نزهت امیری که از او به عنوان تنها بانوی رهبر ارکستر در ایران یاد می‌شود، در گفت‌وگو با ایسنا با انتقاد از جدول جشنواره موسیقی فجر بیان می‌کند: وقتی به برنامه جشنواره نگاه می‌کنیم می‌بینیم ارکستر ملی ایران و ارکستر سمفونیک تهران هر کدام یک اجرا در تالار وحدت دارند اما چه سالن‌ها و سانس‌هایی به کم‌ارزش‌ترین بخش موسیقایی و علمی که هیچ ربطی به فرهنگ و تمدن ندارد اختصاص پیدا کرده است.
او اضافه می‌کند: متأسفم بعد از این همه سال هنوز یک سالن برای اجرای موسیقی اضافه نشده است. اگر بگویند سالن نداریم که برای چنین گروه‌هایی تکرار بگذاریم. ضرب کنید ببینید چند نفر در سال می‌توانند در یک فضای فرهنگی واکسینه شوند. متأسفم می‌بینم ارکسترهایی که ارزش علمی و فرهنگی بیشتری دارند یک اجرا به آن اختصاص پیدا کرده است.
امیری می‌گوید: برای همه هنرمندان میهنم آرزوی روزهایی را دارم که بتوانیم با تغییرات کمی شاهد تغییرات کیفی باشیم.
احتمال اجرای دوباره با ارکستر ملی ایران
او که چند ماه پیش هدایت ارکستر ملی ایران را به عنوان رهبر مهمان در دست داشت، درباره برنامه سال آینده خود اظهار می‌کند: من همچنان درگیر تدارک هستم و این امید را دارم در بهار سال آینده با ارکستر «سرزمین مادری» یک رپرتوار کلاسیک ایرانی را روی صحنه ببرم. اگر رپرتوارم مشکل پیدا کرد بخشی از آثار کلاسیک اروپایی و غیر ایرانی را هم به آن اضافه کنم.
امیری اضافه کرد: به احتمال زیاد در سال آینده حداقل دو اجرا با ارکستر ملی در برنامه من هست و در این زمینه مذاکراتی انجام شده است.
جدول خالی از اجرای بانوان
جدول اجراهای جشنواره موسیقی فجر خالی از اجرای ویژه بانوان است، این هنرمند در این زمینه می‌گوید: من نگاهی به برنامه جشنواره انداختم و متأسفانه گروه ویژه بانوان در آن حضور ندارد.
او ادامه می‌دهد، حالا که خانم‌ها در خیلی جاها نمی‌توانند حضور داشته باشند بر اساس ظرفیت سالن‌ها و شرکت‌کنندگان، باید درصدی را هم به خانم‌ها اختصاص بدهند.
او سپس از عدالت و دفاع از هویت زنان هنرمند سخن به میان می‌آورد و ادامه می‌دهد: به دلیل اینکه زنان ایرانی با مظلومیت این نابرابری را تحمل کردند و امکانات از آن‌ها دریغ شده است، در نتیجه عقب ماندند. اگر عقب ماندند آیا باید تا ابد عقب بمانند یا اینکه از برنامه‌ای به بهانه‌ای شروع کنیم؟
امیری راهکارش را در این زمینه اینگونه بیان می‌کند: در پایان جشنواره ظرفیت پذیرش سال آینده گروه‌های مختص بانوان که امکان ارائه هنرشان را برای عموم ندارند، اعلام کنند.
این رهبر ارکستر همچنین می‌گوید: من به برگزارکنندگان جشنواره خسته نباشید می‌گویم اما آن‌ها تصمیم‌گیرنده نیستند بلکه مجری هستند؛ البته فکر می‌کنم تصمیم‌گیرندگان خودشان هم از تصمیم‌هایشان شرمنده هستند و دفاع نمی‌کنند.
او ادامه می‌دهد: هنرمندان بین آقایان و بانوان تفاوتی نمی‌بینند. امیدوارم این امکان در سال‌های آینده پیش بیاید و یک بار برای همیشه به این نابرابری‌ها پاسخ مثبت داده شود. من همیشه امیدوارم و تلاش می‌کنم در کنار کسانی باشم که می‌خواهند مؤثر باشند و تغییر ایجاد کنند.
امیری می‌گوید: انتقاد من همیشه با راه‌حل توأم است، من راه‌حلم را گفتم. اگر انجام نشود خواهند دید سال دیگر چه اعتراضات عمیقی پشت این جریان خواهد بود. من متأسفم که پیشگیری و درمان نمی‌کنند تا ماجرا به مرحله بدخیم برسد.
انتهای پیام
نظرات