به گزارش ایسنا، محمود مهرمحمدی، عضو شورای عالی آموزش و پرورش و سرپرست سابق دانشگاه فرهنگیان افزود: تقاضای فراگیری زبان انگیسی قابل قیاس با زبان‌های دیگر نیست. این خواسته والدین و نسل جدید است که به زبان خارجی تسلط داشته باشند، زیرا جهان به هم پیوسته شده و صحبت از دهکده جهانی می کنیم.

مهرمحمدی با بیان اینکه یکی از دلایل اقبال به آموزشگاه‌ها این است که نتوانستیم در مدارس به این نیاز پاسخ دهیم و فراگیری زبان بویژه در مدارس دولتی از کیفیتی که باید و شاید برخوردار نیست گفت: این عطش بالاست، ولی مدارس دولتی در تامین رضایت خاطر مخاطبان از توفیق لازم برخوردار نبودند، البته محدودیتهایی نیز برای مدارس وجود دارد که به آن اشاره خواهیم کرد.

این عضو شورای عالی آموزش و پرورش با طرح این پرسش که باید دید آیا کمیت و میزان ساعات آموزش کافی است یا خیر؟ گفت: میزان ساعت آموزش زبان ۴۰۰ ساعت در طول دوره تحصیل است، این میزان با استانداردهای بین المللی مطابقت ندارد. باید برای آموزش کافی و فراگیری خوب زبان خارجی در میزان زمان تخصیص یافته تجدید نظر شود. تجارب دنیا را باید مرور کرد. در جوامع دیگر آموزش زبان از دوره ابتدایی آغاز می‌شود.

مهرمحمدی با بیان اینکه بحران کیفیت آموزش اختصاصی به زبان خارجی ندارد و در دروس دیگر، همانند زبان خارجی با گرفتاری و ناکارآمدیهای جدی و مشخص مواجهیم و تردیدی در آن نیست، گفت: چالش و ضعف در فراگیری و بکارگیری زبان فارسی در مناطق دو زبانه هم از موارد حساس است، مگر می‌توان به آن بی توجه بود؟ اما نمی توان گفت چرا نباید به ناکارآمدی زبان آموزی انگلیسی بپردازیم. به هر حال طرحی در مجلس ارائه شده و موافقانی داشته است.

وی افزود: تا وقتی شهامت فراتر رفتن از ساختارهای فعلی را نداشته باشیم در بر همین پاشنه خواهد چرخید. در آزمون پرلز رتبه ما از سال ۲۰۱۱ چند مرتبه تنزل کرده است. شرط حل مشکلات عبور از ساختارهای موجود است که باید برای آن مطالعه کنیم. در کل علاج کیفیت در آموزش و پرورش نیازمند ساختارشکنی است.

مهرمحمدی با حضور در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع چالش‌های فراگیری زبان‌های خارجی در مدارس به روی آنتن رفت، با اشاره به پافشاری برخی افراد روی افزایش سهم بودجه آموزش و پرورش از دولت برای حل مشکلات گفت: اگر دولت توانمندی را داشت این کار را کرده بود. باید در ساختار تجدیدنظر کرد. فرض را بر این بگذاریم دولت امکان برخورد و افزایش جهشی نسبت به بودجه آموزش و پرورش را ندارد و بعد بیاندیشیم چطور مشکل را در این شرایط حل کنیم. ۱۰۰ سال است نتوانسته‌ایم خودمان را از این دور باطل نجات دهیم. تا کی قرار است پافشاری کنیم؟ هرگز این اراده بوجود نیامده، باید چه کنیم؟ ناامید نیستیم اما باید به دنبال راه حل‌های بهتر باشیم.

وی افزود: اشکال اساسی وارد به طرح زبان انگلیسی مجلس این بود که آموزش زبان کامل به خارج از مدرسه واگذار شود که نهایت بی التفاتی به مدرسه بود و باید تمام تلاش خود را معطوف به ارتقای مدارس کنیم. ضمن آنکه واقعا اینطور نیست که هرکسی خواست به خارج از کشور برود نیازمند فراگیری زبان است، برقراری ارتباطات، لازم و جزو نیازهاست. باید روی ارتقای آموزش زبان مطالعه کنیم.

انتهای پیام