مرکز دهستان در قدیم قصبه هردنگ بوده است؛ در تقسیمات قدیم این منطقه از 3 نقطه مرکزی پسکوه، پیشکوه و هردنگ تشکیل می‌شده، اما در تقسیمات جدید کشوری مجموعه دهاتی که در شمال کوهستان قرار دارد به دهستان ماژان و دهاتی که در جنوب قرار دارند به دهستان قلعه زری و دهات قسمت شرق به دهستان نهارجان شهرستان سربیشه واگذار شده است.
به گزارش ایسنا، ناحیه هردنگ یکی از نیم بلوکهای 9 بلوک ایالت قهستان بوده و خاستگاه عارفان و عالمان قهستان و سرزمین مردان و زنان پر تلاشی است که تاریخ بر کرامت و بزرگواری و صبوری آنان گواه است.
هردنگ به عنوان قلب تپنده این سرزمین با ارتفاع 1775 متر از سطح دریا قرنها مرکزیت ناحیه را ‌عهده‌دار  بود. مردم ناحیه هردنگ قرنهاست که در کنار هم زندگی کرده ،تاریخی مشترک داشته و در غم و شادی‌های هم شریک بوده اند. 

مسعود مرادی، عضو هیات علمی دانشگاه و از اهالی این منطقه در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: خشکسالی‌های چندساله برخی از روستاهای ناحیه هردنگ را از سکنه خالی کرده به گونه‌ای که اکنون تنها کهنسالان در این منطقه روزگاز می‌گذرانند.

وی با بیان اینکه این منطقه جمعیت جوان ساکنی ندارد که یکی از مشکلات عمده آن است، افزود: یکی از دلایل اصلی این مشکلات، خشکی قنات‌ها ست که راه اشتغال را بسته است.

مرادی ادامه داد: راه‌های مواصلاتی نیز یکی از مشکلات است که تنها قسمت کوتاهی از آن آسفالت دارد و آن نیز  بی‌کیفیت است.

وی با بیان اینکه اگر راهی باشد که بیرجند را به روستای گل و گل را به این منطقه وصل کند برای احیای خاطرات مناسب خواهد بود، افزود: زیرساخت‌های این منطقه مناسب نیست که باید مورد توجه مسئولان باشد.

وی با بیان اینکه کشاورزی منطقه در صورت مناسب بودن راه‌های مواصلاتی و سهولت دسترسی قابل احیا است، تصریح کرد: به لحاظ طبیعی این منطقه پتانسیل‌های خوبی دارد که وجود معادن یکی از آن‌هاست که مطالعات اولیه انجام شده و نیاز به وجود سرمایه‌گذار دارد.

مرادی با بیان اینکه یکی از راه‌های احیای شغل و احیای این منطقه، بهره‌گیری از پتانسیل‌های معدنی منطقه است، افزود: حیات وحش در کوه‌های این منطقه یکی از ظرفیت ‌هاست که حضور شکارچیان به آن صدمه زده و می‌توان از آن به عنوان جاذبه توریستی بهره برد.

وی با اشاره به پوشش گیاهی متنوع این منطقه، افزود: می‌توان زیست‌بوم‌های گردشگری را در چندین منطقه ایجاد کرد که سهم بسزایی در معرفی این منطقه خواهد داشت.

مرادی بیان کرد: این منطقه انسان‌های بزرگی دارد که می‌توان از ظرفیت علمی آن‌ها بهره برد که در این راستا باید اتحادیه و انجمنی از انسان‌های برجسته برای آسیب‌شناسی مشکلات این منطقه تشکیل شود.

مشکلات زیرساختی 

سعید جمالی، یکی از ساکنان این منطقه نیز به ایسنا اظهار کرد: مشکلات کلی منطقه شامل؛ عدم پوشش سیمایی، عدم پوشش شبکه‌های تلفن همراه و از همه مهم‌تر عدم زیرسازی درست مسیرهای جاده‌ای است.

وی افزود: بیشتر روستاها فاقد پوشش سیمایی و شبکه‌های تلفن همراه هستند که وجود این نوع مشکلات در این عصر ازتکنولوژی و پیشرفت جای تاسف دارد.

وی ادامه داد: مشکل اساسی دیگر، جاده منتهی به امامزاده شاه سلیمان علی(جاده رود کاج) است که حدود یک دهه است که قرار بوده آسفالت شود، اما متاسفانه انجام نشده است.

جمالی تصریح کرد: نکته قابل توجه این است که این مسیر حدود 3 الی 4 کیلومتر بیشتر نبوده که نهادهای مربوطه از عهده انجام آن برنمی‌آیند.

عدم برخورداری از گاز و برق 

مهدی خزاعی، مدیر اجرایی و هیات امنای آستان شاه سلیمان علی(ع) نیز به ایسنا گفت: جاده کشوک به منطقه ناحیه وضعیت مناسبی ندارد و به مسیرهای دیگری از جمله برمزید به طرف کلاته میران و شمس‌آباد و کفتر میلان‌ نیز باید توجه شود.

وی با بیان اینکه برای روستاهایی که فاقد برق هستند، لازم است مسئولان پنل خورشیدی به مردم این مناطق دهند، افزود: مردم این منطقه از نعمت گاز نیز برخوردار نیستند.

مدیر اجرایی و هیات امنای آستان شاه سلیمان علی(ع) با اشاره به عدم‌آنتن دهی موبایل در این منطقه، بیان کرد: در مورد جاده مزار شاه سلیمان نیز درخواست مناسب سازی ادامه جاده را داریم.

بی‌شک رسیدگی به مشکلات این روستاها و توجه به آنان براساس پتانسیل‌هایی که دارد، می‌تواند بسیار در معرفی جاذبه‌های گردشگری موثر باشد.

انتهای پیام