به گزارش ایسنا، دوومیدانی یکی از رشته‌های پرماده ورزشی است که در هر ماده ورزشکاران زیادی فعالیت می‌کنند و تا جای ممکن تمرینات خود را با مربی شخصی پیش می‌برند، بنابراین مربیان زیادی هم در این رشته فعالیت دارند اما با توجه به هزینه‌های بالای تمرین و سرمایه گذاری کم از طرف باشگاه‌ها، اکثر ورزشکاران و مربیان به حمایت فدراسیون و دریافت حقوق نیاز دارند.

این موضوع یکی از چالش‌های مسئولان فدراسیون است. در این میان برخی ورزشکاران علاقه دارند تا با مربیان خارجی کار کنند و در نتیجه  فدراسیون هزینه‌های دلاری صرف آنها می‌کند در حالی که توجه کمی به مربیان ایرانی دارد.

حقوق کم مربیان داخلی یکی از موضوعاتی است که همواره مورد انتقاد قرار گرفته است. ایوب دادروان، مربی دوومیدانی که این روزها با مهدی پیرجهان(دونده ۴۰۰ متر با مانع) تمرین می‌کند تا ورودی المپیک را کسب کند یکی از کسانی است که خواستار رسیدگی بیشتر مسئولان شده است. او که به گفته خود هفت ماه است کار می‌کند اما با فدراسیون قرارداد ندارد، به ایسنا گفت: "چندین سال است که مربیگری می‌کنم و شاگردان زیادی هم داشته‌ام که رکوردهای ایران و آسیا را زده‌اند اما نمی‌دانم چرا برای ورزشکاران مربی خارجی می‌آورند و دلاری هزینه می‌کنند در حالی که برای  من و امثال من که صادقانه کار می‌کنیم، هزینه خوبی نمی‌شود".

در این زمینه باید به نقش باشگاه‌ها هم اشاره کرد، چرا که برخی معتقدند این باشگاه‌ها هستند که باید برای ورزشکاران هزینه کنند و فدراسیون تنها نقش حمایتی دارد. دادروان در مورد حمایت باشگاه پلیمر خلیج فارس از مهدی پیرجهان گفت: "چندین ماه است که باشگاه پلیمرخلیج فارس از من و مهدی حمایت می‌کند و آقای رحمتی، مسئول باشگاه قول داد تا المپیک این حمایت ادامه داشته باشد. پیش از این فدراسیون به مدت ۴ ماه برای ما هزینه کرد اما متاسفانه چند ماه است که آنگونه که باید، حمایت نمی‌شویم". 

البته باشگاه‌ها در دوومیدانی ایران آنقدر  فعال نیستند که ورزشکاران خود را تامین مالی کنند و حتی دیده شده که برخی از آنها به تعهدات مالی و قراردادهای خود که در جریان مسابقات کشوری بسته‌اند هم عمل نکرده‌اند، بنابراین در این شرایط فدراسیون ضمن رایزنی برای جذب باشگاه‌های معتبر برای حضور در مسابقات باید از ورزشکاران حمایت کند و توپ را به زمین باشگاه نیندازد. دادروان در این باره می‌گوید "در این شرایط اقتصادی اگر بخواهیم هر روز در دو نوبت صبح و بعداز ظهر تمرین کنیم و آخر ماه یک تا دو میلیون تومان دریافت کنیم که درست نیست. چندین سال است که از کشورهای هم‌جوار پیشنهادهایی برای مربیگری دارم اما حاضر نشده‌ام ایران را ترک کنم چون خاک این کشور را خورده‌ام و دلم نمی‌خواهد مملکتم را رها کنم. با این حال انتظار دارم که به ما هم برسند. البته آقای مبینی از زمانی که به فدراسیون آمده چندین بار با ما تماس گرفته و جویای احوال شده و گفته است که در اولین فرصت رسیدگی می‌کند. باید از عزیزانی که برای ارتقاء دوومیدانی کمک کرده‌اند مخصوصا از مسئولان استان تبریز، فدراسیون و باشگاه پلیمر خلیج فارس تشکر کنم".

دوومیدانی رشته مادر است و بارها گفته شده هر کشوری که به دنبال پیشرفت در سایر رشته‌های ورزشی است باید به دوومیدانی خود اهمیت بدهد. مربی، ورزشکار، فدراسیون، باشگاه و ... باید همگی به درستی کار کنند و حمایت شوند تا مدال‌آوری در عرصه‌های بین‌المللی و جهانی امکان پذیر شود اما شرایط این رشته در ایران چنگی به دل نمی‌زند و ورزشکاران انگشت شماری هستند که در سطح جهانی فعالیت می‌کنند، بنابراین نیاز است که مسئولان ورزش با برنامه‌ریزی دقیق‌تری نیست به بهبود شرایط این رشته اقدام کنند.

انتهای پیام‌