این شاعر و منتقد ادبی بعد از درگذشت احمد عزیزی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: زبان و بیان خاص احمد عزیزی در شعرهاش، ویژه خود او ماند. زبان و بیان عزیزی با تخیل عجیب و غریب گسترده او همخوانی داشت و به همین خاطر تأثیرات او را در شعر دیگر شاعران انقلاب قابل ردیابی نمی‌دانم.  

وی افزود: شاعران انقلاب نوعی انتظام و التزام به سنت ادبی و دایره واژگانی سنت ادبی در کارهایشان  وجود دارد، اما ‌احمد عزیزی برخلاف آن‌ها دایره واژگانی جدیدی را به شعر پیشنهاد می‌کند که برخاسته از تخیل بی‌نظیر اوست. عزیزی آفاقی را به سمت شعر انقلاب ما باز می‌کند که باید بگویم که نزد خود او می‌ماند و دیگر شاعران نمی‌توانند و یا نمی‌خواهند که این شیوه بیانی را در پیش بگیرند.

شکارسری با بیان این‌که زبان و بیان شعر احمد عزیزی علی‌رغم زیبایی‌ها، بداعت و تازگی‌ای که دارد معضلاتی را هم به وجود آورده است، اظهار کرد:  نوعی پراکندگی و تظاهر و فرازهای طنزآمیزی که نزدیک به فکاهه‌نویسی است در شعرهای عزیزی وجود دارد که شاعران نمی‌پذیرند این تظاهرها در شعرشان باشد.

این شاعر با اشاره به سبک خاص شعری یدالله رویایی (شعر حجم) بیان کرد: همان‌طور که رویایی در شعرش ماند و  کسی دیگری شعر حجم  نگفت،  احمد عزیزی نیز در شعر خودش ماند و  کس دیگری زبان و بیان او را نخواست یا نتوانست به نمایش‌ بگذارد،

انتهای پیام