عبدالله احمدیقلعه در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: تفکیک دانشآموزان به نابغه و بیاستعداد، لطمات جبرانناپزیری در رشد و شکلگیری هویت آنها دارد. این در حالی است که متاسفانه طی سالهای اخیر یکی از چندین ماراتن نفسگیر تحصیلی کشور، آزمونهای غیراستاندارد و معیوب مدارس تیزهوشان (استعدادهای درخشان- سمپاد) و نمونه دولتی است که تبدیل به یکی از معیارها و ملاکهای سرآمدی و کارآمدی دانشآموزان و خانوادهها شده است.
این روانشناس ادامه داد: متاسفانه آزمونهایی از این دست، تربیت و آموزش مهارتهای زندگی به فرزندان را به صورت کاملا جدی به حاشیه رانده است و با سیاستگذاریهای نادرست آموزشی و تربیتی، هجمه همه جانبه عاطفی، احساسی و هیجانی از سوی خانوادهها شدت و قدرت بیشتری گرفته است.
وی افزود: در چنین شرایطی، دانشآموزان به جای رشد و پرورش مهارتهای اجتماعی درگیر کلاسهای خصوصی، نیمهخصوصی و مهارتهای تستزنی میشوند؛ در حالی که پدرها و مادرها، معلمان و مربیان باید توجه داشته باشند که انگیزه تحصیلی یکی از مهمترین فاکتورهای علاقهمندی به آموزش و پیشرفت تحصیلی است.
احمدیقلعه تصریح کرد: دانشآموزان با توجه با ساختارهای نوپای شخصیتی در مواجهه با اولین شکستهای زندگی در قالب آزمون استعدادهای درخشان، مدارس نمونه دولتی و مدارس غیر انتفاعی صدمات و آسیبهای جدی میبینند و زمینه برای احساس خودکمتربینی، بیانگیزگی تحصیلی، ترسها و استرسهای گوناگون فراهم میشود.
این روانشناس تاکید کرد: همواره باید در برنامهریزی درسی توان و ظرفیت کودکان و نوجونان از سوی خانوادهها و مدارس در نظر گرفته شود. در این راستا بهتر است که با رودررو کردن دانشآموزان با تکالیف و مسولیتهایی که خارج از حد و اندازه فرزندانمان است، هویت شکست و ناتوانپنداری را در آیندهسازان کشورمان شکل ندهیم.
انتهای پیام
نظرات