به گزارش ایسنا، شامگاه شنبه ۲۸ اردیبهشت ماه مدیران تماشاخانههای غیر دولتی به عنوان اعضای انجمن صنفی تماشاخانه های ایران در جمعی صمیمانه گردهم آمدند تا از مهدی شفیعی مدیر کل پیشین هنرهای نمایشی که در حال حاضر مدیرعامل موسسه ایران است، و در زمان مدیریت او تماشاخانههای غیردولتی به طور جدی پاگرفتند و حتی انجمن صنفی تماشاخانههای ایران را رسمی و قانونی در دو وزارتخانه ثبت کردند، تقدیر کنند.
در این مراسم که در حیاط تماشاخانه نوفل لوشاتو برگزار می شد، اعلام شد که برخی مدیران دولتی از جمله شهرام کرمی مدیر کل هنرهای نمایشی و نیز از خانه تئاتر در افطاری رییس جمهور دعوت بودند و نتوانستند به مراسم برسند و شفیعی هم که در همان برنامه حضور داشت با تأخیر رسید.
در این برنامه شاهین چگینی در سخنانی کوتاه با اشاره به راهاندازی انجمن صنفی تماشاخانه های ایران، گفت: ما در ابتدا پیش بینی میکردیم که یکسری مشکلات احتمالاً از طرف دستگاه های نظارتی و حکومتی پیش آید و نیز از طرف خود صنف، اما ما در این سالها به هیچ وجه مشکلی با آنها نداشتیم و همیشه تعامل وجود داشت.
رییس هیات مدیره انجمن صنفی تماشاخانه های ایران با بیان اینکه «در این راستا شورای داوری هم تشکیل دادیم» ادامه داد: ولی آنچه باعث اصطکاک در کار ما شد، درون خودمان بود و از طرف دستگاههایی که به ما نزدیک هستند اتفاق افتاد مثل دو دفعهای که مجبور به دادن بیانیه به خانه تئاتر شدیم.
اخیراً هم که آییننامه ای برای تماشاخانه های خصوصی بدون اطلاع ما نوشتهاند و این باعث گله مندی ما است.
چگینی افزود: ما در این انجمن ابتدا با ۱۰ عضو کار را شروع کردیم ولی بعد افزایش یافت و الان بخش زیادی از سالنها عضو انجمن هستند اما نمیدانیم چرا باید اینطور از بالا نگاه شود و یک نگاه تمامیت خواه حاکم باشد؟ با این حال من امیدوارم با یک تعامل بهتری از این پس بتوانیم کار کنیم.
در ادامه مهدی شفیعی هم پس از دریافت لوح ویژه انجمن صنفی تماشاخانه های ایران با بیان یادآوری زمان مدیریت خود و اینکه همواره تاکید بر استفاده از واژه «تماشاخانههای غیردولتی» داشته است، اظهار کرد: بر این لفظ هم به این دلیل تاکید داشتم چون اتفاقی که در تهران افتاد به تئاتر غیردولتی نزدیکتر بود تا تئاتر خصوصی و تابوی این مسئله را شکست.
او افزود: آنچه در بخش تئاتر غیردولتی و راه اندازی تماشاخانهها رخ داد، کار یک شخص، نهاد و اداره نبود چون به هر حال وقتش رسیده بوده انجام شود و البته کامل هم انجام نشد و فرایندی بود که با بالا رفتن بینش خانواده تئاتر میتواند تکمیل شود. این اتفاق از جایی رخ داد که در دهه ۸۰ تعداد ۱۲ دانشکده تئاتری به ۶۰ دانشکده رسید، هرچند شاید خیلیها منتقد این اتفاق در حوزه آکادمیک باشند که البته من هم موافقم و نقدی که به سیستم آموزشی هست جای خود را دارد.
او گفت: در این افزایش تعداد دانشکدهها علاوه بر اینکه فعالان بیشتری را میبینیم، شاهد حضور نسلی با تفاوتهای زیاد هم هستیم. این نسل به دلیل ارتباط و آشنایی با تئاترهای خارجی و گروههای خارجی حتی در فرم هم تغییراتی در کارش ایجاد میکند و از ظرفیت های تکنولوژی بسیار کارآمدتر بهره میبرد و مخاطبان بیشتری را به تئاتر وصل میکند. اینها نسلی هستند که منتظر دولت نمیمانند تا برایشان فرصت مالی ایجاد کند یا تماشاخانه بسازد و به همین دلیل آنچه در تئاتر غیردولتی و تماشاخانه اتفاق افتاد باید رخ میداد و عامل اصلی آن هم فعالان این بخش بودند که عادت وارههای مخصوص خود را دارند.
شفیعی تاکید کرد: در این بین دولت هم باید نقش خود را ایفا میکرد و با تغییر پارادایمی که در جامعه پیش آمده بود، برای تغییر در این تئاتر کمک میکرد. البته امیدوارم این اتفاق فقط به تهران محدود نشود و خارج از پایتخت هم شاهد گسترش فعالیتهای تئاتر باشیم.
مدیرکل پیشین هنرهای نمایشی یادآور شد: این کار در بدو انجام، سه دسته مخالف داشت؛ دسته اول آن هایی که همیشه نگران گسترش هنر هستند. دسته دوم از خانواده تئاتر بودند که مدیران همیشه موظف بودند به تقاضاهایشان برای واگذاری سالنها جواب بدهند و آنها نگران بودند اگر این اتفاق رخ دهد شاید برخورداری شان کمتر شود. دسته سوم هم گروهی از تئاتریها بودند که با گسترده شدن تئاتر، نگران بودند توجه مخاطب و رسانهها به آنها محدود شود که البته این اتفاق هم افتاد و آنها بالاخره پذیرفتند. به همین دلیل از این دوستان نگران دعوت میکنم که فارغ از حمایت دولت و هر دستگاه دیگری، توانایی خودشان را در یک سالن غیردولتی تجربه کنند.
شفیعی در آخر گفت: امروز که وضعیت اقتصادی جامعه خوب نیست قیمت بلیت تئاتر هنوز خیلی افزایش پیدا نکرده و فرایند تئاتر دیدن در تماشاخانههای غیردولتی فرایندی جذاب برای همه خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات