به گزارش ایسنا، برخی حوادث و افراد، آثاری خاص، ماندگار و بی بدیل در تاریخ یک کشور از خود به جا میگذارند، مانند واقعه ۱۶ آذر که در تاریخ آموزش عالی و کشور به نام سه دانشجوی دانشگاه تهران " مصطفی بزرگنیا و احمد قندچی و مهدی شریعترضوی" ثبت شد و در این واقعه دانشجویان با ایستادگی در برابر قدرتهای مستبد و مقاومت برای تحقق خواستههای خود نشان دادند که نسبت به اتفاقات و مسایل داخلی و بینالمللی آگاه هستند، هیچ قدرت و حکومتی نمیتواند در برابر خواستههای بهحق آنها قد علم کند. همچنان که مروری کوتاه بر تاریخچه فعالیتهای سیاسی و مطالبهگرانه دانشجویان دانشگاههای مختلف نشان میدهد که قشر دانشجو با توجه به اوضاع سیاسی و اجتماعی در دورههای مختلف، خود را متعهد به طرح و پیگیری مسائل سیاسی و اجتماعی در کنار خواستهای صنفی میداند و در روزهای منتهی به شانزدهم آذر با برگزاری مراسم مختلف، در جای جای سخنانشان خود را "صدای تاریخ" میخوانند و اعلام میکنند صدای دانشجو به هیچ عنوان و با هیچ سیاست بستهای خاموش نمیشود و هر زمان که لازم باشد دانشجویان میتوانند خواستههای خود را با صریحترین و رساترین کلمات فریاد بزنند.
در واقع روز دانشجو فرصتی دوباره برای بررسی هویت تاریخی، رسالت ملی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در اختیار دانشجویان قرار می دهد، دانشجویانی که ثابت کردهاند همواره هوشیار، آگاه و بیدار هستند و نمیتوانند تافته جدا بافته از جامعه باشند بلکه درد جامعه را با گوشت و پوست خود حس میکنند و هیچ زمان و دورهای از آرمان خود که تحقق عدالت اجتماعی است، کوتاه نخواهند آمد.
اگر چه بعد از شهادت سه دانشجوی فوق که به دلیل اعتراض به دیدار رسمی "ریچارد نیکسون" معاون رئیسجمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا روز ۱۶ آذر در اذهان جامعه دانشگاهی ماهیت سیاسی پیدا کرد و بعد از آن اغلب از این روز به عنوان روز مشارکت سیاسی و فراهم نمودن فضای آزاداندیشی برای بیان نقد و دیدگاه به عنوان اساسیترین مطالبات دانشجویی یاد میشود؛ اما به هیچ عنوان نمیتوان دغدغههای دانشجویان را فقط به مطالبات سیاسی محدود کرد. دانشجویان، دیگر فعالیت خود را به کلاسهای درس و تحقیق خلاصه نمیکنند بلکه با حساسیت به مسایل بیرون از دانشگاه، دغدغههای جامعه در همه حوزهها را نگرانی خود نیز میدانند و این مطالبات را در کنار مسایل صنفی و رفاهی خود پیگیری میکنند و باید بپذیریم دانشجویان علاوه بر مطالبات سیاسی، انواع خواسته های صنفی، آموزشی، رفاهی و غیره نیز دارند که این خواسته ها در روزی که به نام خودشان ثبت شده است بیشتر بیان می شود تا مسئولان را متوجه خواسته ها و نیازهای دانشجوی امروز کنند.
مهم ترین مطالبات دانشجویان امروز
در همین رابطه معید مهدیان دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به بیان مهم ترین مطالبات صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت که اغلب مطالبات دانشجویان دانشگاه های دیگر نیز است، اشاره کرد و در این زمینه به ایسنا گفت: دانشجویان دانشگاه علم و صنعت نیز همانند سایر دانشجویان مطالباتی را در حوزههای مختلف صنفی، رفاهی و آموزشی دارند که اگر بخواهیم در حوزه آموزشی به مهمترین این مطالبات اشاره کنیم موضوع سنوات تحصیلی به خصوص سنوات در دوره کارشناسی ارشد و دکتری مسالهای است که دانشجویان در این زمینه نگرانیهای زیادی دارند.
