به گزارش ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی آورده است، برخی بر این باورند پیشنهاد روسیه برای برگزاری کنفرانس صلح افغانستان در چهارم سپتامبر (۱۳ شهریور) در مسکو دست‌کم نشانه مثبتی است.
این در حالی است که طالبان نسبت به سال‌های اخیر در میدان نبرد خصمانه‌تر رفتار کرده و جراحات و قربانیان بسیاری در کابل و شهرهای دیگری بر جای گذاشته است.
اما ممکن است این حرکت پیش از اینکه شروع شود، گیر کند و مسدود شود، دولت افغانستان اعلام کرده است که شرکت نخواهد کرد، زیرا دولت به دلیل وجود اختلاف نظرهایی ناشی از اختلافات شخصی و رقابت‌های قومیتی، نمی‌تواند بر یک استراتژی پیوسته توافق کند، همچنین دولت می‌خواهد که در درجه اول طالبان با مذاکرات با کابل توافق کند اما شورشیان طالبان بارها این درخواست را رد کرده و به جای آن خواستار مذاکرات مستقیم با آمریکا هستند.
آمریکا نیز به نظر می‌رسد از سال‌ها حضور خود در افغانستان خشنود نیست و حتی تلاش می‌کند یک استراتژی خروج منطقی بعد از سال‌ها وقت تلف کردن پیدا کند.
اما در میدان نبرد در افغانستان بدبینی‌ها افزایش یافته است. هیچ‌گونه امیدی برای پیشرفت سریع در رفع خشونت‌ها و فسادها که در زندگی روزانه کاملا مشهود است، وجود ندارد.
در این میان پاکستان، ایران، روسیه و چین نفوذ رو به رشدی حتی از آمریکا که میلیاردها دلار سالانه در حمایت از نیروهای ملی افغانستان صرف کرده است، دارند. بر همین اساس متخصصان اعلام می‌کنند جاده صلح در این کشور فقیر با ۳۲ میلیون جمعیت همانند راه رفتن در میدان مین است.
مایکل کوگلمن، معاون رئیس برنامه آسیا در مرکز ویلسون آمریکا اعلام کرد: شرایط در افغانستان در حال انفجار است. در این کشور تنها آمریکا و روسیه در رقابت با یکدیگر به سر نمی‌برند بلکه چین، ایران و پاکستان نیز حضور دارند و هیچ یک از این کشورها روابط خوبی با آمریکا ندارند.
برهمین اساس شرایط در افغانستان در حالت انفجار قرار دارد. پاکستان که به عنوان کلید برقراری صلح در افغانستان دیده می‌شود صاحب نخست وزیر جدیدی شده است که می‌گوید آماده است به عنوان یک شریک در برقراری صلح با واشنگتن همکاری کند.
همچنین هیچ‌گونه نشانه‌ای وجود ندارد که از طالبان افغانستان که در بین افغانستان و پاکستان در حال رفت‌وآمد است، خواسته شود این کشور را ترک کند.
عمران خان، نخست وزیر پاکستان سریعا حمله خمپاره‌ای روز سه‌شنبه را در کابل محکوم و مرتکبان آن را به داشتن "تفکرات بزدلانه" متهم کرد.
هنوز روابط پاکستان و آمریکا دچار تنش است. به گونه‌ای که حتی یک تلفن ساده از سوی وزیر امور خارجه آمریکا به عمران خان در روز پنجشنبه به یک مقابله و مواجهه تبدیل شد و هر دو کشور نسبت به محتوای این مکالمه تلفنی اختلاف نظر داشتند. مایک پامپئو اعلام کرد پاکستان باید یک تصمیم قاطعانه در مواجهه با همه تروریست‌ها که در پاکستان فعال هستند بگیرد و نقش حیاتی خود را در ارتقای پروسه صلح در افغانستان به کار گیرد.
اما همسایگان افغانستان در مقایسه با قدرت‌های جهان فقط بخشی از مشکل برقراری صلح در افغانستان هستند.
برخی از تحلیلگران بر این باورند که فساد و شکاف‌های موجود در دولت افغانستان و تعمیق اختلافات قومیتی بخش عمده چالش پیش روی برقراری صلح در افغانستان به شمار می‌روند.
سازمان غیردولتی شفافیت بین‌الملل سال گذشته میلادی افغانستان را در میان ۱۸۰ کشور در رده ۱۷۷ تنها بعد از سوریه، سودان جنوبی و سومالی بدترین کشور اعلام کرده است.
همچنین از وقتی که دولت آمریکا دولت وحدت ملی افغانستان را ایجاد کرد اختلاف نظرهای قومیتی در افغانستان تعمیق شده است.
هارون میر، تحلیلگر سیاسی در مصاحبه اخیرش در افغانستان اعلام کرد: در حال حاضر دولت به شدت دچار شکاف‌های قومیتی شده است و خروج نیروهای بین‌المللی باعث می‌شود یک گروه قومی در مقابل گروه دیگر قرار گیرد.
کوگلمن ادامه داد: هر یک از گروه‌های مخالف در دولت تلاش خواهند کرد کنترل را به دست آورند و کابل نابود خواهد شد. در واقع درگیری‌های قومیتی کابل را نابود خواهد کرد. رقابت‌های داخلی در دولت افغانستان باعث شده است هرگونه پیشرفت در استراتژی مقابله با شورش را غیرممکن کند.
وی ادامه داد: مادامی که دولت افغانستان با اختلاف نظرها و اختلافات شخصی دست و پنجه نرم می‌کند با وجود کمک‌های قابل توجه کشورهای دیگر از جمله آمریکا و شرکای مهم نمی‌تواند اقدام موثری در استراتژی مقابله با شورش بردارد.
اما برای آمریکا بدترین اتفاق از دست رفتن جان صدها نفر از سربازانش در افغانستان و هزینه میلیاردها دلار در این درگیری است. کشورهای غربی که به افغانستان آمده‌اند در راه‌های خسته کننده‌ای گیر افتاده‌اند. در این میان تئوری‌های عجیب و غریبی درباره حضور نیروهای غربی در افغانستان وجود دارد.
یکی از این سناریوها و تئوری‌ها این است که واشنگتن به طور محرمانه به طالبان کمک می‌کند تا بتواند خشونت‌ها را رقم بزند تا بهانه‌ای باشد تا از سربازانش در افغانستان برای مقابله با ایران، روسیه و چین استفاده کند.
همچنین طالبان در حالی که حملات خود را افزایش داده است به ازبکستان و اندونزی برای دیدار با وزرای خارجه سفر کرده است. همچنین آنها اعلام کرده‌اند که به چین و پاکستان پیش از کنفرانس مسکو در ماه آینده میلادی سفر خواهند کرد.
همچنین طالبان در طول این ماه میلادی در میدان نبرد حملات شدیدی در غزنی انجام داده اند. اما تحلیلگران بر این باورند کنترل و نفوذ طالبان تنها محدود به مناطق روستایی بوده و آنها پتانسیل کنترل و اختیار شهری در افغانستان را ندارند. آنها نیز دچار اختلاف نظرهایی شده‌اند. در واقع تنها آنها می‌خواهند نشان دهند پیش از اینکه وارد مذاکرات صلح شوند از نظر نظامی قوی هستند.
برایان گلین ویلیامز، استاد دانشگاه تاریخ اسلامی در دانشگاه ماساچوست اعلام کرد: نشست سپتامبر در مسکو به طور بالقوه و شگفت انگیزی یک روند تاریخی و مهم خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات