مهین شمسی‌خانی به ایسنا گفت: «اکولوژ» در دنیا و در بین گردشگران عبارتی شناخته شده است که معادل فارسی آن بوم‌گردی، است. متأسفانه چون در آئین‌نامه مرتبط تعریف جامع و دقیقی از بوم‌گردی نشده، برای تمام اقامتگاه‌ها که به شکلی سنتی اداره می‌شوند، مجوز بوم‌گردی صادر می‌شود که گردشگران خارجی را سردرگم کرده است.

او که در قالب یک گروه سه‌نفره اقامتگاه بوم‌گردی «گیله بوم» را در روستای قاسم آباد استان گیلان با تاکید بر توسعه پایدار، حفظ و گسترش زندگی بومی و محافظت از محیط زیست، مدیرت می‌کنند و در کتاب راهنمای سفر «لونلی پلنت» با عنوان اکولوژ معرفی شده‌اند، می‌گوید: کتاب‌های راهنمای سفر با توجه به تعریفی که از اکولوژ وجود دارد به تمام بوم‌گردی‌ها در ایران، عنوان اکولوژ داده‌اند و گردشگران خارجی بوم‌گردی‌های ایران را با این عنوان می‌شناسند، در حالی که اقامتگاه‌های مختلفی به شکل مهمان‌پذیر(guesthouse)، خانه محلی (homestay)و هتل سنتی (traditional hotel) در کشور وجود دارد که همه با عنوان بوم‌گردی معرفی شده‌اند.

این فعال بوم‌گردی گفت: البته بوم‌گردی در جایگاه خود درست است اما به شرط آن‌که مطابق تعریف و استاندارد جهانی، خدمات دهد و فعالیت کند.

به اعتقاد شمسی‌خانی، نبود تعریف درست از بوم‌گردی و استفاده از این عنوان برای تمام اقامتگاه‌هایی که به شیوه‌ای سنتی و بومی مدیریت می‌شوند، یکی از مهم‌ترین مشکلات این بخش است که گردشگران خارجی را هم سردرگم کرده است و استاندارد خدمات‌رسانی در برخی از این اقامتگاه‌ها را زیر سوال برده است.

مازیار آل داود رئیس هیأت مدیره جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بومگردی نیز چندی پیش با انتقاد به نبود ضوابط و تعریف منسجم و مشخص درباره بومگردی، به ایسنا گفته بود: از بین ۱۶۰۰ واحد بوم‌گردی که مجوز گرفتند، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد ضوابط را رعایت نمی‌کنند و بوم‌گردی نیستند.

لیلا اژدری مدیرکل دفتر همکاری و توافق‌های ملی گردشگری هم به تازگی از تشکیل کارگروه ملی بوم‌گردی برای اصلاح برخی ابهام‌ها در ضوابط و آئین‌نامه موجود و هماهنگی با دستگاه‌های مرتبط، خبر داده است.

انتهای پیام