به گزارش ایسنا، خدیجه جنگیز، نامزد جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد سعودی که سال گذشته در کنسولگری عربستان در استانبول کشته شد، در یادداشتی که از سوی روزنامه نیویورک تایمز منتشر شده، نوشته است: "در ماه مه دعوت شدم که برای حضور در چند جلسه کنگره به واشنگتن سفر کنم. من این شهر را مطابق گفته‌های نامزدم، جمال خاشقجی تصور می‌کردم. این سفر، من را با احساس ناخوشایند محو شدن یاد او در شهری که با عشق آن را به خاطر می‌آورد، تنها گذاشت.

هنگامی که در استانبول جمال را دیدم، بیش از یک سال بود که در واشنگتن زندگی و کار می‌کرد و خانه‌اش در عربستان را در میانه سرکوب‌های فعالان و متفکران ترک کرده بود.

وقتی که نامزد شدیم و تصمیم گرفتیم که زندگی تازه‌ای را با هم در واشنگتن آغاز کنیم، جمال با احساس زیادی درباره این شهر و موزه‌ها و فروشگاه‌هایش صحبت می‌کرد. او می‌گفت "باور کن عاشق آنجا خواهی شد" و درباره دوستانش در آمریکا و علاقه‌اش به ملاقات من با آنان صحبت می‌کرد.

رویای او برای زندگی تازه‌مان در کنار هم او را به استانبول کشاند تا اسناد لازم را برای ازدواجمان از کنسولگری عربستان بگیرد. او اما هرگز از آن ساختمان خارج نشد و هرگز به من و زندگی‌ای که رویایش را داشتیم بازنگشت.

تنها هشت ماه گذشته است. در روزهای پیش از آن بعدازظهر شوم اکتبر مشغول خریدهای عروسی‌ام بودم. جمال کنجکاو بود. من از هر چیزی که می‌خریدم عکس می‌گرفتم و برایش می‌فرستادم و او نظرش را درباره آنها برایم می‌نوشت. به اتفاقاتی که رخ داد فکر و احساس می‌کنم چقدر همه‌ چیز عادی بود.

ناگهان اما جمال به طرز غیرقابل تصوری از ما گرفته شد؛ چیزی که می‌تواند تنها در یک فیلم ترسناک اتفاق بیفتد. با این حال، این همان داستانی است که من اکنون در آن زندگی می‌کنم.

در واشنگتن این فرصت را پیدا کردم تا با اعضای کنگره صحبت کنم. هر دیداری که با آنان داشتم باعث می‌شد متوجه شوم که چیزی که از دست دادیم چقدر عمیق بوده و جمال به عنوان یک نویسنده چقدر محبوب و مورد احترام بوده است.

هنگامی که یک عضو کنگره از ایالت ویرجینیا که جمال در آن زندگی می‌کرد، عکسی دو نفره از خودش و جمال به من داد، بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. او گفت: یک ماه پیش از آن اتفاق با هم بودیم و هنوز نمی‌توانم چیزی که پیش آمد را باور کنم.

او به اندازه من گیج و اندوهگین بود. من همچنین با برخی از مقامات وزارت خارجه دیدار کردم و آنان به من گفتند که پیشتر با جمال دیدار سازنده‌ای داشته‌اند.

به دنبال برخورد با این افراد احساس کردم جمال نه تنها در استانبول، بلکه در واشنگتن هم مرده است. موجی از احساسات عمیق به من بازگشت، گویی که همین دیروز او را از دست داده‌ام. ما برای زندگی در کنار هم در این شهر رویاپردازی می‌کردیم.

هنگامی که در این شهر قدم می‌زدم و از موزه‌ها و مکان‌های دیدنی آن بازدید می‌کردم که جمال از آنها برایم گفته بود، پیوسته صورت خندان او را در ذهنم مجسم می‌کردم. می‌توانستم هیجان صدایش را بشنوم وقتی بدون او در واشنگتن راه می‌رفتم.

واشنگتن اما به اندازه کافی برای اجرای عدالت در خصوص قاتلان جمال تلاش نکرده است. فقدان او هنوز در ذهن دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهانی که ملاقاتشان کردم، تازه بود. همه آنان شخصاً با من ابراز همدردی کردند و درباره احتمال پیشرفت در روند رسیدگی به مساله قتل او در آینده نزدیک صحبت کردند.

با این حال حس کردم آنان احساس شرمندگی می‌کنند و تاکنون هیچ اقدام قاطعی صورت نگرفته است.

واشنگتن انتخاب کرده است که از روابط محکم خود با عربستان و نفوذش در ریاض برای وادار کردن سعودی‌ها به افشای حقیقت درباره قتل جمال و ایجاد اطمینان درباره اینکه مسؤولان این اقدام وادار به پاسخگویی خواهند شد، استفاده نکند. بودن در آنجا من را ناراحت کرد؛ اینکه در جایی به دنبال عدالت برای جمال باشم که برای او احترام قائل بودند و دوستش داشتند.

بار سنگین‌تری بر قلب من گذاشته شد زیرا حتی پس از قتل جمال و محکومیتی که به دنبال آن از سراسر جهان متوجه عربستان شد، سعودی‌ها همچنان به جنایات خود ادامه داده‌اند. گزارش شده است که عربستان تصمیم دارد سلمان العوده، عواد القرنی و علی العمری، سه پژوهشگر اصلاح‌طلب زندانی را اعدام کند.

جمال دیگر هرگز بازنمی‌گردد اما می‌توان کاری کرد که این افراد نجات پیدا کنند. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا تلاش کرده این مساله را طور دیگری ببیند اما او قدرت کافی را برای نجات این سه مرد دارد. جمال همیشه می‌گفت آنها بر خلاف اتهاماتی که عربستان علیه‌شان مطرح می‌کند، اصلاح طلب هستند.

رفتار سهل‌انگارانه ریاض در رسیدگی قضایی به پرونده جمال نمی‌تواند قابل قبول باشد. کنجکاوم که بدانم جمال درباره سکوت و رفتار دوگانه آمریکا در خصوص قتلش به واشنگتن چه می‌گفت. هنوز پاسخ سوالاتم را درباره روزی که جمال از ما گرفته شد، نگرفته‌ام.

روز چهارشنبه اگنس کالاکارد، گزارشگر ویژه سازمان ملل گزارشی بسیار دقیق از جزییات قتل جمال منتشر کرد. او عربستان را مسئول این اتفاق دانست و خواستار آغاز تحقیقاتی درباره نقش محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان در این جنایت شد. او در این گزارش نوشته است: مدارک معتبری موجود است که انجام تحقیقات درباره مسئولیت شخصی مقامات عالی‌رتبه سعودی از جمله ولیعهد را در این پرونده توجیه می‌کند.

خانم کالامارد همچنین اظهار کرده است که دبیرکل سازمان ملل باید تحقیقاتی بین‌المللی را برای حصول اطمینان از پاسخگویی مجرمان این پرونده درباره اقداماتشان آغاز کند. من از سازمان ملل می‌خواهم به درخواست خانم کالامارد توجه کند.

اگر جمال و اصول او ارزش اخلاقی و انسانی دارند، زمان آن رسیده که به طور علنی در این باره صحبت شود. آیا برای حمایت از تلاش‌هایی که در جهان عرب برای دموکراسی می‌شود، علنی سخن گفتن علیه مرگ وحشیانه جمال حیاتی نیست؟ اگر افراد درستکار امروز در حمایت از مردی که از این ارزش‌ها دفاع کرد و برای ارتقای آن‌ها در کشورش جنگید، نایستند، پس چه کسی این کار را خواهد کرد؟"

انتهای پیام