به گزارش ایسنا، ۵۶۰ شیء باستانی و تاریخی در ۳۳۱ ردیف از موزه درنتس شهر آسن در هلند در سه گالری «باستان‌شناسی از دوره پارینه سنگی میانه تا اوایل قرون وسطی (۸۰۰ – ۴۵۰۰ میلادی)»، «سفال» و «تابلوهای نقاشی (قرون ۱۹ –۲۰ میلادی)» به نمایش درآمده‌اند، در این میان هلندی‌ها و حتی موزه ملی ایران سوپرایزهایی را برای بازدیدکنندگان این نمایشگاه ۶ ماه در نظر گرفته‌اند.

علاوه بر پنج تابلوی بازسازی شده از دوره نئاندرتال تا همین چند سده پیش در هلند که توسط هنرمندان هلندی با موضوعات مختلف در دو گالری نخست نصب شده است، برخی آثار انتخاب شده برای نمایش در این نمایشگاه شاخصه‌های متفاوتی دارند که آن‌ها را از دیگر آثار نمایش داده شده متمایز می‌کند.

این نقاشی را هنوز هلندی‌ها هم ندیده‌اند

نخستین نقاشی قرار گرفته در بخش دوم گالری سوم یعنی گالری نقاشی‌های سده ۱۹ و ۲۰، تابلویی نصب شده که با نام «چشم‌انداز خانه روستایی در درنته ۱۸۹۴» معرفی شده است.

این تابلو را مسئولان موزه درنتس با حمایت «ینکگیرولوتریج» سال گذشته از نهاد دیگری خریداری کرده‌اند، اما تا قبل از انتقال آن به ایران، در هیچ کدام از تالارها یا نمایشگاه‌های هلند نمایش داده نشده بود.

«سیمون مولین» این پرده نقاشی بسیار مدرن را در سال ۱۸۹۴ ، یعنی ۱۲۴ سال پیش به تصویر کشیده است. تصویری از مناظر درنته که در آن یک زن روستایی با فرزندی در آغوش، میان گوسفندان و یک خانه‌ی روستایی دیده می‌شود با به کارگیری خطوط کناری تیره و همچنین حدفاصل‌هایی بین رنگ‌ها و استفاده از یک طیف محدود رنگی، ناگهان این اثر به یک سبک نقاشی مدرن ساده تبدیل می‌شود.

میهمان ایرانی در بین ۵۶۰ اثر هلندی

تابلو «بر دروازه ابدیت» را می‌توان میهمان ۵۶۰ شیء تاریخی – باستانی هلندی در موزه ملی ایران محسوب کرد.

این تابلو به دلیل موضوعیت آن با هلند، از مخزن موزه هنرهای معاصر برای نمایش در این نمایشگاه امانت گرفته شده است.

«چشم‌اندازهای روستایی درنته یک تصویر معمولی برای نقاشان بود که آن‌ها برای به تصویر کشیدن‌شان به درنته و آسن می‌رفتند، اما در مدت زمان حضور ون‌گوک در این شهر که در نامه‌ای به برادرش گفته بود «بالاخره شهر مورد علاقه و محل زندگی خود را پیدا کردم» اما اغلب تصاویری که ون‌گوک در این منطقه می‌کشید برخلاف دیگر نقاشان بود.

یکی از تابلوهای معروف او را که هفت نسخه از ان تهیه شده، تابلوی معروف «بر دروازه ابدیت» است که وی از کارگران معدن زغال سنگ طراحی کرده بود، این اثر ۱۳۶ ساله از این نظر منحصر به فرد است که طرحی از یک کهنه سرباز بازنشسته در نوانخانه است که هفت نسخه طرح سنگی از آن تهیه می‌کنند.

«لیتوگراف با استفاده از جوهر سیاهِ مداد شمعی، قلم و جوهر انتقالی چاپ شده است. این اثر براساس یک طرح مدادی به نام «فرسوده» از سری طرح‌های ون‌گوگ از فردی بازنشسته و کهنه سرباز به نام  «آدریانوس یاکوبوس سویدرلاند» در نوانخانه‌ای محلی در لاهه در سال ۱۸۸۲ است.

او برای ترسیم «فرسوده» از یکشنبه دربیمارستان چلسی اثر «هوبرت ون هرکومر» الهام گرفته بود.

این اثر توسط فرح پهلوی خریداری و در موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شود، وجه تمایز این نسخه به شش نسخه دیگر نیز در آن است که در این نسخه با دست‌خط ون‌گوگ زیر اثر عنوان تابلو «بر دروازه ابدیت» به چشم می‌خورد.

مومیایی ۲۳۰۰ ساله، قدیمی‌ترین اثر هلندی‌ها در ایران

هنوز بخشی از سبیل‌ و ریش مرد ۴۵ ساله مومیایی شده بر بدن او به چشم می‌خورد. این مرد اکسلورموند (مومیایی طبیعی) از دوره آهن است.

«در زمان کاوش‌ها تعدادی مومیایی طبیعی انسان در باتلاق‌ها پیده شده بودند که بهترین نمونه‌ی آن‌ها مرد اکسلورموند است. این مرد بین سال‌های ۴۳۰ تا ۲۰۵ پیش از میلاد زندگی می‌کرده و جسد وی در سال ۱۹۱۴ میلادی (۱۲۹۳ خورشیدی) در باتلاقی نزدیک اکسلورموند کشف شد.

با توجه به این که در زمان کشف هنوز شیوه‌های امروزیِ حفاظت ابداع نشده بود، برای حفظ جسد مومیایی آن را خشک کردند. در نتیجه شکل ظاهری جسد با زمان کشف آن تفاوتِ بسیاری دارد. در مجموع جسد کامل است و تنها ساعد و دست چپ، انگشتان، زانو و پای راست آن از بین رفته است. با توجه به سبیل و احتمالا ریش می‌توان نتیجه گرفت که جسد مربوط به مردی است که براساس ویژگی‌های استخوانی کمتر از ۴۵ سال سن داشته است.»

تبردستی وسیله‌ی کابردی انسان‌های اولیه

عنوان نخستین اثر به نمایش درآمده در بخش نخست نمایشگاه یعنی پارینه سنگی را «تبردستی» ثبت کرده‌اند، اثری که شباهت زیادی به سنگ‌های شهابی دارد. این اثر در محوطه‌ی نزدیک «بِیست» توسط باستان‌شناسان هلندی کشف شده است. قدمت آن را دوره پارینه سنگی میانی یعنی حدود ۵۰ هزار سال پیش می‌دانند.

هزینه دیدن نمایشگاه «باستان‌شناسی و هنر سرزمین هلند به روایت موزه درنتس» در گالری نمایشگاه‌های موزه ملی ایران، پنج هزار تومان است. اما به دلیل حساسیت آثار به نمایش درآمده به خصوص در گالری نقاشی‌های قرن ۱۹ و ۲۰، نیاز آن‌ها به استراحت، نظافت و تامین امنیت کافی برای نمایش آثار، این نمایشگاه روزهای دوشنبه تعطیل است.

انتهای پیام