این نویسنده که با مجموعه داستان «زخم شیر» در بخش مجموعه داستان یازدهمین جایزه ادبی «جلال آل احمد» شایسته تقدیر شده است، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: متاسفانه مشکلی که درباره داستان کوتاه در کشور ما وجود دارد این است که خواننده‌ها بیشتر رغبت‌شان نسبت به خواندن رمان است و از داستان کوتاه کمتر استقبال می‌شود. داستان کوتاه متنی تکنیکی و پیچیده است که ظرافت و ریزه‌کاری زیادی دارد اما رمان چون ولنگار است دست و پای نویسنده را کمتر می‌بندد.

او با بیان این‌که خواننده عام خیلی دنبال تکنیک و ریزه‌کاری نیست افزود: خواننده عام دنبال این است که داستان جذاب و ساده‌ای بخواند، برای همین از داستان کوتاه کمتر استقبال می‌کند و به تبع ناشران هم چون می‌بینند فروش رمان از داستان کوتاه بیشتر است، خیلی به داستان کوتاه اهمیت نمی‌دهند.

صمد طاهری درباره امتیازاتی که جوایزی همانند «جلال» برای نویسندگان دارند، بیان کرد: بزرگ‌ترین حسن این جایزه‌ها این است که کتاب را به مخاطب و جامعه کتاب‌خوان معرفی می‌کنند و همین باعث می‌شود تا کتاب‌های آن نویسنده بیشتر خوانده و حتی تجدید چاپ شود.

او به کتاب دوم خود، «شکار شبانه» اشاره کرد و گفت: این کتاب من در استان فارس جایزه اول را برد اما چون در سطح کشور معرفی نشده بود، چندان دیده نشد. امیدوارم «زخم شیر» دیده شود. این جایزه‌ها در جهت معرفی کتاب‌ها خیلی موثرند. هر سال صدها مجموعه داستان و رمان منتشر می‌شوند اما هیچ خواننده‌ای نمی‌تواند همه این کتاب‌ها را بخواند پس قطعا پیگیر است بداند کدام یک از آن‌ها بهترند تا از بین آن‌ها تعدادی را انتخاب کند و جوایزی همانند «جلال» این راهنمایی را به او می‌کنند. 

این نویسنده سپس در توصیه به جوانانی که به تازگی در مسیر داستان‌نویسی قدم گذاشته‌اند، بیان کرد: در وهله اول، به نظرم نباید خیلی در نوشتن و چاپ کردن داستان‌های‌شان عجله داشته باشند. کسی که به داستان‌نویسی علاقه‌مند است، اگر در ازای هر ۱۰۰ کتابی که می‌خواند، یک داستان بنویسد آن‌وقت موفق‌تر است و این که نباید اصرار داشته باشد داستانی را هم که نوشته به سرعت چاپ کند و باید حتما چند بار آن را بخواند و ویرایش کند و بعد برای چاپ آن اقدام کند. هرچند که کلاس‌های داستان‌نویسی هم می‌تواند موثر باشد تا فن این کار را بیاموزند اما در کل بیشترین چیزی که می‌تواند کمک کند خواندن داستان های خوب است.

طاهری در این زمینه به آنتولوژی‌ها که بهترین داستان‌های کوتاه دنیا را جمع‌آوری کرده‌اند اشاره کرد و از آثاری چون مجموعه «مرگ در جنگل» با ترجمه صفدر تقی‌زاده و «بازآفرینی واقعیت» نوشته محمدعلی سپانلو نام برد.

این نویسنده در پایان گفت: امیدوارم «زخم شیر» خوانده شود. خیلی‌ها از من درباره آن می‌پرسند اما من که نمی‌توانم آن را تعریف کنم و باید علاقه‌مندان خودشان آن را بخوانند تا متوجه شوند که این کتاب چیست. خوانده شدن داستان‌های یک نویسنده باعث می‌شود تا او احساس کند که کارش بیهوده نبوده و مخاطب داشته است.

انتهای پیام