به گزارش ایسنا، با همه‌گیری جهانی کرونا، بسیاری از برنامه‌های فرهنگی و هنری کشور همانند برگزاری نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها لغو و به آینده‌ نامعلومی موکول شدند؛ اگرچه برخی از فعالان عرصه هنرهای تجسمی از همان ابتدا این اتفاق ناخوشایند را فرصت مناسبی برای آمادگی بیشتر گالری‌ها و تعامل بهتر با مخاطبان، آن‌هم در دنیای بی‌انتهای مجازی، تصور کردند.

به هر حال برخی از گالری‌ها از همان ابتدا چاره را در برگزاری نمایشگاه‌های آنلاین دیدند و برخی هم منتظر ماندند تا شاید کرونا هرچه زودتر بار و بندیلش را جمع کند و برود؛ البته که چنین نشد و در نتیجه گروه دوم هم تصمیم گرفتند فضای مجازی را به محیط دست‌یافتنی‌تری تبدیل و با نمایش آنلاین آثار قدیمی یا برگزاری نمایشگاه‌های جدید تلاش کنند هم خریدار و هم مخاطب را راضی نگه دارند.

البته ناگفته نماند که مدتی بعد از تعطیل اجباری گالری‌ها، از سوی دفتر هنرهای تجسمی اعلام شد که امکان برگزاری نمایشگاه‌های هنری فراهم است، اما با شرط‌ و شروطی! مثلاً اینکه دیگر از برگزاری مراسم‌ افتتاحیه خبری نیست. طبیعتاً بسیاری از گالری‌ها که برگزاری نمایشگاه‌ بدون افتتاحیه برایشان سود کمتری داشت و از سوی دیگر خودشان نمی‌خواستند زیربار پذیرش مسئولیت اجتماعی برگزاری یک مراسم پرجمیعت بروند، همان دنیای مجازی را سفت چسبیدند و اعلام کردند که همزمان با برگزاری نمایشگاه مجازی امکان بازدید حضوری از آثار نیز با اعلام وقت قبلی وجود دارد.

در واقع راه دیگری نمانده بود؛ همه باید قبول می‌کردند که برای بقا در دنیای هنر، پا به دنیای مجازی بگذارند و از آن استفاده کنند. حالا البته این روند روی غلتک افتاده و صفحه‌های اینستاگرامی پر شده است از گفت‌وگوهای آنلاین دو نفره، برگزاری کارگاه‌های آنلاین آموزشی و  حتی برگزاری آنلاین حراج ملی!

اما همچنان بسیاری از مخاطبان دلشان برای گالری‌گردی و بازدید حضوری از نمایشگاه‌های هنری تنگ شده است و به همین خاطر هم ترجیح می‌دهند جزو آن دسته‌ای باشند که بعد از تماس با گالری به‌صورت حضوری و نه مجازی به تماشای آثار هنری بیایند.

ما نیز با گروه دوم همراه شدیم و از میان چند گالری‌ فعال در شرایط فعلی به آرتیبیشن رفتیم تا بازدیدی از آثار نقاشی‌خط نصرالله افجه‌ای، خلیلی کوییکی، بهروز زیندشتی و محمدرضا عموزاده مهدیرجی داشته باشیم. همان‌طور که انتظار می‌رفت، گالری خالی و خلوت بود و ما تنها بازدیدکنندگان این نمایشگاه‌ هنری بودیم.

در ساعتی که برای بازدید مشهص کرده بودیم، چرخی در نمایشگاه زدیم و از میان خطوط پیچیده‌ای که روی تابلوهای دیوار نقش بسته است، چشممان به خانم جوانی خورد که گویا از مسئولان گالری است. در گپ‌وگفتی کوتاه خیلی زود فهمیدیم که قضاوتمان چندان هم نادرست نبوده است. او نیز میزان بازدیدهای حضوری نمایشگاه را بسیار کم دانست و البته تاکید کرد که بازدید مجازی از نمایشگاه‌های هنری در روزهای کرونایی بیشتر شده است.

البته باید این نکته را در نظر داشت که گالری آرتیبیشن پیش از روزهای کرونایی هم، به‌صورت آنلاین فعال بود و ارائه و فروش آثار نمایشگاه‌های هنری را به صورت مجازی انجام می‌داد و حالا با تجربه روزهای کرونایی به‌نظر می‌رسد به‌شکل جدی‌تری در این زمینه فعال شده است. 

حسین محسنی، مدیر گالری «آرتیبیشن» باور دارد که باید از خانه‌نشینی بسیاری مردم در این روزها استفاده کرد و با توجه به اینکه در شرایط فعلی فرصت بیشتری برای مطالعه وجود دارد، محتوای بیشتر و بهتری را در اختیار علاقه‌مندان به هنر قرار داد.

او در این زمینه به ایسنا گفته است که فکر می‌کنم الان به جهت اینکه افراد نمی‌توانند در گالری‌ها حضور پیدا کنند، گالری‌ها باید تمام وظایفشان را همانند برگزاری نمایشگاه و فروش آثار، افزایش تولید محتوا در زمینه هنرهای تجسمی و معرفی هنر روز دنیا به صورت آنلاین انجام بدهند. همچنین برای هنرمندان برنامه‌هایی را در نظر و از آنها برای تولید محتوا کمک بگیرند. در واقع گالری‌ها باید تلاش کنند در این مدت وب‌سایت‌ها و صفحات اجتماعی فعال‌تری داشته باشند. 

اگرچه هنوز هم بسیاری از هنردوستانی که اهل بازدید از نمایشگاه‌های هنری هستند، بازدید حضوری را به مجازی ترجیح می‌دهند. یکی از این هنردوستان به ایسنا گفت: هنر یک نوع اتفاق است که باید آن را از نزدیک لمس کرد و با حضور حقیقی خودش ان اثر رل درک کند. بازدید مجازی می‌تواند برای این روزهایمان خوب باشد تا زندگی خالی از عنر نباشد؛ اما بهتر است هر چه زودتر تمهیداتی اندیشه شود تا گالری‌ها و مراکز هنری هر چه زودتر با رعایت پروتوکل‌های بهداشتی کارشان را از سر بگیرند. 

انتهای پیام