‌به گزارش ایسنا، تا به‌حال پیرامون خوراک ایرانی و فاصله آن با آنچه که امروز رایج شده و رسانه‌ها نیز سهم عمده‌ای در ترویجش داشته دارند، اندیشیده‌ایم؛ اینکه چرا به راحتی در برابر هویتی که برایمان ساخته‌اند، تحت عنوان مدرنیزه شدن، سر خم کرده‌ایم.

در سفره ایرانیان خوراکی‌ها، نوشیدنی‌ها، چاشنی‌ها و دسرهایی بوده که بخشی از فرهنگمان را تشکیل می‌داده و امروز این فرهنگ کم و بیش رنگ باخته و رو به زوال می‌رود، حال آنکه، غذای ایرانی همیشه علاوه بر رنگ و طعم و بو، ممزوج شده از اجزا و ترکیباتی بوده که هم تأمین کننده مواد مغذی مورد نیاز افراد بوده و هم سلامتی آنان را تضمین می‌کرده است.

به راستی کدامیک از غذاها و نوشیدنی‌های ایرانی، جزو خوراکی‌های مضر شناخته و دسته‌بندی شده و در میان فهرست خوراکی‌های تسهیل کننده انواع بیماری‌ها، نام چند خوراکی غیرایرانی را می‌توان یافت؟

کشک، چاشنی، دسر یا خوراک

در فرهنگ ایرانی، لبنیات همیشه جایگاهی ویژه داشته؛ شیر، سرشیر، خامه، ماست، کره، دوغ، کشک، قره قروت و تمام خوراکی‌هایی که لبنیات یکی از اجزای اصلی آن محسوب می‌شود؛ بر سر سفره جایگاهی خاص را به خود اختصاص می‌داده است.

اما امروز این خوراکی‌ها در مقابل پنیر پیتزا، نوشابه‌های گازدار یا انرژی‌زا، سوسیس و کالباس، بیفتیک و.... چه جایگاهی دارد؟ آیا یک ظرف کوچک ماست یا یک لیوان دوغ، بدون توجه به شیوه‌ی تولید و فرآوری، می‌تواند احتیاج بدن را به مواد مغذی لبنیات، پاسخگو باشد؟

شرکت تولید محصولات لبنی رامک، شامگاه سه شنبه ۲۵ اردیبهشت، یک نشست تخصصی در خصوص مواد لبنی، با نگاه ویژه به کشک، به عنوان یکی از مهمترین محصولات لبنی، برگزار کرد.

نوین نصیری، کارشناس صنایع غذایی، در این نشست با اشاره به سهم بالای لبنیات در سلامت انسان، گفت: شیر در واقع پایه اصلی تمام مواد لبنی محسوب می‌شود؛ در گذشته علاوه بر مصرف این ماده غذایی، ماست، کره، دوغ و کشک را از شیر تهیه می‌کردند و تمام این مواد در سفره ایرانی سهمی قابل توجه داشتند.

او گفت: کشک، یکی از محصولات لبنی است که شاید بتوان آن را ایرانی دانست، در گذشته آن را از شیر به دست می‌آوردند و با توجه به میزان ماندگاری و تأثیر آن بر سلامت استخوان، دندان و لثه، مصرف می‌کردند؛ یک خوراکی خوشمزه که اغلب به شکل چاشنی یا اسنک و دسر، قابلیت مصرف داشته و دارد.

این کارشناس صنایع غذایی گفت: سایر کشورها نیز کشک را دارند اما نه به آن فرمی که در ایران می‌شناسیم و مصرف می‌کنیم، حتی شکل فرآوری و تولید آن هم تفاوت‌هایی دارد.

نصیری ادامه داد: در برخی کشورها، کشک در اشکالی زیبا تولید شده و به عنوان یک اسنک خوراکی، جزو تنقلات دائمی، مصرف می‌شود و البته تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت افراد دارد.

این محقق با بیان اینکه تحقیقات در مورد تأثیر کشک بر سلامت افراد و تأمین نیازهای غذایی، به اندازه کافی در ایران و حتی جهان انجام نشده است، منابع تحقیقاتی در این زمینه را بسیار محدود و معدود دانست و در عین‌حال گفت: کشک یک نوع لبنیات منحصر به فرد محسوب می‌شود که ارزش غذایی آن بیش از شیر و ماست ارزیابی شده است.