وی در ادامه تاکید کرد: در گذشته سنوات تحصیل در دوره تحصیلات تکمیلی وجود نداشت و دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و دکتری میتوانستند به صورت رایگان تحصیل داشته باشند. همچنان که در قانون اساسی کشور، دولت موظف است تا در حد خودکفایی کشور خدمات رایگان آموزشی ارائه بدهد. این در حالی است که طی سالهای اخیر موضوعی به عنوان سنوات تحصیلی در دانشگاهها تعریف شد.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت خاطرنشان کرد: در حال حاضر سنوات رایگان آموزشی برای دوره دکتری ۸ نیمسال،دوره کارشناسی ارشد ۴ نیمسال و کارشناسی نیز ۸ نیمسال است، اما در تبصره آموزشی دانشگاه قید شده است که دانشگاه میتواند بنا به تصمیم خود حدود یک تا دو ترم به تعداد سنوات تحصیلی اضافه کند و متاسفانه تعدادی از دانشگاهها زمانی با کسری بودجه مواجه میشوند مدت زمان این سنوات را کاهش میدهند و دانشجویان باید حدود دو ماه اعتراض کنند تا مجددا یک تا دو ترم سنوات تحصیلی اجرایی شود.
به گفته وی، اولین مطالبه دانشجویان این است که در آییننامه آموزشی سنوات رایگان تحصیلی در هر دوره حدود دو ترم افزایش یابد، یعنی دانشجویان دوره دکتری ۱۰ نیمسال، کارشناسی ارشد ۶ نیمسال سنوات رایگان تحصیلی داشته باشند اما در حال حاضر سنوات تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد ۵، دکتری ۹ و کارشناسی نیز ۹ نیمسال در دانشگاه علم و صنعت است.
خواستار حذف سنوات تحصیلی هستیم
این فعال دانشجویی همچنین خاطر نشان کرد: ما خواستار حذف سنوات تحصیلی در دانشگاه هستیم اما اگر هم امکان این حذف وجود ندارد حدود دو ترم به هر دوره سنوات رایگان تحصیلی اضافه شود، چرا که تعداد بسیار کمی از دانشجویان دانشگاه نمیتوانند تمام واحدهای خود را در مدت زمان معین پاس کنند و عملا امکان فارغالتحصیلی در طول مدت مقرر وجود ندارد از طرفی نیز دانشجویان توان پرداخت هزینههای سنگین تحصیلی را ندارند.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت تاکید کرد: در چهار دانشکده دانشگاه علم و صنعت شرایط آموزشی به گونهای است که افراد مجبور هستند در طول ۹ ترم در دوره کارشناسی یا دکتری فارغالتحصیل شوند علاوه بر این، با توجه به اینکه دانشجویان در وضعیت نامناسب معیشتی قرار دارند عدهای از آنها مجبور هستند در دوره تحصیل کار کنند. به همین جهت عملا امکان فارغ التحصیلی دانشجویان در طول مدت تعریف شده برای دوره های تحصیلی وجود ندارد.
مهدیان همچنین از دریافت هزینه برای دروس جبرانی در دوره کارشناسی ارشد نیز انتقاد کرد و گفت: در حال حاضر برای دانشجویان باید برای دروس جبرانی مبلغی را به حساب دانشگاه واریزکنند. این در حالی است که بر اساس آییننامه، دانشگاه میتواند با استفاده از منابع در اختیار خود این هزینه را دریافت نکند، بنابراین دومین درخواست ما این است که دریافت هزینه از دروس جبرانی حذف شود.
دریافت هزینه از دروس جبرانی، غیرقانونی است
وی همچنین تاکید کرد: براساس رای دیوان عدالت دانشگاه ها نباید از دروس جبرانی دانشجویان هزینه دریافت کنند و این اقدام دانشگاه ها تخلف و اقدامی غیرقانونی است. ضمن اینکه اگر مدت زمان ارائه پایاننامه دانشجویان طول بکشد آنها مجبور هستند به ازای هر روز حتی روزهای تعطیل مبلغ ۱۵ هزار و ۵۰۰ تومان به دانشگاه هزینه پرداخت کنند که این نوع قوانین هم مشکلاتی را برای دانشجویان ایجاد میکند.
ورود بیش از حد بخش خصوصی به دانشگاه
به گفته دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت، مسائل رفاهی از دیگر دغدغههای دانشجویان دانشگاه علم و صنعت است در واقع در این دانشگاه بخش خصوصی بیش از اندازه درگیر موضوعات رفاهی دانشگاه شده است مثلا استخر دانشگاه به بخش خصوصی منتقل شده و بخش خصوصی نیز کاملا به نفع خود عمل میکند و دانشجویان عملا استفاده از امکانات رفاهی دانشگاه را ندارند.
وی تاکید کرد: سرویس خوابگاههای حکیمیه و مجیدیه دانشگاه علم و صنعت بسیار قدیمی و فرسوده هستند. با توجه به اینکه این اتوبوسها در بزرگراهها تردد میکنند در نتیجه امکان خطر و وقوع حادثه بسیار بدتر از علوم و تحقیقات وجود دارد و حدود دو سال است که این موضوع را از طریق مراجع مختلف در دانشگاه پیگیری میکنیم، اما اتفاق جدیدی صورت نمیگیرد.
ظرفیت محدود خوابگاههای علم و صنعت
مهدیان از کمبود ظرفیت خوابگاه دانشجویان علم و صنعت به ویژه برای دختران انتقاد کرد و گفت: ظرفیت به گونهای است که در بسیاری از اتاقها حدود ۱۰ دانشجو در یک اتاق زندگی میکنند یعنی بیش از دو برابر ظرفیت اتاقها در خوابگاهها دانشجو ساکن هستند و با توجه به اینکه دانشگاه علم و صنعت بیش از ظرفیت موجود در دوره تحصیلات تکمیی دانشجو پذیرش میکند اما تمهیدات لازم برای افزایش امکانات و ظرفیتهای خوابگاهی را مورد توجه قرار نمیدهند ضمن اینکه در حوزه آموزشی نیز تجهیزات آزمایشی این دانشگاه حدود به دهه ۸۰ بر میگردد و امکان بروزرسانی و تجهیز این تجهیزات وجود ندارد.
دلایل مبهم برای صدور احکام انضباطی دانشجویان
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت از دستورالعمل فعلی شیوهنامه انضباطی دانشجویان انتقاد کرد و گفت: دستورالعمل مصوب سال ۹۵ کمیته انضباطی دانشجویان که از آن به عنوان اقدام مثبت دولت روحانی درحوزه دانشجویی یاد می شود و حق و حقوق دانشجویان در این دستورالعمل تا حدودی در نظر گرفته میشد بعد از مدتها تلاش و پیگیری اجرایی شد اما با ابلاغ شیوهنامه جدید، شیوهنامه قدیم دیگر اجرا نمیشود و براین اساس بسیاری از دانشجویان به دلایل مبهم حکم انضباطی دریافت میکنند و با مشکلات زیادی مواجه میشوند.
مهدیان با تاکید بر اینکه حیطه وظایف مسئولان حراست در دانشگاه علم و صنعت مشخص نیست، گفت: حدود دو سال است که مدام پیگیری میکنیم این مسئولان حیطه وظایف خود را مشخص کنند، اما توجهی نمی شود و حوزه اختیارات و دخالتهای حراست دانشگاه در امور مختلف زیاد شده است به طوریکه در حال حاضر در همه نقاط دانشگاه علم و صنعت دوربینهایی نصب شده که برخی دانشجویان از جریانات خاص به این دوربینها دسترسی دارند و این مشکلاتی را برای دانشجویان ایجاد میکند.
ساماندهی هزینههای غیرضرور/اختیارات محدود ریاست دانشگاه
وی معتقد است: در حال حاضر یکسری هزینهها در دانشگاه علم و صنعت صرف موارد بیهوده میشود مثلا تشکلی در این دانشگاه وجود دارد که به طور ماهیانه حدود دو میلیون اعتبار برای پذیرایی اعضای خود از دانشگاه دریافت میکند و یا اینکه مبالغی را صرف هزینههای بیهوده دیگر می کنند. ضمن اینکه دخالتهای برخی نهادهای خاص در دانشگاه علم و صنعت زیاد شده و میتوان این گونه عنوان کرد که گویی ریاست دانشگاه حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد اختیار دارد.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه برخی دانشجویان به دلایلی امکان روزه گرفتن در ماه رمضان را ندارند ما از دانشگاه درخواست کردیم که محیطهایی را برای تغذیه این دانشجویان اختصاص دهند که دانشگاه در این زمینه بیتوجهی میکند. البته به صورت خیلی محدود و بدون اطلاعرسانی محل بسیار کوچکی برای این منظور مشخص شده بود که البته به دلیل اینکه از وجود چنین مرکزی خبر نداشت استفادهای از آن صورت نگرفت.
مرکز مشاوره علم و صنعت ضعیف ترین مرکز
به گفته وی، دانشگاه علم و صنعت ضعیفترین مرکز مشاوره را در بین دانشگاههای کشور دارد و عملا برنامه خاصی ندارد. جالب این است که رییس مرکز مشاوره دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی شیمی تحصیل کرده است و رییس دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه نیز است و این باعث شده که عملکرد خوبی در مرکز مشاوره ارائه نشود.
دانشجویان مطالبات و خواستههای خود را در همه زمانها و دورهها به شیوههای مختلف بیان میکنند اما نام گذاری روزی به نام "روز دانشجو" فرصتی را ایجاد میکند تا علاوه بر قدردانی از دانشجویانی که از خواست و مطالبه خود کوتاه نیامده و با ایستادگی در برابر قدرتها، جان خود را نثار کردند، یادآور این نکته به مسئولان و تصمیم گیران کشور باشد که دانشجویان هوشیار، تاثیرگذار و آگاه نسبت به مسایل داخلی و خارجی کشور هستند و هیچگاه نسبت به اتفاقات بیتفاوت نیستند و میتوانند در کنار تحصیل و موفقیتهای علمی با مطالبهگری و ارائه راهکارهای مختلف به حل مشکلات جامعه کمک کنند و با شیوههای متفاوت اعم از حضور در تشکلهای سیاسی و دانشجویی خواستههای خود را به گوش مسئولان کشور برسانند و تاثیرگذار باشند.
قوانین آموزشی و سنوات تحصیلی پای ثابت اعتراضات دانشجویی
همچنین سرود ذاکر الحسینی دبیر سابق دانشجویان دانشگاه امیرکببر در خصوص مهمترین مطالبات دانشجویان از جمله دانشگاه امیرکبیر به ایسنا می گوید: یکی از مهمترین خواستههای دانشجویان که موجب چندین اعتراض و تجمع از سوی آنها در دانشگاه شد به بحث سنوات تحصیلی و قوانین آموزشی در دانشگاه امیرکبیر است.در این زمینه دانشجویان خواستهها و مطالبات خود را به صراحت اعلام کردهاند اما گاهی مشاهده میکردیم که مسئولان این اعتراض را نادیده گرفته و در مصاحبهای عنوان میکردند که دانشجویان به جذب دانشجو در پردیسهای خودگردان دانشگاه معترض هستند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: یکی از قوانین آموزشی که دانشجویان را با محدودیت زیادی مواجه میکند بحث "همنیاز کردن دروس" است. در واقع دانشجویانی که دروس خود را هم نیاز کنند نمیتوانند بیش از 14 واحد درسی بردارند. به نوعی این قوانین نظیر قوانین مربوط به دانشجویان مشروط بود.
دبیر سابق شورای صنفی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر از تدوین بسته آموزشی توسط مسئولان دانشگاه امیرکبیر خبر داد و گفت: با توجه به اعتراض دانشجویان به بحث دروس "همنیاز" و محدودیتهای آن، اخیرا مسئولان دانشگاه بسته آموزشی را تعریف کردند که جایگزین قوانین آموزشی قبلی شود و قرار است این بسته از 30 آذر در دانشگاه اجرایی شود.
وی یادآور شد اگرچه هنوز جزئیات دقیق تدوین بسته آموزشی در دانشگاه امیرکبیر اطلاع رسانی نشده است اما بر اساس زمزمههایی که به گوش میرسد به نظر میرسد مضرات اجرایی این بسته بیشتر از منافع آن باشد، هر چند بحث "همنیاز کردن دروس" در این بسته برداشته شده است اما در عوض مرحله انتخاب رشته دانشجویان طولانیتر شده و به نظر میرسد اجرای آن رضایت دانشجویان را همراه نداشته باشد.
ذاکر حسینی از اجرای تصمیمات ناگهانی در دانشگاه امیر کبیر انتقاد کرد و گفت: متاسفانه هر قانون آموزشی که در این دانشگاه تدوین شود بدون اینکه اطلاع رسانی لازم در مورد آن صورت گیرد به صورت یک دفعه و ناگهانی اجرا میشود و دانشجویان فرصتی برای تطبیق و سازگاری شرایط خود با قوانین جدید آموزشی را از دست میدهند.
وی در خصوص طول سنوات تحصیلی در دانشگاه امیر کبیر نیز گفت: بر اساس مصوبه آموزشی موجود در این دانشگاه طول این سنوات تحصیلی برای دوره کارشناسی 10 ترم و کارشناسی ارشد نیز 4 ترم است. اگرچه زمزمههای کاهش سنوات در دوره کارشناسی وجود دارد اما باید منتظر شد و دید بسته جدید آموزشی چه تصمیماتی در زمینه سنوات تحصیلی دارد.
مخالفت با تشکیل شورای صنفی در خوابگاه ها
این فعال دانشجویی همچنین از عدم برگزاری انتخابات شورای صنفی در خوابگاههای دانشگاه امیرکبیر انتقاد کرد و گفت: با توجه به اینکه حدود 27 خوابگاه در دانشگاه امیرکبیر وجود دارد بنابراین لازم است دانشجویان خوابگاهی نیز شوراهای صنفی مخصوص خود را داشته باشند تا مطالبات آنها از طریق خود دانشجویان شورای صنفی پیگیری شود. چرا که شورای صنفی مرکزی دانشگاه فرصت پیگیری مسائل دانشجویان خوابگاهی را ندارد.
دبیر سابق شورای صنفی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر خاطرنشان کرد: یکی از مسئولان علت مخالفت با برگزاری انتخابات شورای صنفی در خوابگاههای دانشگاه امیرکبیر را اداره این خوابگاه توسط دانشجویان عنوان میکند و معتقد است چون مسئولان خوابگاهی از بین خود دانشجویان انتخاب میشوند. بنابراین حضور شورای صنفی ضرورتی ندارد؛ در صورتیکه این دانشجویان نیز به صورت انتصابی از سوی مسئولان در خوابگاههای انتخاب میشوند. بنابراین نمیتوانند نماینده سایر دانشجویان برای پیگیری مسائل آنها به شمار بروند.
وی همچنین با تاکید بر اینکه دانشجویان پسر در خوابگاههای دانشگاه امیرکبیر با مشکلات رفاهی مواجه هستند، گفت: دانشجویان دختر نیز پیش از اینکه با مشکلات رفاهی مواجه شوند با دخالت مسئولان خوابگاه که همان دانشجویان انتصابی این مراکز هستند مواجه میشوند و مدام از سوی این مسئولان کنترل میشوند.
به گزارش ایسنا، ثبت روزی به نام دانشجو به این معنی نیست که دانشجویان فقط یک روز مرکز توجه باشند و برنامههای مختلف بزرگداشت مقام دانشجو را به این روز یا ماه "آذر" ختم شوند. روز دانشجو به ما یادآوری میکند که اهمیت، جایگاه، نقشِ آیندهساز دانشجویان را بیش از سایر گروههای جامعه مورد توجه قرار بدهیم. روز دانشجو میگوید باید دانشجو را شناخت، به تواناییهایش پیبرد و زمینههای اثرگذاری وی را در جامعه آماده کرد. پیام روز دانشجو این است که به دانشجویان به عنوان چشم و گوش جامعه که آینده در دست آنهاست توجه شود؛ کسانی که متعلق به آینده هستند و آینده نیز متعلق به آنها است و چنین افرادی با داشتن توانمندی، پشتوانه علمی و کولهباری از علوم و فنون متنوع، میتوانند برای اداره آگاهانه و برنامهریزی شده جامعه تصمیم بگیرند. بدیهی است جامعهای که در آن علم، فهم و محاسبه دقیق مورد توجه باشد، جامعهای شکوفا و پیشرو خواهد بود.
بنابراین «روز دانشجو» یک عنوان یا یک روز صرفاً با ماهیت سیاسی نیست تا وسیلهای برای شوی تبلیغاتی عدهای از سیاستمداران در دانشگاهها باشد که تربیون دست بگیرند و با نمایش چهرهای مردمی، خودشان را تافته جدابافته از مسئولان دیگر بدانند و دیگری را عامل اصلی مشکلات و چالشهای جامعه خطاب کنند، باید بپذیریم که دانشجویان همیشه و همه روز هوشیار، آگاه، تحلیلگر و با بینش عمیق هستند. میبینند، میپرسند، مطالبه میکنند و خواستههای خود در عرصههای مختلف از آینده شغلی گرفته تا نگرانیهای امروز جامعه را فریاد میزنند. آرزو و مطالباتی که به نظر میرسد اگر مسئولان کشور بازهم آنها را نشنوند و یا به آن توجه نکنند، در باتلاق شعار و حرف صِرف، غرق خواهند شد.
انتهای پیام
نظرات