آروین گودرزی در گفت و گو با ایسنا درباره علت شرکت نکردنش در مسابقات دوچرخه سواری جاده قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ بیان کرد: تیم ملی از من خواست در مسابقات جاده قهرمانی آسیا شرکت کنم اما درگیر مسائل شخصی هستم یکی از مسائلم این است که دارم در کانادا ادامه تحصیل می‌دهم و فعلاً برنامه‌ای برای حضور در این مسابقات ندارم.

گودرزی در پاسخ به این پرسش که فکر نمی‌کند نبودنش ممکن است بر روی عملکرد تیم تأثیر بگذارد، تصریح کرد: بالاخره نبود من تأثیر می‌گذارد چون در مسابقات سال گذشته کمک تیم بودم. امسال هم ممکن است نبودنم مقداری کار را برای بقیه رکابزنان سخت کند با این حال رکابزنان با استعدادی در ایران داریم که بالاخره آنها هم احتیاج دارند میدان ببیند و خودشان را نشان دهند همانطور که روزی ما خودمان را نشان دادیم. البته من قصد خداحافظی ندارم اما فکر می‌کنم نبودنم در این مسابقات راه را برای بقیه رکابزنان باز می‌کند و شاید به این شکل برای آنها هم بهتر باشد.

*تیم خوبی در کانادا پیدا کرده‌ام

رکابزن المپیکی ایران در مورد تیم جدیدش نیز گفت: تیم خوبی پیدا کردم و این تیم، بهترین تیم کانادا است. در تمام رده‌های سنی تیم دارد و در مسابقات شرکت می‌کند. امسال با این تیم می‌خواهم در خیلی مسابقات شرکت کنم و فکر می‌کنم بتوانم عملکردم را ارتقا دهم. شرایط رکابزنان را در کانادا دیدم و واقعاً دوچرخه سواران قوی هستند. دوچرخه سواری کانادا برنامه ریزی دقیق را انجام داده و واقعاً سطحشان بالا رفته است. من هم اینجا خیلی از مسائل را می بی نم و یاد می‌گیرم و این به نفع من است.

*بخاطر سربازی نتوانستم با یکی از بهترین تیم‌های دنیا قرارداد ببندم

او در پاسخ به این پرسش که فکر نمی‌کند باید زودتر از این به فکر لژیونر شدن می‌افتاد، تاکید کرد: من از سن پایین‌تر خیلی دوست داشتم لژیونر شوم . وقتی در کمپ سوئیس بودم از تیم BMC پیشنهاد داشتم که یکی از ۱۶ تیم حرفه‌ای دنیا است و شرایط خیلی خوبی را در دنیا داشت. می‌توانستم قرارداد امضا کنم و حرفه‌ای شوم اما باید خدمت سربازی می‌رفتم و همین باعث شد خیلی فرصت‌ها را از دست بدهم. پس از آن هم سنم بالا رفت از طرفی وقتی دیدم پیشگامان تیم خوبی است و به خوبی هم دارد پیشرفت می‌کند به آن تیم پیوستم. با تیم پیشگامان هم خیلی مسابقات رفتیم و عناوین زیادی را کسب کردیم اما در یکی دو سال آخر حضور تیم در مسابقات کمتر شد و شرایط به گونه‌ای شد که دیگر نمی‌شد ادامه داد. خود باشگاه هم به نوعی از ادامه دادن آن شرایط دلسرد شده بود.

او افزود: اصل لژیونر شدن در سن زیر ۲۳ سال است که من آن موقع باید خدمت سربازی می‌رفتم بعد از آن هم پیشگامان بهترین گزینه‌ای بود که من پیش رو داشتم و الان هم ناراضی نیستم که در آن تیم بودم چون خیلی چیزها یاد گرفتم. شاید دو سال اخیر پیشمان باشم که چرا زودتر به دنبال تیم خارجی نرفتم. اما من صبر کردم گفتم شاید شرایط بهتر شود که این اتفاق رخ نداد.

