محمد قاصد اشرفی در پی برخی خبرها مبنی بر برداشتن تابلوهای سینماهای لالهزار در گفتوگویی با ایسنا با اشاره به اینکه حدود ۶۰، ۷۰ سال است که از ساخت سینماهای خیابان لاله زار میگذرد به ایسنا گفت: تا سال ۶۹ همه هزینههای سینما به صورت تجاری پرداخت میشد و سینما هم کاربری تجاری داشت البته در سند مسکونی بودند. در واقع بعد از انقلاب سینماها دچار تحولاتی شدند و مسئولان دنبال چارهاندیشی برای نجات این سینماها افتادند.
او ادامه داد: فروشی که از سینما حاصل میشد کفاف پرداخت هزینههای سینماها را نمیداد و سینماداران درخواست کردند که به آنها کمک شود. به همین ترتیب کاربری ملک را فرهنگی کردند تا هزینهها به آن صورت پرداخت شود. اما در واقع این اتفاق نیفتاد و تنها بخشی که به صورت فرهنگی پرداخت میشد، برق سینما بود و بقیه تجاری پرداخت میشد.
اشرقی با بیان اینکه "به ما بخشنامه شد و گفتند محل تجاری شما از این به بعد فرهنگی است" گفت: این بخشنامه صدمه زیادی به سینماداران زد زیرا کسی که ۶۰ سال از عمرش را برای سرپا نگه داشتن این سینما گذاشته بود، زحماتش بینتیجه ماند و شهرداری و وزارت فرهنگ و ارشاد ملک تجاری را به فرهنگی تبدیل کردند، از آن موقع گرفتن عوارض توسط شهرداری آغاز شد.
رئیس انجمن سینماداران با اشاره به اینکه "به دلیل فرسودگی و عدم داشتن مخاطب سینماها نمیتوانستند هزینهشان را تأمین کنند" بیان کرد: به دلیل مشکلاتی که وجود داشت سینماداران از وزارت ارشاد تقاضای تغییر کاربری گرفتند که در اصل به معنای انحلال سینماها بود و اینکه از آن به بعد دیگر نمیتوانند در آن محل فیلم اکران کنند. اکنون آن املاک بلاتکلیف ماندند و اگر بخواهند فعالیتی در آن داشته باشند چون ملک فرهنگی است باید به شهرداری مبلغی برای تغییر کاربری پرداخت کنند.
وی با بیان اینکه "برداشتن این تابلوی سینماها در لالهزار توسط شهرداری اتفاق افتاده است" تصریح کرد: مسئله ما برداشتن تابلوها نیست وقتی که انحلال سینما داده شده است، دیگر تابلو چه اهمیتی دارد. ما بحثمان اداره کردن سینماست و شهرداری به جای کمک،ارتقاء و نوسازی آنها میگوید برای انجام تغییرات باید عوارض پرداخت کنید.
اشرفی در ادامه تاکید کرد: مساله مهم این است که کسانی که در رأس کار هستند، موشکافی نکردند و نمیدانند چه اتفاقی افتاده است. حتی از ما مشورت هم نمیگیرند تا مشکلات را بگوییم و خودشان هم کاری انجام نمیدهند. ما هم دستمان به جایی نمیرسد و قدرتی نداریم که برویم با آنها حرف بزنیم و نه حتی اگر حرفی هم بزنیم به ما توجه میکنند. هر سینما در محلی که قرار میگیرد هویت آن منطقه است.
او با اشاره به اینکه تمامی سینماها در خیابان لالهزار مالک خصوصی دارند، بیان کرد: مالکان چون عملیاتی در ساختمان نمیتوانند انجام دهند، بلاتکلیف ماندهاند. ما نامهنگاریهای متعددی با شورای شهر، شهرداری، ریاست جمهوری و وزارت فرهنگ و ارشاد انجام دادیم اما تا به حال پاسخی دریافت نکردیم.
رئیس انجمن سینماداران در پایان با بیان اینکه "تنها کمک وزارت ارشاد به این سینماهایی که شرایط خوبی نداشتند دادن مجوز انحلال بود"، گفت: همه سینماهای خیابان لالهزار از وزارت ارشاد مجوز انحلال گرفتهاند. بعد از دادن مجوز انحلال هم درآن مکان دیگر نمیشد فیلم اکران کرد ولی هر کار دیگری میشد انجام داد که آن هم مستلزم مجوز شهرداری است. ما سالهای سال است که در پیچ و خم این مشکلات گیر افتادهایم.
انتهای پیام
نظرات