مهرداد فرید در گفت‌وگویی با ایسنا درباره اجرایی بودن شبکه وی.او.دی ملی بیان کرد: تاسیس این شبکه به فوریت عملی و اجرایی است و اتفاقا شرکت‌هایی در حال بررسی این موضوع هستند، اما از آنجا که سینمای ایران در چهل و یک سال گذشته به بدنه دولت وابسته بوده و بدون دولت نمی‌تواند گام مهمی را بردارد، وزارت ارشاد باید این موضوع را در سطح کاملا ملی ببینن و در این مسیر پیشقدم شود و وزارت ارتباطات را  با خود همراه کند.

او افزود: مسلما دوران بعد از کرونا دیگر شبیه دوران پیش از کرونا نخواهد بود و در همه عرصه‌ها موضوعات از این زاویه  بررسی خواهد شد، چون این ویروس معادلات حرفه‌ای کار در بخش‌های مختلف صنعتی را به هم زده و معادلات جدیدی را جایگزین می‌کند. بنابراین دولت باید آستین خود را بالا بزند و صنعت سینما را به خصوص در بخش تولید نجات دهد و آن را از وابستگی به سالن‌های سینما نجات دهد.  

وی گفت: با توجه به این که در سالهای اخیر زیرساخت‌های مناسبی برای اینترنت ملی ایجاد شده، الان بهترین فرصت است تا موضوع تاسیس چنین شبکه‌ای به شکل ملی دیده شود. البته می‌دانم دولت باید شبکه ملی وی او دی را در قالب لایحه در مجلس به تصویب برساند.

فرید در این باره به تعداد زیاد سیم‌کارتهایی که از سوی اپراتورهای مختلف در اختیار مردم است،اشاره کرد و افزود: فرض کنید اگر تصویب شود که اپراتورهای موبایل ماهانه به اندازه ۵۰۰ تومان روی اشتراک خود بگذارند و بعد صاحبان این سیم‌کارت‌ها قادر باشند فیلم‌هایی را که تولید می‌شود، در موبایلها یا تلویزیونهای هوشمند خود ببینند چه اتفاق مثبتی رخ می‌دهد؟‌ بعد هم متناسب با تعداد دفعات تماشای یک فیلم از صندوقی که پول‌ها به آن تزریق شده به صاحبان فیلم‌ها، هزینه پرداخت شود. این شیوه‌ای است که در کشور انگلستان برای اداره بنگاه بی بی سی طی دهه‌های گذشته بسیار موفق اجرا شده است. 

او در پاسخ به اینکه در صورت تاسیس شبکه ملی وی.او.دی چه ضمانتی برای فعالیت بی دردسر آن‌ها با توجه به بحث‌هایی که میان وزارت ارشاد و صدا و سیما بر سر اداره این سامانه‌ها وجود دارد؟ گفت: من هم در جریان هستم که مجوز شرکت‌هایی که می‌توانند در قالب وی.او.دی خدمات ارائه کنند به سازمان صدا و سیما واگذار شده و با همین فرض اگر آینده این صنعت را ببینیم، باز فکر می‌کنم آنقدر ظرفیت بالا است که مردم از آن استقبال کنند و قاعدتاً در این حالت صدا و سیما نظارت‌های وسواس گونه و سنتی خود را در این قالب اعمال نخواهد کرد. چون محصولات این شبکه روی آنتن فراگیر تلویزیون ارسال نمی‌شوند و تماشاگران آن‌ها را به طور اختصاصی انتخاب می‌کنند. به همین دلیل بعید می‌دانم حتی صدا و سیما شرکت‌های ارائه دهنده این خدمات را دچار مضیقههای عجیب و غریبی کند که خودش به آن دچار است.

مهرداد فرید در پایان درباره اینکه بعضی از سینماگران تاکید دارند آثارشان اول روی پرده نمایش داده شود، هم گفت: من به عنوان کسی که هم کارگردانی می‌کنم و هم تهیه‌کنندگی، برایم بسیار جذاب است که فیلم اول برای یک مرد روستایی نمایش داده شود که سینمایی در اطراف محل زندگی‌اش نیست اما می‌تواند از طریق موبایلش فیلم مرا تماشا کند. این برای‌ منخیلی بهتر است تا این که فیلم اول در سالنهای سینما اکران شود و بعد از دو سال، نسخه قاچاق شده به دست همان روستایی برسد. به نظرم روند سینمای ایران باید به سمتی باشد که بیشتر درآمد خود را از محل وی او دی ملی کسب کند و بهتر است اکران سالنی فیلمها، در اولویت بعدی باشد.
انتهای پیام