*نبود باشگاه لطمه جبران ناپذیری می‌زند

نایب قهرمان بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ در مورد آینده دوچرخه سواری با توجه به فعال نبودن باشگاه‌ها گفت: نبود باشگاه مسلماً صدمه جبران ناپذیری را به ورزش ما می‌زند. دوچرخه سواری ما احتیاج به مسابقه دارد. الان با توجه به شرایطی که به وجود آمده به نظرم باید مسابقات داخلی به گونه‌ای طراحی شود که احتیاجی به این نباشد که تیم‌ها به خارج از کشور بروند. ما می‌توانیم مسابقات داخلی را با شرایط خوب و حرفه‌ای و با تعداد روزهای بالا برگزار کنیم. مسابقات باید به گونه‌ای باشد که انگیزه را در ورزشکاران ایجاد کند و برایشان جذاب باشد و تمام زندگی ورزشکار آن مسابقه شود همچنین بتواند اسپانسر جذب کند. این مسائل را هم احتیاج به پایه‌ریزی دارد و فکر می‌کنم شرایط کشور در حال حاضر به گونه‌ای نباشد که بتوان آن پایه‌ریزی‌ها را انجام داد. به هر حال با شرایطی که هست می‌توان چند مسابقه داخلی خوب برگزار کرد تا روی عملکرد ورزشکاران تأثیر مثبتی بگذارد.

انتهای پیام

*اگر شرایط مثل دوره قبل باشد دوست ندارم به المپیک بروم

گودرزی در پاسخ به این پرسش که با شرایط فعلی چقدر به حضور در المپیک ۲۰۲۰ خوشبین است، تصریح کرد: لطمه جبران ناپذیر مسابقه نرفتن این است که ما شاید سهمیه المپیک را از دست بدهیم که این اتفاق بدی است. با شرایط فعلی فکر می‌کنم رفتن به المپیک سخت است اگر قرار باشد وضعیت مثل دوره‌های قبل باشد، خودم به شخصه دوست ندارم به المپیک بروم. بلکه دوست دارم در شرایطی بروم که برای بقیه ورزشکاران زنگ تفریح نباشم و آمادگی بالایی داشته باشم. ما باید از دوره قبلی المپیک درس بگیریم و اشتباهات را تکرار نکنیم. من با شرایط فعلی بعید می دانم حتی سهمیه‌ای کسب کنیم و اگر سهمیه‌ای هم به دست آید فکر می‌کنم یکی باشد.

*اگر شرایط برای پراش مهیا بود در قهرمانی آسیا بهتر هم می‌توانست کار کند

او در مورد نتیجه نگرفتن تیم ملی در مسابقات پیست قهرمانی آسیا بیان کرد: شرایط تیم ملی برای قهرمانی آسیا پیست بد نبود، نفرات تیم تقریباً جوان بودند. آقای پراش به نظرم خوب عمل کرد چون زمان چهار کیلومتر تعقیبی تیمی را پایین آورد. با توجه به زمان کمی که در اختیار دشت نشان داد علم این کار را دارد. مسلماً اگر زمان بیشتری در اختیار داشت و اگر شرایط برایش مهیا بود بهتر هم می‌توانست عمل کند. او احتیاج به وقت دارد اما علیرغم اینکه مربی مهم است اما سیستمی که ورزشکار را بالا می‌آورد از مربی هم مهمتر است. اما آن سیستم در ورزش کشور ما نیست. انگیزه تا یک جایی می‌تواند به ورزشکار کمک کند. داشتن عملکرد قوی احتیاج به برنامه ریزی دارد که انجام خود این برنامه ریزی هم به افرادی نیاز دارد که به علم روز آگاه باشند و همچنین سیستم و فدراسیونی که برنامه‌ها را اجرایی کنند. تمام رشته‌های ورزشی ما این مشکل را دارند و فقط در دوچرخه سواری نیست. شاید به همین دلیل است که جایگاه ما در المپیک نسبت به خیلی از کشورها پایین‌تر و کسب مدال المپیکمان هم کمتر است.

*در قهرمانی جاده آسیا شانس مدال تایم تریل تیمی و انفرادی داریم

رکابزن مدال اور ایران در آسیا درپاسخ به این پرسش که ایران شانسی در دوچرخه سواری جاده قهرمانی آسیا دارد یا خیر، تصریح کرد: فکر می‌کنم در قهرمانی جاده آسیا شرایط خیلی هم بد نباشد بالاخره ورزشکارانی داریم که بتوانیم روی تجربه آنها حساب کنیم مثل مهدی سهرابی. در تایم تریل تیمی و انفرادی شانس داریم. در رده زیر ۲۳ سال هم نفرات خوبی داریم اگر برخی مسائل حل شود فکر می‌کنم بتوانند در آن مسابقات کسب مدال کنند.

انتهای پیام