نصیری گفت: امروزه در ایران خیرین بیشتر برای ساخت بیمارستان و درمانگاه، سرمایه‌گذاری انجام می‌دهند یا به بیماران در تهیه دارو کمک می‌کنند، حال آنکه نیاز ما فرهنگ‌سازی برای سرمایه‌گذاری در ابعاد پیشگیرانه از بیماری‌هاست و تغذیه، مهمترین عامل در بیمار نشدن افراد محسوب می‌شود.

او با تاکید بر اینکه نقش رسانه در این بخش، بسیار مهم است، گفت: متأسفانه گاهی به‌جای فرهنگ‌سازی در مورد اهمیت تغذیه و قرار دادن لبنیات سالم در سبد خانوار، گاه رسانه‌ها و تک تک افراد جامعه، با نشر مطالب ضد و نقیض، در مسیری تقابلی حرکت می‌کنند.

نصیری با اشاره به تحقیقات جهانی گفت: براساس اعلام فائو، میانگین سرانه مصرف لبنیات در ایران ۴۸ کیلوگرم در سال است، حال آنکه این عدد در جهان ۱۵۰ کیلوگرم، در آمریکا ۲۸۰ کیلوگرم و در اروپای غربی تا ۳۰۰ کیلوگرم است.

او با اشاره به راه‌اندازی کمپین‌هایی برای مصرف لبنیات در نقاط مختلف جهان، گفت: امروز ما باید این پرسش را مطرح کنیم که سهم هر یک از افراد آگاه و البته رسانه‌های ایران در ترویج مصرف لبنیات، چه میزان است؟ آیا مروج مصرف لبنیات سالم بوده‌ایم یا در تقابل با آن حرکت کرده‌ایم؟

سواد لبنی!

صاحب‌نظران اعتقاد دارند که هر یک از ایرانیان، بدون توجه به میزان تحصیلات و شغل آنان، نیازمند ارتقا آگاهی‌های غذایی هستند؛ همانگونه که همه ما به دنبال ارتقا دانش علمی، سواد رسانه‌ای، کسب مهارت‌های حرفه‌ای و آموختن زبان‌های مختلف هستیم، باید سواد تغذیه‌ای خود را نیز ارتقا بخشیم.

نصیری در این خصوص گفت: به نظر می‌رسد که سواد ما پیرامون اثرات مغذی موادی نظیر کشک، که یکی از انواع لبنیات و از خوراکی‌های ایرانی محسوب می‌شود، بالا نیست و تلاشی هم برای ارتقای این سواد، به شکلی مداوم و مستمر و هدف‌گذاری شده، انجام نمی‌شود.

این پژوهشگر اضافه کرد: متأسفانه حتی در کتاب‌های درسی، به جای آنکه در مورد اهمیت لبنیات بنویسم و بگوییم، به نوعی در مسیر مقابل حرکت کرده‌ایم و با نوشتن اینکه شیر دارای مواد نگهدارنده است، مصرف آن را کاهش داده‌ایم؛ این موضوع حتی در ضرب المثل‌های رایج هم دیده می‌شود، منفی انگاری در این موضوع هم وجود دارد، یعنی آنچه در مورد لبنیات در ضرب المثل‌ها داریم، عمدتاً انگاره‌های منفی را رواج می‌دهد.

نصیری تاکید کرد که این شیوه مرسوم، تأثیر روانی شگرفی بر مصرف نکردن شیر و سایر لبنیات داشته و دارد؛ لذا با مشارکت همه بخش‌ها باید به دنبال راهکارهایی برای ترویج مصرف مواد لبنی بود.

به اعتقاد این پژوهشگر، کشک از مواد لبنی مهم و مغذی است که اهمیت مصرف آن کمرنگ شده یا رو به فراموشی است، گفت: کشک، سرشار از مواد پروتئینی و ویتامینی است و املاحی نظیر کلیسیم، آهن، پتاسیم و منیزیوم در آن وجود دارد.

نصیری گفت: مصرف کشک در زمان و برای سنین مختلف توصیه شده است، خصوصاً قبل از خواب؛ از طرفی کشک دارای انرژی فروانی بوده و برای کاهش اشتها و رژیم‌های غذایی قابلیت مصرف دارد.

او با اشاره به اینکه در گذشته ایرانیان از کشک به شیوه‌های مختلف استفاده می‌کردند، استفاده به عنوان یک چاشنی، مکمل، دسر و اسنک را یادآور شد و گفت: همواره در ایران کشک را با تسهیل کننده‌هایی نظیر نعناع داغ سرو می‌کردند یا گیاهان دارویی و آجیل‌های خشک را همراه با آن مصرف می‌کردند.

