این کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت و گویی با ایسنا بیان کرد: درنظر دارم «بنگاه تئاترال» را از 12 بهمن ماه در سالن «شهرزاد» اجرا کنم و تا اواخر اسفند روی صحنه خواهد بود، این در حالی است که تابستان امسال همین نمایش را با قول و وعده حمایت مدیران در تالار سنگلج که تعداد صندلی‌های کمتری نسبت به برخی دیگر از سالن‌ها دارد بردم ولی هنوز آن وعده‌ها عملی نشده است.

او گفت: در حال حاضر مهم‌ترین حرف من این است که تکلیفم با قول‌هایی که مدیران داده‌اند و وعده‌ای که من برای پرداخت دستمزد بازیگرانم داده‌ام چه می‌شود؟ چون بنا به تقاضای دوستان این نمایش را به تالار «سنگلج» بردم تا آنجا رونق بگیرد که طبق گفته مدیرش مدت‌ها بود که این تالار اینقدر مخاطب نداشت، اما در آخر چه شد؟ وعده‌هایی که برای حمایت از اجرای این نمایش در سنگلج گرفته بودم به نتیجه نرسیده است.

مرزبان با بیان اینکه «نمی‌دانم چرا یک تئاتری باید همیشه دغدغه نان خود را داشته باشد» ادامه داد: به یاد نمی‌آورم نمایشی را به صحنه برده باشم و مشکل مالی نداشته باشد. البته در همین کار اخیر هم با فروش خوبی داشتم و کمک مالی اندکی هم از مرکز دریافت کردم. همچنین صحبت هایی با معاون هنری (علی مرادخانی) داشتم و او هم با حسن نیت قول‌هایی داد تا مشکلاتم برطرف شود، اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است و آنچه پیش از این دریافت کردم فقط برای دکور خرج شد و الان می‌گویم ای کاش این قول‌ها را به من نمی‌دادند.

کارگردان نمایش «لبخند با شکوه آقای گیل» با تاکید براینکه قصد گله ندارد، گفت: نمی دانم با قول‌هایی که به گروهم داده‌ام باید چه کنم و چون نمی‌توانم زیر قولم بزنم باید پول قرض کنم و همین می‌شود که با خود فکر می کنم در این اوضاع بیخودی به خودمان فشار می‌آوریم. در تمام این سال‌ها در هر دولتی وزیری آمده و گفته که اوضاع درست خواهد شد پس کِی؟

اوافزود: همیشه این درد من بوده که بالاخره دولت چه زمانی می‌خواهد به صرافت این بیفتد که هنرِ راستین تئاتر را که در هیچ کجای دنیا بدون کمک مستقیم دولت امکان اجرا ندارد، حمایت کند؟ در لندن هر شب صدها نمایش روی صحنه می‌رود و اگرچه بسیاری از آن‌ها اسم تئاتر ندارند، اما هر کدام طرفدارانی دارند که از 6 ماه قبل بلیت را رزرو می‌کنند و در همین حال در تئاتر ملی لندن آثاری از هنرمندان و نویسندگان بنام اجرا می شود که با کمک مستقیم دولت است ولی در ایران شرایط این طور نیست و با این وضعیت بهتر است اگر تئاتر نمی‌خواهند، رسما بگویند نمی‌خواهیم. ما که با کسی دعوا نداریم.

مرزبان افزود: بچه‌های تئاتر اهل شلوغ‌ کردن نیستند اما اگر مسئولان می‌خواهند هنر تئاتر در ایران اجرا شود باید حمایت کنند.

وی همچنین از شیوه حمایتی برای گروه‌های نمایشی هم انتقاد کرد و گفت: گاهی از آثاری که ارزش زیادی ندارند چند برابر یک اثر دیگر حمایت می‌شود و نمی‌دانم چرا باید نمایشی که روزانه بلیت زیادی نمی‌فروشد مورد حمایت قرار گیرد؟هرچند ناحقی هم نمی‌کنم  و می‌دانم که اگر مرکزهنرهای نمایشی پولی داشته باشد در اختیار گروه‌ها می‌گذارد اما متاسفانه به آنها هم چیزی داده نمی‌شود.

انتهای پیام