این تهیهکننده سینما با بیان اینکه رده بندی سنی فیلمها در اصل کار درستی است به ایسنا گفت: این روشی است که طی سالیان گذشته در سینمای جهان وجود داشته است و منطق درستی هم پشت آن بوده و درصورتیکه در ایران هم از مسیر صحیحی با واقع بینی اجرا شود، قاعدتا باید نتایجی قابل دفاعی داشته باشد.
وی ادامه داد: در دوره سابق شورای پروانه نمایش، ما این کار را میکردیم و در مورد فیلمهایی که تشخیص میدادیم تماشای آنها برای کودکان یا نوجوانان نامناسب است-چه کمدی، چه اجتماعی، چه دفاع مقدس و چه حتی کودک- گروه سنی تعیین می کردیم.
تهیه کننده «آیینههای روبرو» همچنین گفت: ظاهرا ریاست جدید سازمان سینمایی علاقهمند به تشکیل شوراهای موازی با وظایف مرتبط است. به نظر من همین شورای پروانه نمایش، با پیوستن دو سه عضو جدید و مجرب از میان همین فهرست ۳۰نفره، می توانست این مسئولیت را متقبل شود و مرحله ای به مراحل ممیزی فیلم ها اضافه نشود.
او در عین حال خاطرنشان کرد: از طرف دیگر تعداد بالای اعضای یک شورا، الزاما به معنای تخصصی تر بودن آن نیست و این اطمینان خاطر را ایجاد نمیکند که دیگر مو لای درز تصمیمات ارشاد نخواهد رفت؛ بخصوص آنکه برخی از اسامی اعلام شده، برای سینماگران کاملا ناآشنا هستند و در تداوم انتصابات اخیر سازمان سینمایی، بیشتر در بخشهای مختلف صدا و سیما تجربه داشته اند و طبیعتا پیش بینی مواضع شان در مورد فیلمهای سینمایی میتواند مایه نگرانی بیشتر سینماگران باشد.
تهیه کننده «خاله قورباغه» افزود: اصلیترین منطق رده بندی سنی، در مراقبت از تاثیر پذیری کودکان و نوجوانان از فیلمها تعریف میشود و امیدوارم این گروه کارشناسی آنقدر نسبت به آنچه که کودکان و نوجوانان در حال تماشا در فضاهای مجازی و ماهواره ای هستند آگاه و روزآمد باشد که با سختگیریهای غیرقابل اجرا، عملا این قشر از مخاطبین را به عدم تمکین از ضوابط و یا پناه بردن به همان فضای آزاد مجازی و ماهواره ای سوق ندهد.
طائرپور ادامه داد: به نظر من هیات رده بندی نباید درمورد حذف و تعدیل صحنههایی از فیلمهای دارای پروانه نمایش، نظر بدهد؛ این تداخل عملا معنای سانسور مضاعف به خود خواهد گرفت و بر سردرگمی صاحبان فیلمها خواهد افزود.
«رئیس انجمن صنفی تهیه کنندگان فیلم» در پایان اضافه کرد: همین قدر که در ترکیب شورای پروانه نمایش فعلی وزارت ارشاد دیگر حتی یک تهیه کننده برای دفاع از حقوق صاحبان فیلم ها وجود ندارد برای فیلمسازان کافیست و افزودن یک مانع دیگر به موانع اکران، قطعا به صلاح کسی نیست.
این تهیهکننده سینما مراقبت از حقوق فیلمساز و مخاطب را دو وظیفه اصلی از وظایف سازمان سینمایی است که باید همزمان و توامان محقق شود و نمیتوان یکی از این دو وظیفه را تا این حد مرجح بر دیگری شمرد.
انتهای پیام
نظرات