محمدتقی فهیم ـ منتقد سینما و تلویزیون ـ با انتقاد از عملکرد تلویزیون و سریال‌های مناسبتی ماه رمضان به ایسنا گفت: به نظر می‌آید شبکه‌ها این بخش از مدیریت را زیاد جدی نگرفته‌اند و منتظر سیما فیلم هستند تا سریالی را برای آن شبکه در نظر بگیرد. نتیجه‌اش را امسال دیدیم. سریال‌ها ضمن اینکه فضای متناسب با رمضان را نداشتند، از نظر جذابیت‌های دراماتیک، تاثیرگذاری و جذب مخاطب هم تلویزیون توفیقی به دست نیاورد. نباید اداری کار کنند. نتیجه‌اش فاجعه است. مردم امسال زیاد در مورد سریال‌ها صحبت نمی‌کردند و دیدن و ندیدنشان برایشان فرقی نمی‌کرد.

او با بیان اینکه مناسبت‌های مختلف یکی از ظرفیت‌های خوب برای تلویزیون به منظور جذب و ممانعت از ریزش مخاطب است، گفت: مناسبت‌ها برای مخاطبان هم فرصتی است که بیشتر پای تلویزیون بنشینند. هر سالی که به این مناسبت توجه بیشتری شده، تقویمی کار کردند و با توجه به آن فضا ارائه اثر کردند، تلویزیون توفیق بیشتری داشته است. الان می‌بینیم سریال‌های سال‌های گذشته که شبکه آی‌فیلم پخش می‌کند را هنوز مردم می‌بینند. به نظر می‌آید چند سالی است که این تقویم کنار گذاشته شده و تلویزیون کار مناسبتی را خیلی جدی نمی‌گیرد و هر چیزی که در چنته و دم دست دارد، پخش می‌کند.

فهیم افزود: ماه رمضان تبدیل به جشنواره کوچکی در دل رسانه ملی شده بود که داورانش مردم بودند. بدون اینکه سازمان صداوسیما هزینه‌ای کند تبدیل به جشنواره‌ای با داوران هشتاد میلیونی شده بود که در پایان ماه رمضان نتیجه با صحبت‌های مردم مشخص می‌شد اما این جشنواره را از دست دادیم و الان دیگر نه مردم و نه رسانه‌ها رغبتی به صحبت درباره‌ سریال‌ها ندارند.

او با اشاره به اهمیت رسانه در دنیا گفت: هر وقت تلویزیون به این سمت گرایش پیدا کند که فکر می‌کند اگر آنتن پر شود کافی است، میدان شکست مدیریت رسانه‌ای رقم می‌خورد. در دنیا هم همین‌طور است. رسانه‌های دنیا برای یک مخاطب فراخوان مدیریتی می‌دهند که چرا مخاطب از دست دادیم. یک رسانه پویا و مهم به خاطر کم شدن مخاطب دچار تحولات مدیریتی می‌شود. برای همین است که رسانه‌ها حاکم بر جهان شدند.

فهیم با تاکید بر لزوم بررسی جدی این شرایط عنوان کرد: ما عقب‌گرد کردیم و بی‌تفاوت شده‌ایم که جای بررسی جدی دارد. حالا که ماه رمضان تمام شد فرصت خوبی است تا بنشینند و بررسی کنند اصلا بعضی از این سریال‌ها چرا باید در ماه رمضان پخش شود؟. بعضی از سریال‌ها حتی ضدفرهنگ عمل می‌کنند و برای همه این‌ها بودجه صرف شده است. باید بررسی کنند چرا کاری که با این همه بودجه تولید شده بازخوردش این است.

او در ادامه گفت: ما مناسبت‌های دینی و ملی زیاد داریم و همه این‌ها مهم‌اند و فرصت خوبی هستند. مردم در این دوران توجه بیشتری دارند و می‌خواهند به داشته‌های خودشان بیفزایند و داشته‌هایشان را محک بزنند.

این منتقد با بیان اینکه همیشه حداقل دو سریال تاثیرگذار و سرگرم‌کننده باید از آنتن تلویزیون پخش شود، گفت: اگر یک اتفاق خوب در بخش مدیریتی شبکه‌ها نیفتد ما شاهد اتفاقات بدتری خواهیم بود. ما در حرکت به سمت افق آینده همواره با دشواری‌های بیشتری روبه‌رو هستیم چون تلاش‌های جهانی بیشتر می‌شود. باید بتوانیم در رقابت درونی‌ خودمان به دست‌آوردهای بهتری برسیم تا بتوانیم با تلاش‌های بیرونی مواجه شویم. مردم الان قدرت انتخاب زیادی دارند. ما نباید عقب بمانیم. حداقل یکی ـ دو سریال خوب و تاثیرگذار همیشه باید روی آنتن داشته باشیم. وقتی ما دو سریال تاثیرگذار روی آنتن نداشته باشیم یعنی یک‌ جای کار می‌لنگد و کلیت این ضعف‌ها به بخش مدیریتی مربوط می‌شود.

فهیم در پایان برای مثال نظرش درباره سریال «زیرخاکی» که از دیگر سریال‌های رمضان امسال پربیننده‌تر به نظر می‌رسید را اینگونه بیان کرد: قسمت‌های اولیه «زیرخاکی» خیلی نچسب بود اما به تدریج هر چقدر به سمت طنز موقعیت پیش رفت بامزه شد و بده بستان‌های بین فریبزر و پریچهر و کاوه خوب عمل کرد.

اوایل سریال خود، من میمیک‌ و فیزیک صورت پژمان جمشیدی را نمی‌توانستم تحمل کنم اما به تدریج از آن قالب درآمد و به تدریج جا افتاد و پذیرفته شد.  
وقتی می‌خواهیم کار طنز کنیم حتما نباید فرم فیلم فارسی باشد مانند سینما که رفتن به سمت قالب فیلم فارسی نتیجه‌اش فاجعه در سینما و کمدی‌های سطحی و ناقص است. تلویزیون باید مراقب باشد. اینکه زن تحقیر شود، بچه تحقیر شود و حتی خود قهرمان داستان، از ویژگی‌های فیلم فارسی است.

این منتقد تاکید کرد: «زیر خاکی» از نظر فرم و ساختمان اثر پذیرفتنی نبود. یک کار دم‌دستی و سطحی بود نه کار نقادانه بود و نه خیلی قابل توجه؛ اما سرگرم کننده بود. سرگرمی مهم است اما کافی نیست. سرگرمی باید هدفی را دنبال کند. شاید در قسمت‌های بعدی راضی‌کننده‌تر باشد اما تا اینجا که یک فیلم فارسی بود که سریال شده بود.»