به گزارش ایسنا، عضلات زیادی در ناحیه لگن و ران وجود دارند که این عضلات مسئول حرکات مفصل لگن در جهات مختلف است. گاهی اوقات این عضلات بر اثر ضربه و یا به دنبال فعالیت‌های شدید بدنی دچار کشیدگی می‌شوند و در حالات شدیدتر ممکن است پارگی‌های میکروسکوپی در این عضلات به وجود بیاید که به آن استرین Strain هم می‌گویند و گاهی هم فیبرهای عضلانی به طور کامل پاره می‌شوند و شایع‌ترین عضلات لگن که دچار گشیدگی می‌شوند، عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران هستند.

کشیدگی عضلانی ادکتور لگن در ورزش‌هایی مثل فوتبال، بسکتبال، تنیس، ورزش های رزمی، اسب سواری و دویدن بیشتر است و ورزشکاران نوجوان و مسن هم بیشتر از دیگر سنین در معرض این کشیدگی عضلانی هستند. در نوجوانی عضلات و استخوان‌ها ممکن است با یک سرعت یکسان رشد نکنند. ممکن است استخوان‌ها با سرعتی بیش از عضلات رشد طولی کنند و نتیجه این پدیده کوتاه شدن نسبی طول عضلات و در نتیجه تحت کشش قرار گرفتن عضلات اطراف استخوان است و در این حال عضله خیلی راحت تر دچار آسیب می‌شود.

اکثر کشیدگی‌های عضلانی ادکتور لگن وقتی بوجود می‌آید که فرد بدون به اصطلاح گرم کردن خود شروع به ورزش می‌کند. در روند گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش اصلی، یک سری حرکات کششی انجام می‌شوند و این حرکات، فیبرهای عضلات را به آرامی تحت کشش قرار داده و طول آن‌ها را افزایش می‌دهند و در نتیجه دامنه حرکت مفصل بیشتر می‌شود؛ وقتی که فرد بدون انجام این حرکات مستقیما شروع به ورزش شدید می‌کند، عضلات خود را که آمادگی ندارند در معرض کشش ناگهانی و در نتیجه آسیب قرار می‌دهد.

کشیدگی عضله ادکتور در قسمت ضخیم آن و یا در محلی است که عضله به تاندون متصل می‌شود، کشیدگی معمولا موقعی ایجاد می‌شود که عضله در حین انقباض شدید باشد و به ناگاه تحت کشش قرار گیرد و یا به آن ضربه ای وارد شود. هر عضله تا حد مشخصی می‌تواند کش بیاید و اگر تحت نیروی کششی بیشتری قرار گیرد آسیب‌های ذکر شده بوجود می آیند و وقتی مفصل لگن از قبل و به هر علتی دچار محدودیت حرکتی باشد احتمال کشیدگی عضلات اطراف آن بیشتر می‌شود.

تشریح مراحل درمان

به محض کشیده شدن عضلات کشاله ران باید اقدامات زیر انجام شوند و بلافاصله فعالیت ورزشی را قطع کرده و ادامه ندهید و از سرمای موضعی استفاده کنید. همچنین با استفاده از کیسه حاوی خرده‌های یخ محل درد را به آرامی ماساژ داده و سرد کنید و برای مدتی باید از ایستادن اجتناب کرده و بعد از آن هم تا مدتی باید با کمک دو عصای زیر بغل راه بروید.

علاوه بر این برای کاهش درد می‌توانید از داروهای ضد درد یا ضد التهاب استفاده کنید و بعد از گذشت دو روز محل درد را با استفاده از کیسه آب گرم یا حوله گرم حرارت دهید. باید بدانید که گرما شدت درد را کمتر می‌کند و دقت کنید که در مرحله حاد برای کاهش درد از سرما و در مراحل بعد از گرما استفاده کنید.

 بعد از گذشت چند روز تا چند هفته (بسته به شدت آسیب) درد نیز به تدریج کاهش می یابد؛ در این حالت بیمار باید به تدریج خود را آماده بازگشت به فعالیت‌های ورزشی کند و مهمترین اقدام در این زمان انجام روزانه نرمش‌های کششی به خصوص در ناحیه کشاله ران و لگن و شکم و کمر است و بعد از مدتی نرمش‌های تقویتی هم به نرمش‌های کششی اضافه می‌شوند.

انجام این نرمش‌ها تاثیر به سزایی در کاهش درد باقیمانده در کشاله ران و همچنین آماده کردن ورزشکار برای برگشت به فعالیت ورزشی دارد، این نرمش‌ها باید تحت نظر پزشک معالج و متخصص فیزیوتراپی انجام شوند و در این مدت بیمار باید از انجام فعالیت‌های شدید بدنی و ورزشی اجتناب کند و موقعی که عضلات لگن و ران بخصوص عضلات کشاله ران کاملا بدون درد شدند و قابلیت کششی و قدرت کافی را بدست آوردند بیمار می‌تواند به فعالیت ورزشی قبلی بازگردد.

انتهای پیام