به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای رسانه، مراسم هیئت عزاداری اباعبدالله الحسین ویژه اهالی فرهنگ و رسانه شامگاه شامگاه گذشته با حضور سعید اوحدی، رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر رضا غلامی، مدرس حوزه و دانشگاه، محمد خدادی، معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد، علیرضا شیروی مدیر کل رسانه های خارجی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکترسید ضیا هاشمی، مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی  (ایرنا)، جمعی از مدیران فرهنگی مناطق سازمان فرهنگی و اهالی فرهنگ و هنر و رسانه با اجرای دکتر فاطمه محمدی در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.

در بخش ابتدایی این مراسم، جمعی از شاعران، ارادت خود را به ساحت اباعبدالله الحسین تقدیم کرده و به شعرخوانی پرداختند.

در بخش بعدی این برنامه عزاداری، حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر غلامی صحبت کرد و با موضوع «پایه‌های عقلانیت سیاسی در نهضت امام حسین» سخنرانی کرد.

او در ابتدای صحبت‌های خود ضمن اشاره به رسالت انبیا و ائمه گفت: انبیا الهی و ائمه اطهار نیامده‌اند تا مردم را به سمت خودشان دعوت کنند بلکه همه آنان آمده‌اند تا مردم را به سوی حق دعوت کنند. حرف همه پیامبران یک چیز بیش‌تر نیست و آن هم این است که ما در برابر رسالت خود از شما هیچ اجر و مزدی نمی‌خواهیم چرا که ما مامور هستیم تا تسلیم شده در برابر حق باشیم. حال یک سوال به وجود می‌آید و آن هم این است که این منبع حق کیست و آن را باید در کجا جستجو کرد؟‌ قرآن به این سوال ما پاسخ می‌دهد و می‌گوید «حق از جانب خداوند است». بنابراین منبع حق خدا است و ملاک تمییز حق و باطل اوست.

وی ادامه داد: سوال دیگری که در این‌جا به وجود می‌آید این است که این حق را باید در کجا پیدا کرد؟ دقت داشته باشید که ما دو منبع متصل به خداوند را داریم که بدان وسیله می‌توانیم حق را بشناسیم. یکی عقل است و دیگری وحی و کتاب الهی. تا زمانی که عقل در اثر کثرت گناه کارکرد خود را از دست نداده باشد، می‌تواند ما را هدایت کند. منبع دیگر کتاب خداوند یعنی قرآن است که بنا به حق و بر حق نازل شده است.

غلامی سخنرانی خود را با طرح یک سوال ادامه داد و گفت: با این مقدمه‌چینی باید این سوال را بپرسیم که در زمان امام حسین علیه‌السلام چه اتفاقی برای حق افتاده است که اباعبدالله در روز کربلا می‌فرمایند که اگر صدای حق ما را پاسخ نمی‌دهید، آن قدر دور شوید که ندای کمک ما به گوش‌تان نرسد. در پاسخ به این سوال باید دلایلی را بررسی کرد. اولین اتفاق این است که در آن زمان حاکمیت به جایی رسیده است که علنا شعارهای کافرانه می‌دهد، علنا سفق می‌کند و شراب‌خوار است. این کارها از نظر اباعبدالله الحسین معصیت بسیار بزرگی است. دومین اتفاق این است که بخش مهمی از نخبگان اسلامی در اثر آوردن لقمه‌های حرام بر سر سفره‌های خود و افتادن در مسیر دنیاپرستی و اشرافیت، حساسیت‌ها و غیرت دینی خود را از دست داده‌اند. در حقیقت، برایشان مرزهای حق و باطل جابه‌جا شده و نسبت به این موضوع هیچ حساسیتی نشان نمی‌دهند و در مواردی حاضر هستند که با حاکم فاسد اموی همکاری کنند. دقت داشته باشید که وقتی نخبگان جامعه در اثر دنیاپرستی، حساسیت‌های دینی خود را از دست بدهند، عامه مردم نیز این حساسیت را از دست داده و دچار انحراف می‌شوند. بالاخره مردم تابع نخبگان و ریش سفیدهای خود هستند. و وقتی این نخبگان گرفتار اشرافیت هستند، نمی‌توان از بقیه مردم انتظاری داشت. چنین وضعیتی مطمئنا جامعه اسلامی را به سمت سقوط می‌برد.

