عباس مجیدی، رئیس انجمن مجسمه‌سازان ایران در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه نگاه ملی به چهره‌های ملی یک ضرورت جدی است، ادامه می‌دهد: ما در تاریخ، مشاهیر زیادی را حوزه‌های مختلف داشته‌ایم که خیلی به آنها توجه نشده است. یکی از شاخصه‌های توجه و گرامی داشتن یاد مشاهیر، ساخت سردیس برای آنها است. سردیس‌ها از جهت ارتباط بصری که با مردم در سطح شهر دارند می‌توانند خیلی جذاب باشند و جامعه با آنها ارتباط برقرار خواهد کرد.

او درباره علت شباهت نداشتن سردیس‌های ساخته شده به چهره اصلی فرد مورد نظر، می‌گوید: گاهی اوقات وقتی قصد ساخت یک سردیس را داریم مبنا را بر اساس شخصیت آن فرد نام‌آور قرار می‌دهیم. در این حالت مجسمه‌ساز بر اساس شاخصه‌های شخصیتی آن فرد اثر خود را خلق می‌کند. ولی زمانی که می‌خواهیم سردیس را با یک تعریف مشخص و بر اساس چهره آن فرد بسازیم. باید اثر خود را به گونه‌ای خلق کنیم که حتماً با چهره اصلی مطابقت داشته باشد و مخاطب بتواند با آن ارتباط برقرار کند.

مجیدی بیان می‌کند، مسئولینی که برای ساخت سردیس از مشاهیر اقدام می‌کنند، عموماً باید از پروسه ساخت آن اطلاعات کافی داشته باشند و بدانند که در ساخت یک سردیس خوب و ماندگار که بحث شباهت‌سازی مطرح است، باید زمان کافی در اختیار مجسمه‌ساز قرار گیرد.

او ادامه می‌دهد: مثلاً اگر بخواهیم یک سردیس برنز بسازیم، پروسه زمانی لازم برای آن یک ماه و نیم تا سه ماه یا حتی بیشتر است ولی این کارها در ایران در یک زمان محدود و با عجله ساخته می‌شوند. از طرفی هم هنرمند با این آگاهی نباید کار را قبول کند. منطقی این است که وقتی کاری با محدودیت زمانی به آنها پیشنهاد می‌شود، آن را انجام ندهد. زیرا انجام نشدن یک پروژه بهتر از این است به درستی انجام نشود و هنرمند را در معرض قضاوت دیگران قرار دهد. گاهی هنرمند بر سر ناچاری یا به دلیل مشکلات شخصی به انجام کار در بازه زمانی محدود تن می‌دهد، ولی به دلیل نداشتن زمان کافی و فشاری که بر او وارد است نمی‌تواند کار خوبی را ارائه دهد.

این مجسمه‌ساز اظهار می‌کند که باید برای ساخت سردیس و یادبود برای مشاهیر، یک برنامه‌ریزی دقیق و مطلوب در نظر گرفته شود، به گونه‌ای که سردیس و یادبود شخصیت‌های بزرگ و ملی ما در زمان حیات آنها ساخته شود که دیگر شاهد این مشکلات نباشیم.

او اضافه می‌کند: چنانچه بزرگان را به هر دلیلی از دست دادیم بهتر است در یک برنامه‌ریزی حساب شده کار ساخت یادبود برای آنها توسط افرادی که توانایی لازم در این عرصه را دارند، انجام شود. ما در سیستمی زندگی می‌کنیم که گاهی بعضی از امور در مسیر درست خود قرار نمی‌گیرد. منطقی‌ترین راه این است که برای هر مسئله از طریق افراد کارشناس و کاربلد آن حوزه ورود کنیم. در چنین حالتی مشکل خاصی به وجود نخواهد آمد.

مجیدی با اعلام اینکه انجمن مجسمه‌سازان می‌تواند افراد توانا و آشنا با حوزه مجسمه‌سازی شهری را برای ساخت سردیس به شهرداری معرفی کند، بیان می‌کند: انجمن مجسمه‌سازان همیشه این آمادگی را داشته و دارد که بتواند افراد توانا در هر حوزه‌ای را با توجه به سابقه کاری‌شان برای پروژه‌های شهری معرفی کند؛ مثلاً گاهی مجسمه‌سازانی هستند که آشنایی جدی با شهر دارند یا اینکه با شخصیت و ویژگی‌های خیلی از مشاهیر آشنا هستند و می‌توانند در ساخت مجسمه آنها به خوبی عمل کنند.

او در پایان درباره جایگاه ایران در ساخت سردیس برای مشاهیر، گفت: در سالیان اخیر اتفاقات خوبی در قالب سمپوزیوم‌های پرتره داشته‌ایم و تهران در این عرصه پیشتاز بوده است. ولی به هر حال باید بدانیم که همه کارها ۱۰۰ درصد آنگونه که انتظار می‌رود، نمی‌تواند نزدیک باشد یا شباهت سازی شود. اما در سال‌های اخیر نسبتاً خوب بوده است.

انتهای پیام