نصیری با بیان اینکه تحقیقاتی جامع در خصوص خواص کشک نشده است، یادآور شد که این ماده غذایی مغذی، در کمک به رفع سوءهاضمه و ضدعفونی کردن دستگاه گوارش تأثیرگذار است.

این فعال حوزه صنایع غذایی، با بیان اینکه کشک تنها نیم درصد از کل لبنیات تولید شده در ایران را شامل می‌شود، گفت: یکی از تولید کنندگان فعال این محصول لبنی، صنایع غذایی رامک در شیراز است که هم اینک بالغ بر ۲۰ تن تولید دارد و این محصول را در شکلی منحصر به فرد عرضه می‌کند.

او با اشاره به خطر استفاده از کشک‌های غیر استاندارد و سنتی، گفت: مسمومیت بوتولیسم، یکی از عوارض بسیار خطرناک مصرف لبنیات و کشک غیربهداشتی است که باید افراد نسبت به آن آگاه باشند؛ روش تهیه کشک سنتی به شیوه‌ای ست که زمینه را برای رشد باکتری ایجاد کننده مسمومیت بوتولیسم فراهم می‌کند.

نصیری همچنین گفت: امروزه در ایران بیش از ۵۰ نوع غذای کشکی وجود دارد و در بعضی از استان‌ها نظیر کرمان، میزان مصرف کشک، از فراوانی بالایی برخوردار است و کرمانی‌ها در زبان محلی به کشک، رامک می‌گویند.

لبنیات سنتی را نباید توصیه کرد

یک استاد دانشگاه شیراز با تاکید بر اینکه امروزه در فارس و شیراز تولید کنندگان لبنیات سنتی به آن شیوه که تصور عامه است، زیاد نیست، گفت: اکثر کارگاه‌هایی که در شیراز و فارس به عنوان تولید کننده لبنیات سنتی معروف شده و عرضه این محصولات را دارند، در واقع کوچک شده کارخانه‌های بزرگ لبنیاتی هستند.

دکتر مهرداد نیاکوثری گفت: تمام کارگاه‌های دارای مجوز تولید لبنیات دارای پاستوریزاتور بوده و روند پاستوریزه و اضافه کردن افزودنی‌ها را طی می‌کنند، اما نظارت جدی و کاملی روی آنها وجود ندارد.

وی با تصریح اینکه هیچ نظارتی روی تولید کنندگان لبنیات سنتی وجود ندارد، گفت: از نظر ارزش غذایی و سلامت ماده غذایی، به هیچ عنوان تهیه لبنیات از معدود تولید کنندگان سنتی توصیه نمی‌شود.

نیاکوثری با انتقاد از صدا و سیما، این رسانه را در کاهش مصرف سرانه لبنیات و کمرنگ شدن اعتماد مردم به کارخانه‌های تولید لبنیات استاندارد و سالم، دانست و گفت: اینکه صدا و سیما مثلاً یک پزشک متخصص امراض داخلی را دعوت کرده و از او در مورد افزودن مواد شیمیایی و غیرمجاز به لبنیات، سوال می‌شود، اقدامی غیر حرفه‌ای محسوب می‌شود.

استاد بخش صنایع غذایی دانشگاه شیراز همچنین با اشاره به اهمیت کشک در سلامت افراد، این ماده غذایی را یکی از تولیدات سنتی ایران دانست و تاکید کرد که تحقیقات خوبی در زمینه تولید کشک انجام شده است.

وی در عین حال تصریح کرد: من مخالف این هستم که روی محصولات مختلف غذایی و لبنی ادعاهایی درج شود که بعضاً نه تنها مفید نیست بلکه بسیار خطرناک است؛ اینکه مدعی شویم این محصول در جلوگیری از سرطان یا بهبود فلان بیماری کمک می‌کند، درست نیست.

نیاکوثری با بیان اینکه رسانه‌ها نباید به هر قیمتی تیترهایی را استفاده کننده که هم تولید ملی را با مخاطره مواجه کرده هم به سلامت جامعه زیان می‌رساند، گفت: اینکه تیتر بزنیم "شیر فرادما نه" تا رسانه ما فروش کند، اصولی و حرفه‌ای و انسانی نیست.

این استاد دانشگاه با یادآوری اینکه خانواده‌های ایرانی همواره کشک را به عنوان یکی از مکمل‌ها و دسرهای اصلی تلقی می‌کردند، گفت: امروز هم باید به دنبال راهکارهایی برای عطف توجه به غذاهای کشکی بود.