وی تاکید کرد: البته همان‌طور که می‌دانید، در جامعه اموی ظواهر دینی رعایت می‌شده است و نماز می‌خواندند و روزه می‌گرفتند اما اسلام در چنین شرایطی به یک پوسین وارونه تبدیل می‌شود که هیچ اثری ندارد. وقتی گوهر دین نادیده گرفته شد و توسط نخبگان و مردم ذبح شد، این ظواهر دیگر به درد کسی نمی‌خورد. معتقدم که اگر قیام امام حسین (ع) انجام نمی‌شد، حتی همین نماز را هم که اکنون داریم، از بین رفته بود. بنابراین در چنین شرایطی است که امام قیام کرده تا معروف و منکر را به درستی در جای خود قرار بدهد. از همین منظر می‌توان گفت که قیام امام حسین (ع) قیام امر به معروف و نهی از منکر است. البته در این قیام نیز یک سوال اساسی وجود دارد و آن هم این است که چند نفر به قیام امام می‌پیوندند؟ متاسفانه جامعه اسلامی به جایی رسیده است که مردم فریاد هل من ناصر ینصرنی امام را نمی‌شنوند.

این استاد حوزه و دانشگاه با تاکید بر دستگاه رسانه‌ای قوی اموی گفت: به نظرم جریان اموی از یک دستگاه رسانه‌ای قوی برخوردار بوده که این دستگاه دائما در حال وارونه‌سازی حقایق بوده است. در حقیقت، به گونه‌ای عمل می‌کرده است که حقایق و واقعیات از چشم نخبگان جامعه پوشانده شود. بر همین اساس می‌توان گفت که یکی از اقدامات موثر اباعبدالله این بود که در برابر این دستگاه پر قدرت رسانه‌ای بایستد و با روشنگری خود، ابعاد آن را فاش کند. دقت کنید که حضرت از ابتدای سفر خود تا لحظه شهادت در هر جا که فرصت پیدا می‌کرد، خطبه می‌خواندند و روشنگری می‌کردند. یکی از سوالاتی که این روزها در جامعه ما وجود دارد این است که برنامه امام حسین(ع) از قیام کردن چه بود؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که حرکت امام مستند به این است که «اگر کسی ببیند ظالمی حکومت می‌کند، به دین خدا عمل نمی‌کند و به مردم ستم می‌کند، اگر در برابرش قیام نکند، آن مظلوم در کنار آن ظالم همراه با هم به جهنم می‌روند». این موضوع برنامه قیام امام است. با این رویکرد می‌توان گفت که مرحله اول برای امام بیداری عقول است. این بیداری این قدر مهم است که یک هدف به شمار می‌رود. البته هیچ روشنگری به اندازه شهادت امام اثربخش نیست. در حقیقت، کار به جایی رسیده است که تنها شهادت امام و اسارت اهل بیت او می‌تواند جامعه را نجات دهد.

حجت‌الاسلام و المسلمین غلامی در پایان گفت: اکنون باید بدانیم که وظیفه ما چیست؟ وظیفه اکنون ما این است که خود را از خواب‌آلودگی خارج کنیم و جایگاه خود را تشخیص بدهیم. من فکر می‌کنم که همین پیاده‌روی اربعین هم تداوم بخش قیام امام حسین (ع) و هم تداوم بخش روشنگری حضرت زینب (س) است.

در پایان این مراسم، مهدی سماواتی، مداح اهل بیت، به عزاداری و ذکر مصیبت اهل بیت علیها السلام پرداخت.

انتهای پیام