به گزارش ایسنا، اینترنت شبانه رسمی است که از چندی قبل توسط اپراتورها به راه افتاد. یک اپراتور ممکن است حجمی از اینترنت روزانه را با دریافت مبلغی ارائه و حجمی را هم به اینترنت شبانه اختصاص دهد و اپراتور دیگری ممکن است اینترنت حجمی روزانه و شبانه را در بسته‌های اینترنت خود برای انتخاب کاربر به فروش بگذارد. با وجود این، در حالی که برخی از کاربران شب‌زنده‌دار ممکن است از اینترنت شبانه راضی باشند، برخی دیگر هم از حجم‌های شبانه‌ای که استفاده نمی‌شود، شکایت دارند.

اینترنت شبانه درواقع برای ساعات کم‌مصرف از طرف اپراتورها قرار داده می‌شود و هرچند ممکن است ارائه اینترنت در این ساعات، اعتراض برخی کاربران را موجب شود، اما ساعات کم‌مصرف توسط رگولاتوری تعیین‌ می‌شود. ساعات کم‌مصرفی که در مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات آمده، از ساعت ۲۴ تا ۶ برای صوت و ۲ تا ۸ برای دیتاست. البته شاید برخی از کاربران اعتراض داشته باشند که در این ساعات استفاده‌ی زیادی از اینترنت ندارند، ولی در مقابل برخی هستند که اتفاقا در این ساعت از شبانه‌روز به اینترنت نیاز دارند؛ مانند کسانی که ساعات کاری‌شان شیفت شب است.

اما به نظر می‌رسد این اینترنت شبانه در حال حاضر موجب نارضایتی کاربرانی شده که پیش از این حجمی از اینترنت را با پرداخت مبلغی دریافت می‌کردند اما اکنون حجم اختصاص‌یافته با همین مبلغ بین شب و روز تقسیم شده و گویی اینترنت روزانه سهم خود را با اینترنت شبانه به اشتراک گذاشته است یا مبلغی که برای بسته‌های اینترنتی دریافت می‌شد، با اضافه شدن اینترنت شبانه به این بسته‌های اینترنتی افزایش یافته است.

این موضوع و نارضایتی کاربران موجب واکنش وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات شد و محمدجواد آذری جهرمی چندی پیش با اشاره به موضوع ارائه اینترنت ترکیبی شب و روز، اظهار کرده بود که ارائه‌ بسته‌های ترکیبی شبانه و روزانه توسط اپراتورها ممنوع شده و دیگر نباید ارائه شوند. هرچند نسترن محسنی - معاون بررسی‌های فنی و صدور پروانه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی- در این باره گفته بود: فروش بسته به این صورت که بخشی از حجم مخصوص شب و بخشی از آن مخصوص روز باشد، خلاف مقررات نیست بلکه باید میزان تعرفه در تمام شبانه‌روز به یک میزان باشد.

در عین حال، یکی دیگر از مواردی که از طرف مسوولان مورد توجه قرار گرفته، این است که با بسته‌های اینترنت‌ که حجمی را به ساعات کم‌مصرف اختصاص می‌دهند (همان ساعاتی از شب تا بامداد)، برخی از کاربران برای اینکه بتوانند از این حجم اینترنت خود استفاده کنند، به سمت شب‌زنده‌داری روی آورده‌اند که از طرفی بتوانند در ساعاتی از شبانه‌روز که اپراتورها ترافیک کاربر کمتری دارند، با سرعت قابل قبولی به فعالیت اینترنتی خود بپردازند و از طرف دیگر، از حجمی که بهشان اختصاص یافته بهره‌مند شود.

اگرچه باید توجه داشت اپراتورها با ادعایی که دارند، در تلاش برای جلب رضایت مخاطب، به بسته‌های اینترنتی خود، حجم شبانه اضافه کرده‌اند، اما در مقابل درخواست‌ها برای اینترنت شبانه، برخی از کاربران هم هستند که شاید واقعا هیچ استفاده‌ای از این اینترنت شبانه نداشته باشند؛ بنابراین منطقی است که این کاربران تصور کنند هزینه‌ای که برای بسته اینترنت می‌پردازند، اگر تنها صرف اینترنت روزانه شود، برای آن‌ها فایده دارد و در غیر این صورت، بخشی از این هزینه که به اینترنت شبانه برای آن‌ها اختصاص یافته، هیچ استفاده‌ای برایشان نداشته است.

با توجه به این‌که اینترنت شبانه برای برخی از کاربران واقعا مزایایی هم دارد، شاید بد نباشد اپراتورها این حق انتخاب را به کاربران بدهند که از بین اینترنت شبانه‌روزی، ترکیب اینترنت روزانه و شبانه یا حتی اینترنت مجزا برای شب و روز، یک مورد را انتخاب کنند تا این کشمکش درباره اینترنت شبانه هم تمام شود.

انتهای پیام