نیاکوثری اعتقاد دارد که ذائقه را ما می‌سازیم زیرا زمانی همه پنیر لیقوان مصرف می‌کردند و امروز انواع پنیرهای تولید شده توسط شرکت‌های لبنی، جای آن را گرفته است، بنابراین در زمینه کشک و سایر محصولات لبنی هم می‌توان این موضوع را دنبال کرد.

این استاد دانشگاه از اجرای پروژه‌ای با همکاری اتاق بازرگانی فارس خبر داد که براساس آن به شکلی کاملاً علمی، مشکلات شرکت‌های کوچک تولید کننده لبنیات و همچنین لبنیات سنتی، بررسی خواهد شد و گفت: این تحقیقات تا تیرماه یا شهریورماه نهایی می‌شود و اگر امکان اطلاع رسانی بود، نتایج، منتشر خواهد شد.

مصرف لبنیات سنتی را توصیه نمی‌کنم

استاد دانشگاه آزاد سروستان نیز در این خصوص گفت: در ایران ما یک فرهنگ غذایی متنوع داریم و با توجه به آداب، رسوم و آئین‌ها، محل زندگی و … ذائقه‌ها نیز متفاوت است.

دکتر حنانه لشکری اضافه کرد: باید مردم بدانند که آنچه طعم مواد لبنی را تعیین می‌کند، میزان فعالیت میکروبی در ماده غذایی است، طعم تند و تیز و مورد پسند در مواد لبنی تهیه شده به شیوه سنتی، به دلیل افزایش فعالیت میکروبی در یک محیط مغذی است.

او یکی از عوامل تأثیرگذار بر طعم ماده غذایی را میزان چربی موجود در آن دانست و گفت: در مواد لبنی سنتی به دلیل چربی بالا، شاهد طعمی متفاوت هستیم و این طعم را نمی‌توان در مواد لبنی صنعتی دنبال کرد؛ پنیری نظیر لیقوان سنتی، با شیر گوسفندی و چربی بالا تولید می‌شود بنابراین تولید کنندگان صنعتی نمی‌توانند این طعم را ایجاد کنند چون پایه پنیر در این شرکت‌ها، شیر گاو است نه گوسفند.

این متخصص تکنولوژی محصولات لبنی، گفت: در تهیه کشک به شیوه سنتی، این محصول در معرض آفتاب مستقیم قرار می‌گیرد، حال آنکه نور خورشید بخش اعظمی از ویتامین موجود در کشک را از بین خواهد برد. از طرفی آلودگی کپکی مواد لبنی سنتی حدود ۱۰۰ برابر محصولات لبنی صنعتی است.

لشکری گفت: امروز متأسفانه شاهد اثرات سو رسانه روی مواد غذایی به ویژه در صنعت گوشت هستیم، اینگونه القا شده که محصولات سنتی اصیل بوده و محصولات صنعتی با تقلب تولید می‌شود، این موضوع هم به تولید ملی هم به رونق تولید هم به سلامت جامعه زیان زده و خواهد زد.

نیازمند تحقیقات بالینی روی کشک هستیم

معاون پژوهشی دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این نشست گفت: گزارش‌هایی از وجود سم بوتولیسم در کشک سنتی وجود داشته و دارد، علت آن هم آلودگی کشک به اسپورهای باکتری، نگهداری در شرایط نامناسب و نجوشاندن کشک سنتی غیر پاستوریزه، قبل از مصرف است.

دکتر سید محمد مظلومی اضافه کرد: کشک صنعتی به دلیل اسیدیته بالا، امکان رشد باکتری بوتولیسم را نمی‌دهد.

این استاد دانشگاه به تصریح اینکه تحقیقات بسیار کمی در زمینه تأثیر کشک بر روی سلامت انسان و خصوصاً تأثیر بر بهبود پوکی استخوان یا دیگر بیماری‌ها نشده است، گفت: در حوزه تکنولوژی تحقیقات زیادی داریم اما در حوزه بالینی کار زیادی انجام نشده است.

او با بیان اینکه تحقیق بر روی تأثیرات مواد لبنی خصوصاً کشک، یک فکت علمی مناسب محسوب می‌شود، گفت: به حتم کشک و سایر محصولات لبنی به دلیل دارا بودن کلسیم و ویتامین‌های مختلف، بر جلوگیری از استئوپرز (پوکی استخوان) تأثیرگذار است.

این استاد دانشگاه گفت: مصرف ۱۰۰ گرم کشک در روز معادل یک لیوان ۲۴۰ میلی لیتری، شیر یا ماست کلسیم به مصرف کننده می‌رساند.

