استعدادهای ورزشی زیادی در استان ما وجود داشته که بیشتر آنان به سبب کمبود امکانات و مشکل مالی راه به جایی نبرده‌اند اما برخی نیز با سخت‌کوشی به بالاترین سطوح ملی و بین‌المللی رسیده‌ و فعل خواستن را به معنای واقعی کلمه صرف کرده‌اند.

چنین ورزشکارانی نشان داده‌اند که کمبودها هیچ‌وقت نمی‌تواند مانعی برای رسیدن به اهداف‌شان باشد و می‌توان از سرگذشت آنان کتاب‌ها نوشت و فیلم‌ها خواست. 

در طرف مقابل نیز برخی ورزشکارها که می‌توانستند سال‌ها نامبر وان رشته خودشان باشند به‌علت فقر و بیکاری در دام مشکلات گرفتار شده و خیلی راحت با ورزش وداع کرده‌ و سرنوشت ورزشی خوبی نداشته‌اند.
 
در عرصه تیمداری نیز کارنامه درخشانی نداشته‌ایم، چون ادارات دولتی مطابق قانون نمی‌توانند تیمداری کنند و بخش خصوصی نیز در این زمینه فعالیت خاصی ندارد.

 "اسپانسر" گمشده ورزش لرستان بوده و نبود صنعتِ قوی اصلی‌ترین عامل نداشتن اسپانسر است، البته معدود کارخانه‌های موفق استان هم به هزینه در ورزش علاقه‌ای ندارند و ورزشکاران از آنان بی‌بهره هستند.
 
حیف است لرستان با این همه قابلیت و استعداد در اکثر لیگ‎ها تیم ندارد و معدود تیم‎های استان که در لیگ شرکت کرده‌اند به‎سبب مشکل‎های مالی و زیرساختی شرایط خوبی نداشته‌اند. 

خیران در بخش‌های زیادی فعالیت دارند اما در عرصه ورزش و به‌ویژه در لرستان فعالیت آنچنانی ندارند و این در حالیست که انجمن خیرهای ورزشی می‎تواند گره‌هایی از مشکلات ورزش دیارمان باز کند و بهتر است هرچه سریع‎تر تشکیل این انجمن در دستور کار متولیان قرار گیرد و در عمل یاور ورزش باشند.

برای برون‌رفت از وضعیت موجود می‌توان تعامل با بخش خصوصی، راه‌اندازی انجمن خیران ورزشی، تلاش برای تخصیص اعتبار به پروژه‌های نیمه‌تمام و.‌.. را به‌طور جدی در دستور کار قرار داد.

انتهای پیام