسن توفیق) است و خبرگزاری ایسنا آمادگی دارد پاسخ‌های احتمالی به این یادداشت را منتشر کند.
انتهای پیام
نظرات