فرید بهرامی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: روشن است که مربیان ورزش و معلمان مدارس ابتدایی بیشتر به بازی علاقه‌مند هستند.

وی ادامه داد: بازی در مدارس و زندگی روزمره کودکان، نوجوانان و حتی جوانان بخش عمده‌ای را به خود اختصاص می‌دهد. مربیان ورزش با جنبه لذت‌بخش و شادی‌آور بازی کاملاً آشنا هستند اما هدف آنان از بازی باید فراهم ساختن تجربه‌هایی برای دانش‌آموزان باشد که به شکل‌های مطلوب‌تر بازی نیز بی‌انجامد.

بهرامی اضافه کرد: یکی از وظایف مربیان و معلمان ورزش پرداختن به فعالیت‌هایی است که جنبه بازی داشته باشد.

این دکترای فیزیولوژی اضافه کرد: وظیفه دیگر آنان این است که به دانش‌آموزان کمک کنند تا خود را کاملاً در آن فعالیت‌ها غرق کنند.

وی بیان کرد: مساله‌ای که پیش می‌آید میزان ساماندهی کردن بازی از سوی معلم است، یعنی تا چه اندازه باید الگوهای پایه در راهنمای بازی کردن به دانش‌آموزان ارائه شود که به طور مشخص برای آشنا کردن آنان با مهارت‌های بنیادی و پایه(راه رفتن، دویدن و...) قابل طراحی باشد.

انتهای پیام