سهیل دانش که این روزها با نمایش «الیورتوئیست» که در تالار وحدت به صحنه رفته است همکاری دارد،درباره همکاری‌اش با این پروژه به ایسنا گفت:کار اصلی من طراحی هنری برای فیلم‌ها و مجموعه‌هاست و پیش از این هم با افرادی چون ابراهیم حاتمی کیا در فیلم‌های" بادیگارد" و" به وقت شام" در این زمینه همکاری داشته‌ام اما وقتی حسین پارسایی (کارگردان) پیشنهاد طراحی صحنه این کار را هم به من داد، باید صادقانه بگویم با ترس آن را پذیرفتم اما خوشبختانه با همه سختی‌ها و زمان کمی که پیش رویمان بود، توانستیم از عهده آن بر بیاییم و بازخوردهای خوبی هم بگیریم.

او با بیان اینکه زمانی که مشغول به کار شدم قرار بود طراحی‌هایی در سمت مدیر هنری برای موزیکال «الیور» داشته باشم که حس و حال کار را نمایش بدهد اما پس از مدتی طراحی صحنه آن هم به من محول شد، عنوان کرد: طراحی صحنه این نمایش بسیار سنگین بود و تنها یک ماه برای اجرای آن وقت داشتیم و نکته مهم‌تر هم این بود که باید همزمان هم از امکانات صحنه تالار وحدت استفاده می‌کردیم و هم به نوعی در یک زمان محدود دکورها ساخته می‌شد که در برنامه‌های دیگری که در این تالار در روزهای نمایش برگزار می‌شد، اختلالی ایجاد نکند که این موضوع کار را بسیار سخت‌تر می‌کرد.

سهیل دانش که دانش آموخته گرافیک است و فعالیتش را با طراحی داستان‌های مصور و بازی‌های رایانه‌ای ادامه داده است، درباره نحوه کارش توضیح داد: برای طراحی فضاهای نمایش «الیورتوئیست» مانند کارهای قبلی‌ام از نقاشی و کانسپت‌های اولیه شروع کردم تا حس و حال صحنه را در بیاورم و بعد سراغ نقشه‌ها و بعد جزییات ساخت دکورها رفتم.

او درباره تعداد و چگونگی دکورهای این نمایش بزرگ گفت: در موزیکال «الیور» 6 دکور داریم که از این تعداد تنها یکی از آنها که دکور شهر است، ثابت و بقیه آنها دکورهایی هستند که در طول کار جا به جا می‌شوند.

دانش  با اشاره به زمان محدود سه روزه‌ای که  برای نصب تمامی دکورها داشته‌اند درباره سختی‌های این بخش عنوان کرد: دکور شهر در بخش طراحی به دلیل فضای کمی که در صحنه داشتیم، سخت‌ترین دکور بود اما با استفاده از توهم پرسپکتیو و همچنین نورپردازی بسیار خوبی که انجام گرفت، توانستیم بهترین اجرا را از این دکور بگیریم و به نوعی می‌توانم بگویم نورپردازی، دکور را زنده کرد.

طراح هنری نمایش موزیکال «الیور» با فوق العاده خواندن طراحی صحنه نسخه سینمایی «الیور تویست» گفت: با اینکه برای این رمان بزرگ طراحی‌های صحنه فوق العاده‌ای در کارهای مختلف سینمایی انجام گرفته بود اما من ترجیح دادم تا بدون مراجعه به آنها از طراحی‌های شخصی خودم استفاده کنم تا جایی که می‌توانم بگویم طراحی‌ها کاملا اورژینال هستند و اگر هم تاثیر و شباهتی در این فضاسازی‌ها احساس می‌شود نه از نسخه‌های سینمایی که دیده‌ام بلکه از خود رمان چارلز دیکنز است که در ده سالگی آن را خواندم و هنوز هم برای من جذابیت خودش را حفظ کرده است.

او که هفت سال مدیر هنری و طراح بازی رایانه‌ای «گرشاسب» بوده درباره نحوه تاثیرگذاری چنین تجربه‌ای در کار طراحی صحنه عنوان کرد: بدون شک طراحی‌های رایانهای که انجام دادم بی‌تاثیر در نحوه کار امروز نبوده است، چون همیشه از تصویر سازی و کانسپت کارم را شروع می‌کنم و جالب‌ترین بخش کار هم برای من اجرای جزییات نقاشی‌هایم در طراحی صحنه‌ها بوده و اینکه به طور مثال اگر پارچه‌ای را در نقاشی‌هایم دارم حتما آن را در صحنه هم داشته باشم و اگر طنابی در آن کشیده‌ام، آن را هم به واقعیت در کار تبدیل کنم،کاری که در موزیکال «الیورتویست» هم به آن پایبند بودم و خوشبختانه نتیجه خوبی از آن گرفتم.

سهیل دانش در پایان این گفت‌وگو از همکاری صمیمانه محمد پناهی و گروه همکارانش در ساخت دکور تشکر کرد.

انتهای پیام