• سه‌شنبه / ۸ فروردین ۱۳۹۶ / ۱۷:۳۴
  • دسته‌بندی: خراسان رضوی
  • کد خبر: 96010802133
  • منبع : نمایندگی خراسان رضوی

/بهاریه96/

کوهسرخ و روستاهای دیدنی آن چشم انتظار مسافران نوروزی

کوهسرخ و روستاهای دیدنی آن چشم انتظار مسافران نوروزی

ایسنا/خراسان رضوی بخش کوهسرخ از توابع شهرستان کاشمر دارای آب و هوایی معتدل کوهستانی با وسعتی حدود 2193 کیلومتر در 28 روستا سه دهستان و جمعیتی بالغ بر 28 هزار نفر در 35 کیلومتری مسیر تفرجگاهی و خوش آب و هوای کاشمر به نیشابور قرار گرفته است.

به گزارش ایسنا، تنوع آب و هوایی، گونه‌های گیاهی به ویژه گیاهان دارویی و گونه‌های متفاوت جانوری و اقلیمی متفاوت باغستان‌ها چشمه‌سارها، بافت تاریخی و خانه‌های قدیمی گلی و مسقف با چوب و نی از جمله ویژگی‌هایی است که مسافرین محترم نوروزی می‌توانند مدت ماندگاری‌شان را در شهرستان افزایش دهند.

با هدف آشنایی بیشتر با این منطقه از شهرستان کاشمر به برخی از جمله جاذبه‌های گردشگری آن می‌پردازیم.

بخش کوهسرخ به مرکزیت شهر ریوش دارای سه دهستان است. دهستان برکوه: شامل 12 روستا؛ مکی، کوشه، کوشه نما، نامق، ایور، تنورجه، موشک، تولا، علی‌آباد، بختیار، چلپو، اکبرآباد. دهستان بررود: شامل 8 روستای طرق، قراچه، کریز، پایین‏ دره، تجرود، خرو، بنده ‏قراء، کلاته‏ تیمور و دهستان تکاب: با 8 روستای خضربیگ، اوندر، حضرآباد، دهمیان، قصون، توندر، داغی و سنجدک.

مسافران، زائران و مجاوران امامزادگان اعظم سیدحمزه(ع) و سیدمرتضی(ع) در مسیر نیشابور که قرار می‌گیرند از تفرجگاه‌ها، ایستگاه‌ها و آلاچیق‌هایی که در جوار بستر رودخانه تنگل سنگ نسوه واقع شده، استفاده می‌کنند و از هم‏جواری دو رشته‌کوه و دره سرسبز و جاده‌ای که بر دامنه‌ی این کوه‌ها ایجاد شده از زیبایی‌های کوهساران لذت می‌برند.

آن دسته از مسافرین که در این مسیر حرکت می‌کنند پس از طی مسافت  35 کیلومتر به شهر ریوش با ورودی زیبای رودخانه نابای روبرو خواهند شد. همین ورودی که با رویش سپیدار در طرفین رودخانه، سایه‌سار خوبی را ایجاد کرده و استراحت‌گاهی که تدارک دیده شد می‌تواند فضای مناسبی برای صرف یک چای داغ و یک پذیرایی با قُرمه گوسفندی یا چلوگوشت خوشمزه و سایر غذاهای محلی باشد.

روستای طرق، در فاصله 9 کیلومتری، باغستان‌ها و رودخانه فصلی، بافت قدیمی و خانه گلی که بر دامنه‌ی کوه ساخته شده و به صورت پلکانی دیده می‌شود، تفرجگاه‌های بهستو، چووستو، سردر، دره‌ی  آل، چشمه غار. پیر مراد ده کریز، آبشار کریز، تنگل گرمک، آب‌گرم، کوه زیبا و بلند بغدش که بر دامنه آن آبشار آسیاب‌های قدیمی و آتش‌گاه دیده می‌شود. سد شاهی کریز، رودخانه کال گرمک و درختان سر به فلک کشیده گردو که سایه‌سار خوبی را برای آرامش فراهم آورده است.

