به گزارش ایسنا، فرزان احمدنژاد، مسئول روابط عمومی جامعه باستانشناسی ایران و حوزه باستانشناسی اداره کل میراث فرهنگی استان البرز، در یاددداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: «حدود یک ماه پیش یک قاضی دادگاه عالی نیویورک دستور داد، نقشبرجستهی سر سرباز هخامنشی که تکهای از تختجمشید بوده، به ایران بازگردانده شود. این نقشبرجسته ۲۵۰۰ساله از سربازان هخامنشی که گفته میشود ۸۰ سال است از ایران دزدیده شده، در ماه اکتبر و در حالی که در یک نمایشگاه هنری در نیویورک به فروش گذاشته شده بود، از سوی دفتر دادستان منطقه منهتن نیویورک مصادره شد و سرانجام رئیس جمهور در بازگشت از مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، سردیس سرباز هخامنشی را که به صورت غیرقانونی از ایران خارج شده بود، به ایران بازگرداند.
پس از آن بحثهای مختلفی در باره این اثر مطرح شد، عدهای اعتقاد دارند که سردیس میبایست به تخت جمشید بازگردد و در جای خود نصب شود که در اینباره، رسانهها نوشتند: "براساس اعلام محمدحسن طالبیان، معاون میراثفرهنگی سازمان میراثفرهنگی این نقشبرجسته سردیس (سر سرباز هخامنشی) بهزودی به تخت جمشید برگردانده میشود تا براساس عکسها و اسناد و مدارک موجود در محل اصلی خود دوباره نصب شود. عدهای هم اعتقاد دارند که سردیس سرباز هخامنشی در موزه ملی بماند ."
معتقدم به دلایلی که در ادامه خواهد آمد، اگر سردیس سرباز هخامنشی و نمونههای از این دست در موزه ملی بماند، به مراتب بهتر از این است که به مکان اصلی بازگردد.
در گام نخست باید به این موضوع توجه داشت که موزه ملی ایران ویترین یک میلیون سال تحول تاریخی و فرهنگی این سرزمین است و بدون تردید، یکی از موزههای پر رفت و آمد، بویژه برای گردشگران خارجی است. نمایش چنین اثری در موزه ملی، ویترین موزههای ایران که طی یک مسیر سخت قضایی و پیگیریهای حقوقی به دست آمده است، در موزه ملی و با معرفی این روند، بیشتر تأثیر گذار خواهد بود ، یا بازگرداندن آن به تخت جمشید و نصب در محل اصلی ؟
حقیقت این است که اگر تندیس کهنه سرباز در موزه ملی باشد، تا ابد داستان احقاق حق ایران، تلاش دایم و موفقیت ایران برای بازگرداندن این آثار به تاراج رفته، همیشه جلو چشمان مخاطبان داخلی و خارجی است اما اگر به تختجمشید برده و در جای خود نصب شود، بین آن همه سرباز گارد جاویدان هخامنشی نه تنها خود محو میشود، بلکه تلاشهای بیوقفه دولتمردان و موفقیتهای آنها نیز در این روزگار که بدخواهان تبلیغات منفی بسیاری درباره حفاظت نکردن از میراث گذشته را در بوق و کرنا کردهاند، محو خواهد کرد.
همچنین نباید از این موضوع گذشت که وجود این سردیس سرباز هخامنشی تخت جمشید در موزه ملی به سناریو دو جانبهای بین تخت جمشید و موزه ملی میتواند منجر شود؛ به این صورت که بازدید کننده کهنه سرباز در موزه ملی کنجکاو مکان آن در تخت جمشید باشد و در بازدید از تختجمشید، محل آنرا جستجو کند و بازدید کننده از تخت جمشید، با جای خالی سردیس سرباز کنجکاو شود که آنرا در موزه ملی ببیند.
بنابراین از دکتر مونسان، معاون رییس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، تقاضا دارم که در صورت صلاحدید، دستور فرمایند دربارهی این پیشنهاد کارگروهی تشکیل شود، همچنین ازمدیر کل موزه ملی تقاضا دارم که از آثار تاریخی که در پیگیریهای حقوقی بازگردانده شده است، همچون آثار خوروین، آثاری که از ایتالیا و مؤسسه شرق شناسی شیکاگو تحویل گرفته شده است، در موزه ملی با فرایندی که مشخص باشد، به نمایش گذاشته شوند.»
انتهای پیام
نظرات