کمک به کاریکاتور و انیمیشن با اجرای برنامه تلویزیونی
این کاریکاتوریست، کارگردان و پویانما در گفت‌وگو با ایسنا دلایل حضور در تلویزیون با برنامه «چشم شب روشن» و بر عهده گرفتن اجرای بخشی از این برنامه را توضیح داد.
او در پاسخ به اینکه پس از اجرای برنامه «مهارت لبخند» چه شد که دوباره فضای اجرای تلویزیونی را تجربه می‌کنید؟ اظهار کرد: از من دعوت شد تا برای اجرا بیایم؛ البته در برهه‌ای قرار بود از جوانان استفاده کنند اما بعد بنا شد اجرای بخش هنرهای تجسمی و انیمیشن را خود برعهده بگیرم.
وی گفت: با توجه به سابقه‌ای که در این حوزه دارم، فکر می‌کنم می‌توانم کمکی به کاریکاتور، هنرهای تجسمی و همچنین انیمیشن با اجرای برنامه داشته باشم.
به فضای جدی برنامه احترام می‌گذارم
عربانی فضای «چشم شب روشن» را جدی و فرهیخته خواند و تأکید کرد: من برنامه‌ای برای آموزش کاریکاتور داشتم که در آن به تنهایی اجرا می‌کردم، آواز می‌خواندم، با مخاطبان شوخی می‌کردم و این فضا به روحیات من نزدیک‌تر بود اما این برنامه فضای جدی‌تری دارد، با این حال من می‌کوشم در بخش خودم شاد باشم، شاد اجرا کنم و همان حس و حال‌ها را داشته باشم و در عین حال که به فضای جدی برنامه احترام می‌گذارم، با سبک خودم حرف بزنم و با مهمان برخورد کنم.
این کاریکاتوریست تصریح کرد: البته این موضوع به اینکه چه مهمانی روبه‌روی من بنشیند، هم بستگی دارد. وقتی بهرام عظیمی مهمان من بود، فضای شوخی و خنده در کار بیشتر بود تا زمانی که مهمانی همسن و سال یا بزرگتر از خودم داشته باشم.
وی با بیان اینکه نگاه مردم به انیمیشن و گرافیک با ۱۰ سال و ۲۰ سال پیش فرق می‌کند، یادآور شد: من ۴۰ سال است انیمیشن کار می‌کنم و ۵۰ سال است در حوزه کاریکاتور فعال هستم. به نظرم مردم زیاد انیمیشن ایرانی را جدی نمی‌گیرند. در حالی که کانون پرورش فکری همواره کارهای فاخر خوبی داشته که کمتر فرصت پخش از تلویزیون را پیدا کرده‌اند. در حالی که فیلم «تبر» من به خاطر محتوای آن که بیانگر اتحاد و مناسب حال و هوای ۳۵ سال پیش بود، خریداری و بارها پخش شد.
انیمیشن جایگزین گرافیک شده است
عربانی با اشاره به اینکه در چند سال اخیر تب گرافیک رواج داشت و جوان‌ها به این رشته روی می‌آوردند، ادامه داد: اکنون انیمیشن جای گرافیک را گرفته است. از طرفی سیستم‌های جدید نرم‌افزار و کامپیوتر کمک کرده که لازم نیست برای تولید اثر، کارگردانان طراحی بلد باشند. در حالی که در گذشته کانون سختگیری زیادی داشت و حتما باید طراح درجه یک می‌بودید تا امکان کار انیمیشن را پیدا می‌کردید.
این هنرمند که جزو اعضای شورای برآورد آسیفاست، با انتقاد از برخی آثار بیان کرد: خیلی از انیمیشن‌هایی که ساخته می‌شود، ضعیف و ابتدایی است؛ در حالی که سینما دادگاه بی‌تعارفی است و پارتی قبول نمی‌کند؛ کسانی که ضعیف هستند و باری ندارند، حذف می‌شوند. چند فیلم سینمایی انیمیشن هم در این سال‌ها ساخته شد که نسبتا بد نبود و اوضاع نسبت به ۱۰ سال پیش امیدوارکننده‌تر است.
مردم با دیدن برنامه از بچه‌هایشان توقع ندارند فقط دکتر و مهندس شوند
وی با تأکید بر اینکه در «چشم شب روشن» می‌کوشد در گفت‌وگو با چهره‌های مختلف، به ارائه راهکار بپردازد تا جوان‌ها ببینند و با این مقوله‌ها آشناتر شوند، تصریح کرد: برخی فکر می‌کنند ما چهار تا خط می‌کشیم و پول می‌گیریم! خیر! کاریکاتور خرچنگ قورباغه نیست، باید از نظر علمی آن را بلد باشیم؛ بنابراین ما در «چشم شب روشن» آدم‌های این حوزه را می‌آوریم تا این موضوعات را برای مردم روشن کنند، پدر و مادرها هم بیشتر آشنا شوند. توقع نداشته باشند فقط بچه‌هایشان دکتر و مهندس شوند و بدانند آنها حق دارند هنرمند شوند.
عربانی در پاسخ به اینکه آیا این برنامه برای خواص است یا عامه مردم؟ ادامه داد: ما کار خودمان را می‌کنیم و امیدواریم عامه مردم هم آن را ببینند. ما دسته‌بندی نمی‌کنیم و سعی نداریم طوری صحبت کنیم که عوام نفهمند. بلکه سعی‌مان بر این است که موضوع را جذاب‌تر کنیم تا عوام هم که برنامه را می‌بینند جذب شوند.
جایگاه طنز و کاریکاتور در رسانه‌ها
وی در پاسخ به اینکه طنز و کاریکاتور اکنون چه جایگاهی در رسانه‌ها دارد؟ گفت: متاسفانه جایگاهشان نسبت به قبل کمرنگ ترشده و کارایی حتی ۱۰ سال قبل را هم ندارد. فکر می‌کنم علت این موضوع احتیاط بیش از حد مدیران و سردبیران نشریات مختلف است که سفارش موکد دارند که کاریکاتوریست‌ها دست از پا خطا نکنند و نشریه را به خطر نیندازند!
این هنرمند پیشکسوت در این باره که رسانه‌ها در این حوزه چقدر دارای آزادی عمل هستند؟ بیان کرد: خطوط قرمز در همه دوران‌ها به تناسب وجود داشته و خواهد داشت و یک مساله طبیعی است. اصولا نویسندگان اعم از طنزنویس و کاریکاتوریست باید با ضوابط اشنا باشند. در اینجا سواد ادبی و قریحه طنزنویس و کاریکاتوریست است که مطلب و یا تصویر را به چه صورت عرضه کند که به قول معروف سوژه فدای مصلحت‌اندیشی نشده و حلاوت خود را حفظ کند.
چرا موفقیت «گل آقا» تکرار نمی‌شود؟
کاریکاتوریست پیشکسوت مجله گل آقا در پایان در این زمینه که چرا موفقیت نشریه‌ای مثل «گل آقا» تکرار نمی‌شود؟ اذعان کرد: گل آقا توسط شخصی به نام آقای کیومرث صابری ساخته و پرداخته شد که موقعیتی خاص داشت؛ از طرفی با مسؤولان نظام رفیق و دوست بود و از طرفی طنزنویسی بود باسابقه که از قریحه بالای هنری و ادبی برخوردار بود. در حال حاضر از چنین شخصیتی کم‌بهره هستیم و بدین خاطر از نشریه‌ای همچون گل آقا هم محرومیم.
انتهای پیام
نظرات