رضا سیمبر در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا از همان زمانی که به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شد به سازمان‌های بین المللی و میزان کمک‌های که این کشور به این سازمان‌ها انجام می‌داد با نگاه شک و تردید می‌نگریست، افزود: او  همواره این سوال را مطرح کرده که این سازمان‌ها به چه میزانی در راستای منافع اقتصادی و سیاسی آمریکا حرکت می کنند  و در واقع  معیار  او برای کمک به این سازمان‌ها میزان تحقق منافع آمریکا از سوی این سازمان‌های  بین المللی بوده است.
وی با بیان این که ترامپ حتی نسبت به سازمان ملل و آژانس‌های تخصصی آن نیز  رویکرد مناسبی ندارد ، گفت: در طول چند سال اخیر بارها مشاهده کرده‌ایم که او به بهانه‌ها و دلایل مختلف تهدید به قطع کمک آمریکا به برخی از این سازمان‌ها کرده است.

این استاد دانشگاه با بیان این که دولت آمریکا با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا در این کشور در یک بحران جدی به سر می‌برد ، اظهار کرد : ترامپ در ابتدا مانند رئیس جمهور مکزیک و حتی نخست وزیر انگلیس  شیوع این ویروس را به تمسخر گرفت و تصور بر این داشت که نظام سرمایه داری می‌تواند سریع با این ویروس مبارزه کند ولی بعد از مدتی با توجه به فشار رسانه‌های مستقل و شبکه‌های اجتماعی مجبور به عقب نشینی از اظهارات قبلی خود شد.

سیمبر با اشاره به شیوع ویروس  کرونا در این کشور گفت: دولت آمریکا در عرصه اقتصادی دارای سیاست نئولیبرال است و سعی می‌کند حداقل دخالت را  در حیطه خصوصی داشته باشد ولی در مورد  مبارزه با ویروس کرونا مجبور شد به نحوی دیگری عمل کند و به صورت گسترده دولت فدرال در این زمینه وارد عرصه شد.

این استاد دانشگاه  با بیان این که ترامپ با طرح ادعاهایی علیه سازمان بهداشت جهانی می‌خواهد تعلل ، تمسخر کردن و ساده پنداشتن شیوع ویروس کرونا که در ابتدا پیگیری می‌کرد را فرافکنی کند و دیگران را مقصر جلوه دهد، تصریح کرد : فرافکنی  روالی  است که در بین حکومت‌ها معمول است و عموما آنها سعی می‌کنند که تقصیرها و کوتاهی‌های خود را به گردن دیگران بیندازند.

این کارشناس مسائل بین الملل با تاکید بر این که ویروس کرونا مرز نمی‌شناسد گفت: در همین چارچوب دیدیم این ویروس در واتیکان، کاخ سفید، کرملین و خانه کلبه‌ای یک روستایی در سریلانکا نیز نفوذ کرده و جنبه جهانی به خود گرفته است.

سیمبر افزود : بنابراین راهکار مبارزه با این ویروس نیز جهانی است و باید همکاری جهانی در این ارتباط صورت گیرد.

وی با بیان این که  ویروس کرونا نشان داد که مسئله امنیت یک موضوع جامع است و در واقع آمیخته به مسائلی چون حقوق بشر، محیط زیست و رفع نابرابری‌ها و ساختارهای غلط اقتصادی است که بر  کشورها و  دنیا حاکم است اظهار کرد : بنابراین راه حل تحقق امنیت، پیگیری امور فقط از طریق نظامی، سیاسی و شگردهای پلیسی نیستو در واقع کرونا به حکومت‌ها و حکمرانی در سطح جهان گوشزد کرد که  بدون مرز بودن برخی از تهدیدها ، امنیت جهانی را به خطر می‌اندازد و ما همه در یک قایق واحد نشسته‌ایم که اگر کوچکترین سوراخی در آن ایجاد شود برای همه مشکل پیش می‌آید.

انتهای پیام