به گزارش ایسنا، علیرضا رجایی مدیرعامل مرکز بینالمللی خواهر شهریهای ایران در یادداشتی باعنوان «خواهرشهر پلاسکو»، نوشت: فاجعه پلاسکو مصیبتی گران بود و همچنان هست. آنچنان که تسلیت گفتن به هموطنان، مقام معظم رهبری و خانواده های شهدا باری از دوش مسوولان برنخواهد داشت. هر زمان که فاجعه ای چون پلاسکو رخ میدهد؛ هر بار آن را صرفا تجربه دیگری خطاب میکنیم و عادت کردهایم به دیدارهای شتابزده از حادثهها و فاجعهها و مدیریت بحران در صحنه اما پس از آن تدبیری برای جلوگیری از تکرار رخدادها نمیاندیشیم و حافظه تاریخی را ژنتیک وار پر میکنیم! یادمان نرود حماسه گران و جان برکفان آتشنشان که همچون ناجیان ملت امدادرسانی کردند و با همه توان از جان خود گذشتند تا جانی دوباره به ملت ببخشند، صحنه هایی که اشک را در غم شهادتشان پرده در کرد و بر خود بالیدیم و تنها مشابه آن را در صحنههای جنگ تحمیلی دیدیم که چگونه سربازان وطن همچون آتشنشانان پلاسکو -سیاوشوار- از میان مین و در هجوم آتش خمپاره دشمن، لحظهای ایثار و خودگذشتگی را فراموش نکردند تا مانع از آسیب هم وطنان و همرزمان شوند و چون برای کیان ایران سینه سپر کردند و روحیه حماسهسازی و عشق به انسانیت و کشور نزد این عزیزان والامقام نیز مشهود بود؛ یادشان جاودانه شد. آنگونه که وقتی ساختمان قبل از فروپاشی به منزله اخطار اندکی فرونشست، شهدای آتشنشان برای نجات گرفتاران در حریق پا پس نهادند؛ از خود گذشتند اما متاسفانه امکانات فنی تکاپوی این حجم از فاجعه نبود و ادوات پاسخگوی لهیب آتش نشد و فرزندان ایران درحین ماموریت جان به جان آفرین تسلیم و عروج کردند.
این حماسه آفرینی اگرچه همچون برگ زرینی در تاریخ ثبت است، اما روی ناگوار دیگری هم دارد و به اندازه فاجعه سنگین و هضم ناشدنی است. فراموش نباید کرد که خطر ریزش آوار پلاسکوها برسر فرزندان ایران دوباره و همواره در کمین است و همانگونه که در بلایای طبیعی برای مردمان جهان و برای پاسداشت انسانیت اعلام آمادگی می کنیم؛ درهای مدیریتی را نیز بر تجربیات ارزشمند جهانی در بحرانها بگشاییم و مدیریت سیستماتیک ایمنسازی بینالمللی را پیاده سازی کنیم تا همچنانکه از مرزهای کشور دفاع کرده ایم، امنیت انسانی شهروندان را نیز مدافع باشیم.
شهروندانی که این روزها در فاجعه پلاسکو نقشی متفاوت از خود برجانهادند. مردمی که گاه فیلم میگیرند ویا نگران و امیدوار در صحنه تجمع می کنند، به هر قرائت که مرورکنیم؛ با بضاعت و سهم اندک خود، بخشی از مسئولیت پذیری و امدادرسانی را به نمایش گذاشتند و این امر – در سایه اصلاح و هدایت - از اتفاق مایه دلگرمی است تا در برخی مواقع که گسیل ناوگان ها و حضور برخی دستگاهها ممکن است در لحظه رخ ندهد و آنان قادر به مدیریت بحران و رفع آسیب نباشند؛ آموزشهای عمومی پیشین شهروندی به مدد برسد. از پرتو همین ارتقای سطح دانش و توان شهروندان است که از عمق فاجعه می توان کاست، حس همگرایی را جایگزین بیتفاوتی نمود و جامعه تماشاگر را به امدادگر بدل ساخت. فراموش نکنیم که شهروندان ایران و تهران به جهت استقرار بر گسل زلزله باید همواره و پی در پی آموزشهای لازم را ببینند.
علاوه بر وجوب و لزوم تسلیت و دلجویی تا کجا باید تجربه کرد و به عزای عمومی نشست، نشستن به عزای فاجعه ای چون پلاسکو و پلاسکوها التیام بخش و مشکل گشا نیست باید قبل از شیون، به شیوه مدیریت اندیشید و از ظرفیتهای متعدد بهره گرفت. از همین روست که پیشگیری از بحران و بازبینی زیرساختها و تجهیزات تحت کنترل یک سازمان موسوم به واکنش سریع متشکل از نیروهای مردمی و همگرا ضروری است و این نکته مهم خود برخاسته از مفاهیم اولیه و یکی از دستاوردهای به شدت مورد نیاز در مبحث خواهرشهری است. در مجموعه خواهرشهرها ظرفیت ها و تجاربی هست که باید، با کمترین هزینه و در قالبهای مردمی انتقال یابند و هم افزا شوند و گره های کور به دست مردم بازشود. با تقویت زیرساختهای خواهرشهری و بهره گیری از توان و تجربیات جهانی در پیوندهای خواهرشهری است که پیوند دولت ملت، تحکیم و سطح مسوولیت پذیری و آگاهی شهروندان ارتقا می یابد.
یادمان نرود کشوری دانش محور و علم بنیان هستیم و مردمی همیشه آماده دفاع داریم و در مسائلی همچون جنگ و مشروطه و انقلاب اسلامی هرجا که امور مردم را به مردم واگذارکرده و آنان را به تشریک مساعی و همکاری فراخواندهایم؛ به موفقیت های شگرف دست یافته ایم و شاید ختم همه مناقشات در کلام حضرت امام(ره) باشد که می فرمودند "باید کار مردم را به مردم واگذار کنیم."
از همین زاویه است که مجموعه دبیرخانه خواهرشهرهای ایران بر اساس همین نیازهای احصاشده و در شرایطی که آواربرداری از پلاسکو هم خاتمه یافته؛ به منظور جلوگیری از وقوع چنین رخدادهایی تلخ و فاجعه بار، همچنان که پیش از این اقدامات متعددی انجام داده و با شهرداری و وزارت امور خارجه و دیگر بخشهای دولت وارد مذاکره شده؛ این آمادگی را دارد که در تجمیع تجارب و انتقال تجهیزات و تکنولوژی نوین جهانی، برای پیشگیری از بحران و پیشبینی بلایای طبیعی تشریک مساعی لازم را صورت دهد. به هر حال پلاسکو تنها بخشی کوچک از مشکلات ماست و در معضلات دیگر نیز همچون اعتیاد و کارتنخوابی، خرید و فروش نوزادان و کودکان کار و ... نیز باید جامعه را نسبت به تمامی این موارد به یاری طلبید و یقین دارم با مشارکت عمومی و نهادی شهروندان؛ شهرهایی در بالاترین استاندارد خواهیم داشت و با حضور فعالانه مردم، پر نشاط و رفاه؛ در آینده ای نه چندان دور به موفقیتهایی غیرقابل باور خواهیم رسید.»
انتهای پیام
نظرات