علی ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به بررسی لایحه حمایت از محیط بانان در جلسه هفته جاری کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی گفت: در راستای حفاظت از محیط زیست نیازمند بهره‌گیری از ابزارهای مختلفی از جمله ابزارهای قهری هستیم.

وی بیان کرد: علاوه بر اقدامات عمرانی، ایجاد ساختار و آموزش مردم برای جلوگیری از تخریب محیط زیست و منابع طبیعی مجبور به استفاده از ابزارهای قهری هستیم که از جمله آنها بهره‌گیری از نیروی انسانی با عنوان محیط‌بان یا جنگل‌بان برای صیانت از منابع طبیعی و حیات‌وحش است.

وی با اشاره به با اهمیت بودن شغل محیط‌بانی و جنگل‌بانی و در عوض آن سخت و طاقت فرسا بودن آن اظهار کرد: متاسفانه در چند سال اخیر شاهد درگیری محیط بانان با شکارچیان غیرقانونی، قاچاقچیان چوب، تخریب کنندگان جنگل‌ها و حتی سواحل دریا هستیم که این درگیری ها منجر به تشکیل پرونده قضایی شده و حافظان طبیعت را روانه دادگاه می‌کند و بعضا محیط بانان توسط دستگاه قضایی محکوم و حتی برخی حکم قصاص می‌گرفتند.

نماینده مردم شازند در خانه ملت در ادامه افزود: از آنجاکه این قشر دارای شغل سختی هستند و در مواقع بروز هر گونه تخلف باید در همان لحظه تصمیم بگیرند و از ابزار قهری برای مقابله با تعدی و تجاوزی که به منابع طبیعی صورت گرفته است، استفاده کنند، لذا به شخصه معتقدم که این افراد باید به عنوان ضابط قضایی محسوب شده و این اجازه را داشته باشد که در همان لحظه تصمیم بگیرند.

وی با تاکید بر اتخاذ تدابیری در قالب ابزارهای حمایتی برای عمل صحیح به وظایف قانونی توسط محیط بانان اظهار کرد: تجربه چند سال گذشته نشان داده است که محیط‌بانان از نظر جانی و نیز معیشتی در امنیت چندانی نیستند و رغبت به این کار شریف تا حدودی کاهش یافته است.

وی تقویت فعالیت صحیح محیط‌بانان را در گرو ارتقا شرایط کاری این قشر دانست و تاکید کرد: تفویض اختیار قانونی در لحظه و محسوب شدن آنان در زمره ضابطان قضایی مانند نیروهای مسلح می‌تواند آنان را در عمل درست به وظایف خود یاری رساند.

ابراهیمی خواستار ارائه آموزش‌های لازم در ابعاد حقوقی به محیط بانان شد و افزود: در حال حاضر وضعیت موجود نشان از مظلومیت این قشر دارد، چرا که در راستای عمل به وظایف قانونی با افراد قاچاقچی، منفعت طلب و متخلف برخورد می‌کنند، اما در محکمه در شرایط برابر قرار می گیرند که این درست و عادلانه نیست.

وی تصریح کرد: یک محیط بان وقتی در بیابان با متعرضین یا متجاوزین به منابع طبیعی و حیات وحش مواجه می‌شود باید بتواند شخصا تصمیم به برخورد بگیرد و این طور نباشد که در وسط بیابان بخواهد با ارتباط تلفنی گزارش دهد بلکه با تفویض اختیار و معرفی به عنوان ضابط قضایی بتواند فرد متخلف را دستگیر و در صورت مقابله یا درگیری با متجاوز یا متجاوزین بتواند از خود دفاع کند.

انتهای پیام