مظلومی اعتقاد دارد که مصرف کشک به شکل خشک یا مایع، در کسانیکه به ورزش خصوصاً پرورش اندام روی می‌آورند بسیار مفید خواهد بود به طوریکه امروزه یکی از مواد مغذی مورد نظر ورزشکاران، آب پنیر است.

این استاد دانشگاه با تصریح اینکه شخصاً با ایجاد و توسعه کارگاه‌های کوچک تولید محصولات لبنی در شیراز و فارس موافق نبوده است، گفت: به دلایل مختلفی با ایجاد و توسعه این کارگاه‌ها موافقت شد.

مظلومی با تصریح اینکه تمام این کارگاه‌ها را نمی‌توان غیربهداشتی و غیراستاندارد تلقی کرد، گفت: بخشی از این کارگاه‌ها به دلیل بازرسی‌های کمتر و نبود نظارت استاندارد و سازمان‌های نظارتی، دارای مشکلاتی است؛ اما تاکید می‌کنم که همه کارگاه‌ها دارای مشکل نیست.

وحید با اقبالی، دیگر استاد دانشگاه شرکت کننده در این نشست، گفت: یکی از مضرات مصرف مواد لبنی سنتی، احتمال وجود کپک در آنهاست؛ کپک برخلاف بوتولیسم، مسمومیت حاد به دنبال ندارد اما می‌تواند بر ایجاد بیماری‌های خطرناک غیرواگیر تأثیرگذار باشد.

بااقبالی با بیان اینکه پایه اصلی تمام محصولات لبنی شیر است، گفت: شرکت‌های تولید محصولات لبنی به دلیل وجود آزمایشگاه‌های کنترل کیفی بسیار مجهز و پیشرفته، آزمایش‌های سختگیرانه ای را انجام می‌دهند.

این استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه صنایع غذایی تاکید کرد که شرکت‌های تولید کننده محصولات لبنی به هیچ عنوان شیرهای فاقد استانداردهای آزمایشگاهی را قبول نمی‌کنند، گفت: بخش اعظم شیرهایی که توسط این شرکت‌ها پذیرفته نمی‌شود، سراز کارگاه‌های کوچک و محل تولید لبنیات با اصطلاح سنتی در می‌آورند.

به گزارش ایسنا، مدیر کنترل کیفیت شرکت تولیدی رامک نیز در این جلسه تاکید کرد که تولید کشک در این شرکت از ۵۰۰ کیلوگرم به ۲۰ تن افزایش یافته و این میزان هم هنوز جوابگوی نیاز بازار نیست.

محمدصادق عرب اضافه کرد: قطعاً مصرف روزانه ۲۰۰ گرم کشک می‌تواند نیاز بدن یک انسان به کلسیم را تأمین کند و امیدواریم مصرف کشک در جامعه هر روز بیشتر رواج گیرد.

مازندرانی، مدیر اجرایی این شرکت نیز با اشاره به اینکه امروز بخش قابل توجهی از محصولات لبنی تولید شده، صادر می‌شود، گفت: تلاش ما تولید محصولاتی با توجه به نیاز مشتریان بوده است.

مازندرانی با اشاره به تولید ماست سنتی، گفت: شرایط محیط تولید این نوع از ماست، در حد استانداردهای اتاق عمل بوده و به همین دلیل با وجودی که به شکلی کاملاً سنتی ماست تولید می‌شود، ماندگاری بالایی دارد.

به گزارش ایسنا، انسان شناسان عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیت‌های آشپزی، تمایل‌ها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید و تهیه و مصرف غذا و در یک کلام یک مفهوم فرهنگی بزرگ می‌نگرند و به عنوان یک مفهوم فرهنگی بزرگ، غذا را در مواجهه و ارتباط با بسیاری از مفاهیم فرهنگی دیگر می‌بینند.

صاحبنظران اعتقاد دارند که غذا یک فعالیت معنی دار بوده که بر روابط اجتماعی تاکید دارد و اعتقادات پایه‌ای جامعه و سلامت آن را تعیین می‌کند.

به عبارت دیگر همانگونه که سیستم‌های بهداشتی و پزشکی در مقابله با بروز بیماری و ارتقا سلامتی نقش ایفا می‌کنند، عادات تغذیه‌ای نیز نقش اجتماعی اساسی‌تری فراتر از تغذیه‌ی بدن انسان بازی می‌کنند.

لذا توجه به عادات غذایی، انجام تحقیقات پایه در بخش‌های مختلف تکنولوژی و البته بالینی، می‌تواند اثبات کننده فرهنگ غنی تغذیه ایرانی باشد.

انتهای پیام