نامق، با فاصله 40 کیلومتری از شهر ریوش، روستای تاریخی دارای سنگ نوشته قدیمی و آثار دیوار سنگی مشهود به کمر قلعه، کاریزی که آسیاب‌های قدیمی را می‌چرخاند. زادگاه شیخ احمد جامی و فرار شیخ ابوالحسن پدرِ شیخ احمد جامی که از عرفای مشهور زمان خویش بود.

ایور، در فاصله 18 کیلومتر از شهر ریوش، دارای بادامستان‌های فراوان، قرار گرفتن خانه روستایی بر روی دو تپه خاکی و نسبتا بلندی که راه اصلی روستا در وسط آن‌ها قرار گرفته و در پایین‌دست آن بادامستان‌های فراوانی دیده می‌شود.

قراچه، با فاصله 17 کیلومتری از شهر ریوش، باغستان‌های گیلاس و آلبالویش شهرت بیشتری دارد، مرز مشترک باغی با روستای بالادست (طرق) دارد. دارای رودخانه فصلی، چشمه‌سار، باقیمانده برج‌های قدیمی در مرز مشترک این دو روستا و هم‌جوار با مزار پیر و عارف و رشته‌کوهی به نام کمر پیر و مزارع دهدشت (دشت دره) گورستان‌های قدیمی و گبرها در آن دیده می‌شود.

چلپو، با فاصله 15 کیلومتر در ادامه مسیر ریوش به نیشابور، دارای بوته‌ها فراوان زرشک کوهی، تنگل‏ها و رشته کوه‌های تیغه‌ای و تپه کوه‌هایی که دارای محصولات کوهی به ویژه کمای انغوزه و ریواس، که اخیرا به صورت حفاظت شده قابل برداشت است.

اکبرآباد، با فاصله 11 کیلومتر، روستای زیبا قبل از چلپو دارای آب و هوایی به نسبت سردتر و رشته کوه‌های سنگی و تیغه‌ای شکل و چشمه‌سارهایی که از زیر آن جاری است. محصولات باغی آن بیشتر بادام دیم هست و در سال‌های اخیر اردوگاه دانش‌آموزی با قابلیت بهره‌مندی ایستگاه مسافر در آن دیده شده است.

اُلنگ سرمرغ روستای موشک مزار پیر ملانور، قلعه دختر و پسر در روستای مکی، قلعه گبر حصار در شمال شرق روستای خضربیگ، دهانه غار در مسیر دشت پیکمر ریوش و طرق (دامنه پشتی کوه آریا) و سایر جاذبه‌های دیدنی و زیبایی‌های طبیعی این دیار هستند.

 البته در همه روستای این منطقه خانه‌های قدیمی که پایه آن بر گل و سنگ نهاده شده و دیوار چینی آن با خشت خام و گل می‌باشد دارای جاذبه است.

طاقچه‌ها و درگاه‌های بزرگ و کوچک، در و پنجره‌های مشبک چوبی، سقف‌هایی که با چوب سپیدار منطقه و قرار دادن شاخسار درختان بید یا سپیدار و گاهی در طبقات فوق با «نی» چیدمان می‌شد و یک‌لایه 20ـ 15 سانتی گِل ورز داده شده روی آن قرار می‌گرفت و سپس پشت‌بام و اطراف دیوار را «کاه‌گل» می‌کردند امروز مورد توجه همه گردشگران قرار می‌گیرد، مردمان این منطقه به میهمان‌نوازی مشهورند و از میهمان خویش با داشته‌های خود پذیرایی می‌کنند.

محصولات باغی و دامی، گندم دیم و آبی، نان محلی، دوغ و شیر و ماست محلی، روغن زرد گوسفندی، کشک و قروت، گردو، بادام، آلود، چوزقند، قیسی، کشته زردآلو، سنجد، پسته و بنه‌کوهی می‌تواند سوغات این منطقه برای گردشگران و مسافرینی که به این دیار سفر می‌کنند، قرار گیرد.

گزارش از «جواد افتخاری» ایسنا- منطقه خراسان

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha