این داستاننویس در گفتوگو با ایسنا، با ارزیابی کیفیت نمایشگاه کتاب تهران اظهار کرد: نمایشگاه کتاب همینقدر که هر سال برگزار میشود، جای شکرش باقی است. در هر صورت به کتاب هنوز توجه میشود. اما مسئله مهم این است که ما چطور مردم را به کتاب نزدیک کنیم. وگرنه میشود در یک سال چندین نمایشگاه کتاب برگزار کرد. ولی وقتی مردم در سبد خانوادهشان چیزی به اسم خرید کتاب ندارند و دنیای مجازی برایشان خیلی مهمتر است، معمولا باید دستاندرکاران نمایشگاه کار خیلی سختتری را پیش رو داشته باشند که به چه وسیله میشود مردم را به کتاب نزدیک کرد. چون رسانههای ملی ما که درباره کتاب یا کتابخوانی تا آن اندازه که ما انتظار داریم کار نمیکنند و درباره کتاب نویسندههای خاص ادبیات نوین ما هم در رسانههای ملی گفتوگو نمیشود.
او افزود: جایی که سالی یک بار میشود هر نویسندهای کتابش را مطرح کند یا درباره آن جلسه نقد و بررسیای برگزار کند، نمایشگاه کتاب است. حال اینکه رویکرد نمایشگاه کتاب نسبت به نویسندگان مستقل چیست از نحوه برگزاری خود نمایشگاه مشخص و مسجل میشود.
آرام با اشاره به تدابیر اندیشیدهشده در نمایشگاه کتاب فرانکفورت، درباره کیفیت نمایشگاه کتاب تهران در مقایسه با نمایشگاههای خارجی بیان کرد: سطح نمایشگاههای کتاب خارجی با نمایشگاه کتاب ما متفاوت است. در حال حاضر یکی از قدرترین نمایشگاههای کتاب در جهان، نمایشگاه فرانکفورت است. در نمایشگاه فرانکفورت تدبیری اتخاذ شده است که زبان همه اقوام با کتابهایشان را به نمایش میگذارند، فارغ از رویکردهای ضد ایدئولوژی و ضد زبان، و هر ناشر میتواند با ایدئولوژی خودش کتابهایی را عرضه کند. در واقع نمایشگاه کتاب فرانکفورت همیشه دارای فضای دموکراسی ادبی بوده و هیچ محدودیتی وجود ندارد که هر نویسنده و ناشری از هر جای جهان بتواند کتابش را آنجا عرضه کند.
این نویسنده همچنین از کتابهایی که از فارسی ترجمه میشوند اما نمیتوانند شناسه اصلی ادبیات ایران باشند گفت و اظهار کرد: رویکردهای دیگری هم در نمایشگاه کتاب فرانکفورت هست که به کشف استعدادهای تازه و کشف بهترین رمان یا مجموعه داستان کوتاه مربوط میشود. این نمایشگاه شانسی برای ترجمه آثار نویسندگان است که متاسفانه در ادبیات معاصر ایران کتابهایی که باید در نمایشگاه ترجمه و عرضه شوند، به ندرت این فرصت را پیدا میکنند.
او سپس ادامه داد: در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شاهد این بودهایم که آثاری از داستانهای ایرانی را ترجمه کردهاند که نتوانسته مخاطب جهانی داشته باشد و این نشان میدهد انتخاب ترجمهها گزینشی است و نویسندگانی که مورد پسند خود ناشر هستند، برای ترجمه انتخاب میشوند، که البته گاهی پذیرفته میشوند و گاهی هم نمیشوند. گاهی آنهایی که ترجمه میشوند، نمیتوانند شناسه اصلی ادبیات ایران باشند؛ برای اینکه هیچ جنبشی را برای خود نویسنده و کتاب ایجاد نمیکنند، در نتیجه کتاب و نویسنده دیده نخواهند شد.
احمد آرام همچنین گفت که «سگی در خانه یک آنارشیست دست دوم» از نشر پیدایش و «غریبه در بخار نمک» و «مردهای که حالش خوب است» هر دو از نشر افق کتابهای او هستند که تجدید چاپشان امسال در نمایشگاه کتاب عرضه میشود.
سی و دومین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران از ۴ تا ۱۴ اردیبهشتماه در مصلای تهران در حال برگزاری است.
انتهای پیام
نظرات