روستای "زرده" داستانی دارد که به گوش خیلی‌ها رسیده، روستایی که ساکنانش 32 سال قبل در حمله شیمیایی رژیم بعث عراق  یا جان خود را از دست دادند و یا شیمیایی شدند.

تبعات بمباران شیمیایی روستای زرده تمام این 32 سال با مردم بوده و اکنون با شیوع کرونا، هراس مردم این روستا بیشتر از همیشه است، زیرا درگیری با کرونا برای هریک از این جانبازان که ریه سالمی ندارند، شاید مساوی با مرگ باشد.

رئیس شورای روستای زرده درباره روزگار مردم این منطقه در این روزها، گفت: از ابتدای شیوع بیماری مردم روستا خصوصا افرادی که وضعیت جسمی نامناسبی دارند، به طور کامل خود را قرنطینه کرده اند و برخی حتی سر مزارع هم نمی‌روند.

شیرمحمد کرمی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه بیش از 400 نفر از جمعیت 1365 نفری روستای زرده شیمیایی هستند، افزود: با شیوع کرونا تدابیر ویژه‌ای برای جلوگیری از ورود و خروج افراد به روستا اندیشیدیم و این کار باعث شده خوشبختانه تاکنون مورد مثبتی از کرونا در زرده نداشته باشیم.

وی ادامه داد: نزدیک به 190 نفر از خانوارهای زرده در نقاط دیگر استان و کشور رفت و آمد دارند که در این ایام از تردد آنها جلوگیری شد و به افراد غیربومی نیز اجازه ورود ندادیم.

رئیس شورای روستای زرده از پیامدهای خطرناک شیوع بیماری کرونا در این روستا یاد و اضافه کرد: مردم این روستا به واسطه پیامدهای بمباران شیمیایی آسیب‌های جسمی و ریوی جدی دیده اند و از همین رو ابتلا به کرونا شاید مرگ آنها را به دنبال داشته باشد.

کرمی خاطرنشان کرد: با این شرایط مردم روستای زرده نیازمند حداقل تجهیزات بهداشتی و حفاظتی هستند که تاکنون فقط یکسری ماسک و ژل ضدعفونی کننده از طریق خانه بهداشت بین مردم توزیع شد که آن هم به تعداد 1200 عدد بود و مجبور شدیم آن را بین افرادی بالای 10 سال توزیع کنیم.

وی خواستار تامین وسایل بهداشتی برای مردم روستای زرده شد و یادآور شد: خواسته دیگر ما عدم تردد مردم به این منطقه است.

کرمی اظهار کرد: اگرچه ما محدودیت‌های عبور و مرور را رعایت می‌کنیم، اما از مردم هم درخواست داریم به دلیل آنکه ممکن است ناقل بیماری باشند به هیچ عنوان به بهانه طبیعت گردی و... به این منطقه مراجعه نکنند.

انتهای پیام