به گزارش ایسنا به نقل از روبط عمومی نوزدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در متن پیام داود فتحعلی بیگی دبیر این رویداد هنری آمده است:

«علم گردش آئینی است دیر پا که در برخی از مناطق سرزمین مادری ایرانیان برگزار می‌شده است.

در آئین مذکور، پیش از آمدن ماه محرم، عاشقان حسینی ، علمی را گذر به گذر می‌گردانند، چاووشی می‌کنند و صلوات نامه می‌خوانند تا هرکه دل در گرو یارش هست، از سر شیدایی و به دلخواه، به اندازه وسعش از نقد یا جنس، سهمی در برگزاری مراسم ماه محرم داشته باشد.

این علم همه ساله، دست به دست می‌گردید و از نسلی به نسلی سپرده می‌شد تا نشان و اعلانی باشد از برگزاری آئینی به منظور استقبال از بر پائی آئین فراتر به وسعت دل آئین ورزان، ایران زمین.

در سال ۶۷ به بهانه برگزاری نخستین جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی، فراخوانی منتشر شد و همچو چاووشی صلا در دادیم:

هرکه دارد به دلش شور و نوا بسم الله                            هرکه دارد سر همراهی ما بسم الله

گوئی که آن فراخوان به مثابه علمی شد تا زنان و مردان غیرتمند و عاشق و هنر دوست از گوشه به گوشه خاک وطن، هریک به وسع و میزان تجربه خویش با نثار نقد جان و بذل مال، در برپائی آئینی مشارکت کنند. این جشنواره رفته رفته خود به آئینی بدل شد که سنتها و آئین‌های بومی اقلیم و ملیت‌های مختلف ایرانی را در قالب یک آئین ملی در آغوش گرفت.

در آغاز چند گروه انگشت شمار از نمایشگران به این دعوت لبیک گفتند و رفته رفته، شبیه خوانان و نقالان و خیمه شب بازان و برپا کنندگان معرکه  و آئین ورزان و ... به جمع گردانندگان علم جشنواره پیوسته، تا اینکه در جشنواره نوزدهم شاهد حضور کودک سه ساله تا پیرمرد هشتاد و چند ساله هستیم.

اگرچه این اقبال عمومی بسیار میمون و مبارک و دلگرم کننده است لیکن باید مراقب بود که ادب و آداب آئین و سنت، سنت نمایش بومی، به دست فراموشی سپرده نشود. به همین جهت یادگیری و کوشش در حفظ دست آوردهای پیشینیان و پرهیز از سهل انگاری و خام دستی امری است لازم و حتمی. امید آنکه عَلَم این آئین ملی و با شکوه، همچون کشور عزیزمان ایران، دیرپا و استوار به دست هنرمندان آگاه و کوشا سالیان سال به اهتزاز و گردش درآید.

آمین یا رب العالمین»

در متن پیام شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی آمده است:

«به نام خداوند هنر آفرین

آئین و سنت میراث گران‌بهای فرهنگ و هنر این سرزمین مهر است. تاریخ کهن و فرهنگ شایسته ما در پس تاریخ پرفراز و فرود، تبلور رفتار و ایمان و اخلاق و باور مردمان این دیار است که با هنر آئینی و سنتی عیان خواهد شد. افتخار ما به قدمت فرهنگ و تاریخی است که یادگار مضمون و مفاهیم غنی بشر خاکی برای نیل به زندگی آرمانی و انسانی خواهد بود. حکایت این هنرهمچون قصه بااصالت و پندآموزی است که زندگی این جهان و ایمان به آخرت را با رفتار و شخصیت‌های امیدبخش و آرمانی و لحظات روح بخش و صفات جمیل زندگی یادآوری می‌کند. ایران اسلامی با سنت و هنرهای آئینی و سنتی چون مروارید گرانبهایی در اطلس سرزمین‌های جهان می‌درخشد.

جشنواره آئینی و سنتی فرصتی گرانبها است تا هریک درهر جایگاه ومقام سهم خود را برای حفظ و پاسداشت این سرمایه فاخر اداکرده ولزوم پاسداشت از حیات این میراث را یادآوری کنیم. مجموعه متنوع و پرمعنا که از بخش‌های ایران اسلامی می‌شناسیم و یا آنچه بوده و هست و ما بدان توجه نداشته و حالا این فرصت را داریم تا با جشن تئاتر از آن تجلیل کنیم. آنچه بارها درنوشته‌ها و سخنان اصحاب دلسوز فرهنگ و هنرشنیده و در کردار ارجمندشان دیده‌ایم.

باشد که به یاری تمام دغدغه‌مندان فرهنگ و به یمن این رویداد شریف صحنه‌های نمایش ایران عزیز روشن و روشن‌تر جلوه‌گر شود. همت وتلاش ارزشمند تمام هنرمندان ودست اندرکاران «نوزدهمین جشنواره نمایش‌­های آیینی و سنتی» را صمیمانه ارج می‌­نهم واز پروردگار بزرگ پیروزی وسربلندی شان را خواستار هستم.

انتهای پیام